Lalaban ka o magpapatalo ka...
Sa pag-ibig dalawa lang ang magiging choice mo... Ang lumaban o ang magpatalo sa takot...
Sa takot na masaktan at ireject...
Sa takot na balang araw magising ka, wala na pala siya sa tabi mo.
She
"Shane! Nasan ka na?" Sabi ko sa kausap ko sa telepono.
(Malapit na nandito na ako sa cubao, magpapark na ako)
"Sigi, same place aahhh!" At in-end ko na yung call.
Si Louie Shane ay isa sa matalik kong kaibigan... Hindi ko siya bestfriend pero kung ituring namin ang isa't isa ay parang bestfriend... I know by heart ang turing ko sakanya ay higit pa sa bestfriend. Nagkakilala kami sa isang music conference pareho kasi kaming musically inclined. And eventually dahil pareho nga kami ng forte na RNB ang kantang mga gusto namin kaya naging mas close kami nung 1week na conference/workshop. After that hiningi niya number ko at nagkakatext kami. We became close hanggang sa bumuo kami ng banda.
We set these rules na bawal mainlove sa isa't isa kasi nga 3 girls at 3 boys kami sa banda. Baka kasi makasagabal kapag nag ka LQ sayang yung perang kikitain sa mga gig. Anyways eto magkikita kami kasi meron kaming aattendan na music conference.
"Hay naku po! Akala ko ba nasa cubao at nagpapark na siya bat ang tagal niya?" Inis na talaga ako! Lagi nalang late yung mokong na yun. 15 mins. nalang at magstart na yung conference pero wala pa siya nu bang klaseng usapan kasi to di naman lagi nasusunod. Siya tong may car siya pa tong late.
"Kyle! Nandito na ako!" Duh?! Kababae kong tao panlalaki yung tawag niya pwede namang Kyliejane or jane nalang itawag! Nakakainis siya lang tumatawag ng kyle sakin eee! Anyways...
"Tara na pumasok na tayo... Gandang usapan ng 5am di naman pala nasusunod" bulong ko sa sarili ko at alam kong narinig niya yun sa talas ba naman ng tenga ng mokong na ito. Pero sa pagtataka ko hindi siya nagreact. First time yun aaahhh! Pagtingin ko may nakasalpak lang naman pong earphone sa tenga niya at gusto ko siyang batukan dahil don.
Natapos ang conference ng hindi ko siya kinakausap sa inis ko. Di na ako nasanay lagi naman siyang late pero syempre dahil matalik ko siyang kaibigan eto na naman at inintindi ko siya.
Nakakapagod intindihin ang taong di naman nararamdaman yung nararamdaman ko.
Sana sa paghihintay ko sakanya kanina maramdaman din niyang naghihintay akong sabihin niyang itigil mo na yang paghihintay mo kasi ngayong ako naman maghihintay sayo. Hays... Mahal na mahal kita shane ee kaso natatakot akong sabihin, natatakot akong aminin baka kasi hindi ganung ang nararamdaman mo para sa akin.
"Oi! Kyle! Hello?" Alam kong tinatawag niya ako pero alam ko ring di ko masyadong iniintindi sa lalim ba naman ng iniisip ko.
"Kyle! Ang lalim niyan nalulunod na ako sa kaiisip mo sakin!" Huh?! Alam niya bang siya ang iniisip ko? Imposibleng marinig niya kasi iniisip ko lang naman eee. Hala may powers ba siya? Parang ngayon ko lang nalaman aahhh!
"Kapal ng mukha mo! Di ikaw ang iniisip ko!"
"Sus! Di daw? Tlaga ba sabi mong shane sana ikaw naman maghintay?" Ay shemay! Nasabi ko yun
"Dinadamdam mo bang lagi kitang pinaghihintay? Di ko naman sinasadya." Hala nakonsensya naman ako sa sinabi niya tapos ang lungkot ng mukha niya
"Hala! Hindi. Sorry wag mong intindihin yun"
"Ah ganun ba? Akala ko kasi nagagalit ka na"
"Pwede ba yun we're superfriends kaya" at mahal na mahal kita. Kung pwede lang sabihin yun kaso wala akong lakas ng loob eh! Masyado akong weak.
"Oo dahil superfriends tayo babawi nalang ako, ililibre kita ng paborito mong Jollyhotdog... Yiee masaya na yan!" ... Mas masaya ako kung hindi lang libre... Mas masaya ako kapag sinabi mong kyle mahal na kita... Ang babaw ko talaga...
Mahal kita Shane but all I can do is to keep it. I'm afraid that I will be hurt, I'm afraid that you reject my love, I'm afraid to hurt you and most of all I can't afford to lose you!
