Kanser ne kadar illet bir hastalık.
17 yaşında daha hayatın baharındayken bu hastalığa yakalanmak peki. kendini harap edip üzüldüğü her şeyi içine gömdü Asra.
yeni bir aile ve yeni bir hayatı oldu. İkizi ve ableri. Kardeşinide unutmamalı.
peki ne...
" uyansana, Firaun bile senin kadar uzun uyumadı be! " Diye kolumu deşmeyi bırakıp artık iki eli ile beni sarsan kişiye baktım. Tabi Kayra.
Bana kötü davranmasa de nefret ettiğini her konuda belli ediyordu.
" Tamam uyandım. " Dedim gözlerimi ovarken bir an durdu ve öylece bana baktı.
Sadece baktı bende ona bakınca kendine gelmiş olacak ki ağzını kapatıp koşarak dışarı çıktı. Ne olmuştu şimdi bu kıza.
Üzerimde birşey mi vardı yoksa diye üzerime baktım dün gece giydiğim yünlü bir swet ve altına giydiğim geniş bir pijama ile duruyordum
Yataktan kaltım ve banyoya giderek işlerimi hallettim, yüzüme bol bol soğuk su vurdum, ayılabilmek için. Sonra banyodaki kapıdan yine giyinme odasına girdim.
Üzerime hızla bir şeyler geçirdim
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Elime de bez bir çanta alıp odamdan çıktım. Beyaz desenli parkenin sonundaki asansöre varınca durdum ve bir şey unutmuşum gibi bir hisse kapıldım, sonra sadece histir diyerek asansöre bindim ve kat bire tıklayıp bekledim.
Gözüm hep yerdeydi.
Varınca indim ve yemek odasına doğru ilerledim. İçeri girdim ve gördüğüm şey yine herkesin sofrada olması.
- nasıl bu kadar erken kalkıyorlar ya, uyku o kadar harika bir şey ki kalkmak istemiyorum. -
Bende.
Yerime geçtim ve Arslan bey in " afiyet olsun" deyip besmele çekmesi ile bizde çektik ve başladık yemeğe.
" Babacım bu gün Beyza ile bir kafede buluşmaya gidicez izin verir misin. " Dedi Kayra Arslan bey kafasını salladı. Bende söze girdim.
" Arslan bey bende birkaç kişiye veda etmek için evime gidicemde birkaç eşamda var onları almam lazım izniniz olursa"
-aslında olmasa da gidicektik ama neyse "
"Yanına birini al Asra kızım," diyerek söze girdi Feray hanım" istersen Bartu seninle gelebilir." Deyince geldiğindendir adını yeni öğrendiğim mavi gözlü kumral uzun kirpikli çocuğa döndüm. " Gelmek istermisin."
Diye sordum - inşallah gelmez, gelmesin gelmesin -
" Olur neden olmasın." Deyince bütün düşüncelerim yok oldu istemediğimi çaktırmadım.
" Tamam o zaman kahvaltıdan sonra gideriz, dedim .
Yemeğe dalmadan saniyeler önce.
•• ••• ••
Bugünde doyduk Elhamdülillah
İçimden karnımı ovarken geçirdim bu cümleler ile göbüşümde bana selam veriyordu.
Giydiğim ayakkabılara bakarak. " Hadi " dedim. Ceketimin fermuarını çekerken.
Gülümsüyordum, nedense mutluydum. Hem annemi görücektim hemde dağla vedalaşıcaktım birde kuşum şakir le
