Sukkeltje van me

Deel 7

Pov: Poppy
"GRIEKENLAND BABYYYYYY!" Schreeuwt Robbie. (We doen dit hoofdstuk even alsof je ook Grieks en Latijn krijgt op de havo)
"Ja ja Robbie, heel leuk. Maar let nou op. Dadelijk missen we onze vlucht!" Ik kijk aandachtig naar het bord, naar mijn kaartje, terug naar het bord, naar mijn kaartje, naar het bord, naar Rob.. "Kan je het zien?" Lacht hij. "Ikke? Perfecto." Ik glimlach en geef hem snel een kusje. Hij glimlacht en pakt dan z'n koffers. "Als je nu nog niet hebt gezien dat we naar gate 8 moeten, moet je echt je lenzen gaan laten checken Pops." "Ik had het wel gezien!"
"Jaaaa jaaa..." Hij lacht en zet het dan op een lopen. "Hey hallo! Had ff gezegd dat we weer gingen lopen!" Hij lacht, en begint te rennen. "Robbie! Ik heb mijn steunzolen niet in! Ik kan niet rennen zo!" Hij draait zich om maar blijft rennen. "Awww heeft ze pijn aan haar voetjes.. Echt Pops je moet-" "AUW!" Robbie botst tegen een meisje aan. Hij kijkt haar van top tot teen aan. "Zo hey, ik ben Robbie." Mijn ogen worden groot. Doet hij dit nou serieus? "Robbie?" "Oh wat stom! Dit is mijn goede vriendin Poppy." Zegt hij als hij z'n arm over mijn schouder heen legt en zijn telefoon geeft aan de meid met zijn contactenlijst open. Goede vriendin? Niet eens beste vriendin? Niet eens zijn vriendin? "Wat de fuck?!" Ik duw Robbie van me af. "Veel plezier met je nieuwe tong maatje Robbie. Ik dacht dat wij iets waren." Ik ren naar gate 8 waar Kirsten en Milo op me staan te wachten. "HEY POP!" Kirtsen komt naar me toe gerend. "Is alles okay?" Vraagt Milo als hij achter Kirtsen aan komt gehold met alle tassen. "Robbie is met een ander meisje bezig. Ze zijn nummers aan het uitwisselen naast de Starbucks. Hun monden vallen open. "Maar jullie hadden toch iets?" "Niet officieel.." ik kijk naar de grond. "Poppy? Poppy!" Robbie komt aangerend. "Pops het spijt me ik zweer het was een fout-" Hij probeert me te zoenen. "Tyf op!" Ik duw hem weg en onze docent komt aangewandeld. "Ah daar zijn jullie!" Ze begeleid ons naar het vliegtuig en ze gaat zelf aan de andere kant van het vliegtuig zitten. Robbie en Kirsten zijn van plek gewisseld dus ik zit nu naast Kirtsen en Robbie naast Milo. Ik kan m'n ogen niet van Robbie afhouden. Hoe kon hij zo doen? Als ik door het vliegtuig kijk zie ik dat meisje zitten. Dat meisje. Ze staat ineens op. Wat gaat zij nou weer doen? We zitten midden in de lucht. Als ik zie waar ze heen gaat vormt een grote brok in mijn keel. Kirsten merkt het ook. En waar dat meisje nou precies heen loopt? Naar Rob toe. Ze tikt hem op zijn schouder, en loopt daarna weg met een grijns op haar gezicht. Robbie volgt en meteen achter aan. Naar de fucking wc. Ik hoef niet eens te raden wat daar gaat gebeuren. Wat de tyfus?! Ik kan wel gillen. Ik leuk tegen Kirsten aan die haar armen al open houd.

~-~-~-~-
Als we eenmaal geland zijn FaceTime ik Zara meteen. Zara is echt mijn allerbeste vriendin. Ook al heeft ze iets met mijn broertje. Ze is super belangrijk voor me en ik zal er altijd voor haar zijn. Hetzelfde geld ook andersom.

Als ik de hele situatie heb verteld hoor ik Koen ineens op de achtergrond. "Hoezo zou hij dat doen?! Wat een eikel!" "Koen?" Antwoord ik dan. "Koen shhh!" Zara geeft iemand een stomp. Zo te horen is het Koen. Ik heb mijn lenzen uitgedaan zodat ik kon slapen, ik knijp mijn ogen samen en kom dan tot een conclusie. "Zaar, ben jij op Koen z'n kamer?" Haar ogen worden groot. "Uhm nee?" "Awww hebben jullie gelogeerd?" Haar wangen worden knap rood. "Ja dus? Handen zijn boven de dekens gebleven hoor Poppy!" "Gadverdamme Koen!" Lach ik. "Goed, ik ga maar eens ophangen!" En voor dat ik überhaupt op kan hangen zie ik Koen zijn lippen al op die van Zara. Ik schud mijn hoofd en klik op de knop. Ik val een poos later op het bed in mijn hotelkamer. Heel even rust. Oh wacht- ik ben helemaal vergeten te kijken met wie ik op de kamer lig. Ik open de mail en kijk naar het rooster.

Milo ter Reege en Kirsten de Groot:
Kamer 216

Ik skip naar beneden want al die andere mensen boeien me geen reet. Het valt me op dat Robbie zijn naam nergens bij staat..

