YÜZBAŞI

Twenty-one

İyi okumalar 💅🏻

....

Şu an  Demir'in yanında gelen misafirleri karşılıyordum .
Teyzeler göz koymuş gibi resmen sarılma bahanesi ile ele geliyormuyum diye kontrol ediyorlardı.
Ciğerinizi bilirim lan ben sizin.

"Biz ayrılalım artık sen Betül'ün yanına geç istersen?" Dedi demirimde demirim

"Yok iyi böyle"

"Bir şey mi oldu sizin aranızda?"

"Yok ya sıktımtım onu bu ara çok üstüne gittim. O yüzden yanlız bırakıyım onu biraz"

"Sonra konuşcaz detaylı ben yanlarına gidiyorum ve sende geliyorsun konuşmasanda yanımda dur benim çok durmayız zaten"

"Tamam" diyerek mecburi bir şekilde yanlarına gitmek zorunda kaldım.

Odaya girdiğimizde ikili koltuklardan birinde  Betül ve emir oturuyordu.
Diğer koltukta ise Betül'ün adliyeden onu sıkmayan(!) arkadaşları oturuyordu.
Ezgi ve sude

"Bir şeye ihtiyacınız varmı diye bakmaya gelmiştik"
Dedi Demir direkt.

"Yok abicim saol şu anlık bir şeye ihtiyacımız yok."

Emir ve Demir konuşurken ben Betül'e hiç bakmamıştım ama o benden gözlerini almamıştı.

Sanırım kırdığını düşünüyordu ama kırılmadım kalbim elastik benim kırılmaz kolay kolay kopması lazım.

Karşıdaki aynadan göz ucu ile betülü süzdüğümde gözlerim doldu,
Çok güzel olmuştu benim kardeşim..

Ailesine haber vermemişti sözde yaptıkları muameleden sonra ve şu an sadece ben Ezgi ve sudesi vardı tek.

Ne kadar sıkmak istemesemde arkadaşıma sahip çıkıcaktım.
O benim her şeyimde ve ben ona sırtımı dönemezdim...

Ortamda yankılanan telefonumun sesi ile kendime geldim...

Ekranda gördüğüm isim ile istemsizce Betül'e baktım ve göz göze geldik. Hemen toparlanıp dışarı çıktım müsade isteyerek.

Kalabalıktan uzaklaşıp ekrandaki aramayı yanıtladım.

- ne vardı?

+Ege kızım Betül nasıl?

-çok mu umarındaydı nesli teyze.

+kızım deme öyle Betül benim kızım gelemedim biliyorum kırgın kızgınsınız bana ama gelemedim işte.

- bundan sonra her şey için çok geç ne beni arayın ne betülü ama unutmayın ki artık bir kızınız yok.

-kızım bi di---

Yüzüne kapatmıştım.
Daha fazla bu saçlamlığa katlanamazdım...

...

Kına başlamıştı.
Bende canım kaynanamın dizinin dibinde toruyordum.

Eved bir kınadaydık en yakın arkadaşımın kınasındayız ve ben oturuyorum.

Çünkü bana gerek kalmıyordu bile Betül hanım ezgisi sudesi şebnemi derken beni görmüyordu bile şu an bende bunu farkettiğimde kaynanamın yanına oturmuştum.

Halay çaldığında Asya zorla beni halaya kaldırmıştı.
İlk defa halay bile çekmek istemiyordum düşünün ilk defa...

Halay şarkıları başladığından itibaren ben ve erkek tarafı genelde pistteydi.
Betül ve arkadaşları köşede fotoğraf çekiliyordu.

Bir an kendimi ortalardan başta bulduğumda yanımda kaynanamı gördüm.

Başta şow yaparak halay çekiyorduk şu an ikimiz bir yandan zılgıt sesleri bir yandan alkış sesleri benim aniden çığlık atmalarımla halayı bitirmiştik.

Son bir defa daha Betül'e şans verip roman havası oynayalımmı diye soracaktım belki aklına gelirdik hanımefendinin...

"Betül roman oynayalımmı ikimiz bir şow yapak He ne dersin?"

"Gerek yok sne yaptın şowunu kaynananla zaten ben kimimki?" Dedi ve onu çağıran avukat arkadaşlarından birinin yanına gitti.

Öyle kalakalmıştım.
Ben çocukluğumdan beri kınasında nasıl roman havası oyuncağımızdan bahsedip ona öğretmiştim halaylar çekeriz diyip öğretmiştim ama şu an tek başımaydım tek başımaydım...

Ağlamamak için zor tutarak lavaboya gittim sakince.
Lavaboya girince direkt boş kabinlerden birine girip sessizce her zamanki gibi göz yaşlarımı akıttım .

Allahtan makyaj malzemelerim ağlayınca akan türden değil di Allahtan ..

Sakinleşince toparlanıp lavabodan dışarı çıktım..

Masalarda oturan erkekleri fark ettiğimde kına yakılımının yaklaşıcağını anladım ve hanzade teyzelerin oturduğu masaya geçtim Betül be arkadaşları görünürde yoktu sanırım gelin odasında betülü hazırlıyorlardı.
Bizim oturduğumuz masaya baktığımda demirinde orda olduğunu gördüm .

Ufak ta olsa mutlu olmuştum en azından sevdiğim insanlardan biri yanımdaydı.

Arkadan boynuna sarılıp.
"Napıyorsun sevgilim " dedim ve yanağını koklayarak öptüm.

"İyiyim güzelim sen?"

"İyi bende"

"Kızım betüller gelin odasına gitti git bak bakayım bir şeye ihtiyaçları var mı?"

"Tamam hanzade teyze"

Diyip el mecbur odaya doğru gitmeye başladım.

Kapıyı tıklatıp içeri girdiğimde nedimelerle konuşuyorlardı.
"Kusura bakmayın rahatsız ettim yardıma ihtiyaç varmı diye soracaktım da" dedim hala kapıdayken.

"Ha saol canım gerek yok biz hallediyoruz" dedi Ezgi.

"Peki" diyip odadan çıkmak zorunda kaldım.

Bu kadarmıydım Betül için muhattap bile olunmayacak kadar değersizmiydim...

Tam masaya doğru ilerlicekken odanın kapısı açıldı ve Şebnem beni çağırdı.
"Ege! Egeydi dimi şey Betül sana bir şey diecekmiş de"

"Tamam" diyip odaya geri girdim.
"Birşey mi oldu?"

"Yok ya şey bu gece kızlar bizim evde kalacak yer olmaz kalabalıklar malum 5 kişi anca sığarız sen bu gece Demir'de filan kalsan olurmu?"
Dedi.

Bunu da yaptı.
Artık gerçekten kalbimi koparttı ve ellerime verdi.

Gözlerimin dolmasına izin vermeden kafamı sallayıp çıktım odadan.

Daha fazla bu duruma katlanamıcaktım bunu yapamıcaktım...

Hemen masaya yürüyüp Demir'e haber vericektim ve eşyalarımı toplıcaktım. Ama Demir masada değildi ve telefonunu da almamıştı yanına.

Onu beklemek için mecburi masaya tekrar oturdum ve o an Demir'in telefonunun ekranı yandı.

Ahmet usta;
-dün gece çok güzeldi . Bu gece tekrarlarmıyız?

734 kelimeeeeeeeeeeeeee

Nasıldı?

OY VE YORUMLARI UNUTMAYIN CANİKOLAAARR

Diğer bölümde görüşürüz💗