🥀 Chapter 6: I Won't Say (I'm In Love) ❤️

53 1 16
                                    

NEXT SCENE: STEVEN'S ROOM

/Steven's P.O.V/

Pumasok sa Kwarto at Naupo na lang ako sa sahig na napabuntong hininga na lang, Hindi ako makapaniwala na ginugulo pa rin ako ni Mary Ann.

Kahit ilang beses na ako gustong lumayo sa kanya....Ayaw pa rin akong tigilan. Ilang minuto ay napatingin ako sa Letrato ni Mommy.

Ako naman....Huminga ng malalim at....

"Nay, Bakit ganun? Sinusubukan ko maging matapang, Sinusubukan naman lumayo sa Babaeng nanakit sakin. [Naluha] Dapat sana hindi ko na lang sya nakilala noon para hindi ako nagkakaganito. Ako lang kase yung Gago eh! Dapat hindi ko sya niligawan, dapat hindi ko nilabas ang tunay nararamadam ko kay Mary Ann..." Sabi ko na umiiyak ako sa sakit na nararamdaman ko ngayon.

"Maling Idea na Minahal ko sya noon eh. BAKIT KO SYA MINAHAL NOON!?!" Sabi ko na umiiyak pa rin ako.

"AHHHHHHHHHH!!!!!!" Sigaw ko.

Patuloy lang ako sa kakaiyak dahil gusto ko ilabas lahat ng galit at sakit ng nararamdaman ko.

Ngunit....

"Steven?" Tawag ni Vivoree habang ako naman ay napatingin at niyakap ko sya.

"It's okay, Not to be okay Steven. Nandito lang ako para sayo." Sabi ni Vivoree habang ako naman...

"Huwag mo ako Iiwan." Sabi ko habang tumutulo ang luha ko.

/Vivoree's P.O.V/

Nabigla ako sa pagkakayakap ni Steven ngunit naawa ako sa kanya dahil sa pinagdadaanan nya sa Ex nya.

Kaya ako naman ay niyakap ko rin sya ng pabalik.

"Hindi...Nandito lang ako. Di kita Iiwan." Sabi ko habang si Steven ay umiiyak pa rin.

*The Next Morning....*

Hindi na ako nakabalik sa kwarto at sa sobrang antok ko kaya dito ako sa kwarto ni Steven. And Speaking of which...Dahan-dahan ako nagising at...

"Good morning Steven--" Sabi ko pero nakita ko wala si Steven sa kama.

"Steven? Steven?" Sabi ko pero napansin ko wala sya sa kwarto kaya lumabas ako sa kwarto para hanapin si Steven.

Jusko baka...May mangyare masama kay Steven.

"Steven! Nasaan ka?" Sabi ko na hinahanap ko pa rin si Steven.

NEXT SCENE: View Point

Ilang minuto na ako naghahanap kay Steven kaso wala pa rin, Pero napatingin ako and....Nandoon pala si Steven.

Phew, Akala ko may masama nangyare kay Steven, pero dahan-dahan ako lumapit sa kanya at umupo na lang sa tabi nya.

Hayst, Wala nang Atrasan eto...Kaya mo eto.

"Viv?/Steven?" Sabay kami nagsalita at natawa kami ng konti.

"Pinagaalala mo ako Steven. Ilang Oras na ako naghahanap sayo." Sabi ko kay Steven na ngumiti ng konti sakin.

"Nagising ako ng maaga dahil Kailangan ko kase Muna magisa kanina, pero sorry kung nagalala ka para sakin." Sabi ni Steven.

"Ganun ba?" Tanong ko habang si Steven ay tumango lang.

"Pero thank you dahil hindi mo ako pinabayaan kagabi." Sabi ni Steven at ako naman ay ngumiti lang.

"Wala yun Steven. Tsaka...Okay ka na ba?" Sabi ko habang si Steven ay tahimik lang.

"Hindi pa. Hindi pa ako Okay." Sagot nya at ako naman ay nakikinig lang sa sasabihin nya.

"Hindi ko talaga kung pumasok sa isip ko na, Bakit ko sya minahal noon pa. Kung sasaktan nya lang ako." Sabi ni Steven habang ako naman ay tahimik lang.

Tanging Dahilan [Brand New Story]Where stories live. Discover now