Poppy van de Hoek en Robbie de Graaf:
Kamer 217

Kut kut kut en nog eens kut. Ik denk terug aan vanmiddag. Was ik niet goed genoeg? Komt het omdat we nooit s*ks hebben gehad? Is het mijn schuld? Heb ik dit gedaan? Natuurlijk zijn er wel meer dingen gebeurd dan zoenen maar s*ks is nooit gebeurd of besproken.

-klik klik-

Ik hoor een hotel pasje de deur open maken. Ik lig op bed, in een pyjama die best kort is aangezien ik verwacht dat ik met Kirsten op een kamer lag. En niet met Robbie..  Het is een witte crop-top met een kanten v nek en een satijnen olijf groene short. En die is vrij kort. "MILOOOO DAAR GAAN WE PARTY IN DE-" Hij laat zijn koffers vallen als hij mij op bed ziet liggen. "Pops.. lig ik met jou op een kamer?" "Check je mail Robbie.." hij opent meteen zijn telefoon. "Oh.. kijk Poppy het spijt me ik-" "Heb je der geneukt?" "Wat?" "Ja of nee? Heb je die meid geneukt in de wc van het vliegtuig?" Hij kijkt naar de grond. "Nou?" "Waarom zou ik dat doen?" Ik sta op van het bed en ga voor hem staan. "Nou aangezien wij al bijna een jaar met elkaar bezig zijn en je je nummer geeft aan random meiden die je tegen komt op het vliegveld, waar ik je daarna mee heb zien zoenen in de souveniertjes winkel zou het me niks verbazen!" Een traan rolt over mijn gezicht. " TIEN MAANDEN ROB! TIEN!"
Hij kijkt me in mijn ogen aan. "Poppy het spijt me!" "Ik hield van je Rob. Ik wilde je als we in Rhodos aankwamen je vertellen dat ik verliefd op je was. Dat ik je niet zomaar leuk vond en dat ik de rest van mijn leven bij jou wilde blijven! Ik dacht dat je ook van mij hield.." Hij zegt niks. "Wat wilde je zeggen?.." Zijn ogen tranen. "Dat ik de rest van mijn leven bij je wilde blijven. Dat ik van je hield. Dat ik fucking verliefd op je was! Dat iedere keer als ik je zie ik je een zoen wil geven. Dat ik bloosde iedere keer als je een appje naar me stuurde! En dat ik nog steeds knikkende knieën kreeg als je me mooi noemde. Dat ik van binnen veranderde in pudding als je me kuste en je handen om mijn kaak vormde. Dat ik je nooit meer kwijt wilde."
Hij zegt niks en pakt alleen mijn kaken vast. "Zo bedoel je?" Zijn lippen vinden zijn weg naar de mijne. Zijn tong glipt naar binnen. Zijn handen verlaten mijn kaak en verplaatsen zich naar mijn onder rug. We lopen samen naar het bed zonder dat we het door hebben. We vallen achterover met mij boven op hem. Ik rol een keer mijn heupen. "Pops.." zucht hij. Zijn grip op mijn heupen versterkt en hij duwt mijn heupen naar voren. Hij gooit zijn hoofd naar achter en zijn ademhaling versnelt. Mijn topje verlaat mijn boven lichaam en zijn shirt vind zich niet veel later op de grond. Ik rol mijn heupen nog steeds op en neer. Zijn lippen vinden zich weer op de mijne. Holy moly dit voelt goed. En ineens weet ik wat ik moet doen. "Zo goed?" Fluister ik in zijn oor en, met opzet, laat ik een beetje lipgloss achter op zijn oor. "Geweldi-" Zijn zin wordt onderbroken als we Milo ineens achter ons horen schreeuwen. Fuck- we hebben de deur niet op slot gedaan! "MILO!" Ik spring van Robbie af en gris naar mijn topje. "Ik uhm- ik kwam even je tasje afgeven Poppy je had hem uhm-" hij schraapt zijn keel. "Bij Kirsten gelaten op het vliegveld en daarna was je weg en uhm- nou, ik zie nu waar heen."
"Bedankt Milo! Ga nu maar weg!" Roept Robbie als ook hij zichzelf onder de dekens heeft verstopt. Niet om zichzelf te verstoppen, maar iets anders. Als je snapt wat ik bedoel. Milo gooit het tasje op bed en loopt, nee, rent de deur uit en gooit hem achter hem dicht. Ik kijk Robbie aan en we lachen beide. Ik krijg een appje op mijn telefoon. Het is Kirsten.

Kirtsen🤭🤍
Thanks voor de tip, Milo en ik weten nu ook dat de muren flinter dun zijn. Maar hou het zacht alsjeblieft, ik hoef Robbie z'n gekreun nooit meer te horen. Ik ga hem bijna nekken maat.

Ik lach en laat het appje aan Robbie zien. Hij lacht ook en trekt rood weg. "Heeft ze ons echt gehoord? Nou- mij dan?" Ik lach en knik. "Ik denk het."

Hij kijkt me in mijn ogen aan. "Ik wil je nooit meer kwijt Pops. Ik heb niks gedaan met die meid. Ik zweer het. Ik wil jou en niemand anders. Dus please kunnen we het officieel maken?" Ik lach en knik ja. "Natuurlijk!" Ik ga naast hem liggen in een soort Lepeltje lepeltje positie. Als ik iets voel in mijn onder rug verstijf ik. Rob heeft het door. "Ik uhm- sorry Pops." Ik lach en schuif mijn kont iets naar achter maar doe verder niks. Kleine pay-back voor vanmiddag.