When a gangster fall inlove!

10. Cornered!

+Cassie+

"What the hell are you doing here?"

"No! What ARE YOU doing here?' balik tanong ko dito.

"Kara what's this?" baling nito sa babae.

" Duh! You said do something", iritableng sagot naman nito sa magaling kong kapatid.

Bah! Marunong pala itong magsalita.

"Not to my sister, idiot! I meant Terrence." piksi nito.

Labo naman ng mga to. @.@

"Ethan why are you even here?" baling ni Margaux kay blondie.

Jeez!

Nag usap-usap ba mga ito or hindi? Mga walang kwenta. Huh!

Ang malas ko lang at ako pa ang nabiktima sa wala ata sa plano nilang vendetta. @.@

Seriously Man!! Ang labo lang talaga. Di ko alam kong maasar ako o matatawa sa hinayupak kong mga kidnappers.

Lumabas ang mga ito sa aking kulungan. Para siguro pagdebatehan kong anung dapat gawin sa akin. Sana umandar ang sister love ng kapatid ko sakin at tulungan akong makawala. At sana lang hindi ito bangag para makapag-isip ng matino.

Saang lupalop naman kaya ang lugar na ito?

Mukhang mahirap ito hanapin sa mapa ah. At base sa itsura nito, dati itong pagawaan ng droga. Nakakalat pa ang mga malalaking storage drums, aluminums at mga parapelnalya gamit sa pagluto ng met. Pinag-aralan ko ng maigi ang aking sitwasyon sa laro.

Fucking Checkmate!

I blew out a big sigh of defeat.

I slumped my shoulder and dwell on the hopelessness of my chances for a while.

Kasi naman wala man lang akong makitang exit. Puro semento lang ang nakikita ko. May bintana nga sobrang liliit naman at malapit na ito sa bubongan sa sobrang taas nito. So eto na nga siguro ang katapusan ko?

So, yun nalang talaga yun?

Bigla akong dinaga sa dibdib which never pang nagyari sa akin ever. So, maybe having in the good side for a couple of years really make you weak. I feel weak right now to be honest.

Pero hindi ito pwede, kelangan ko ng kumilos. Do or die lang ang option ko dito. Id rather die fighting than stand there and wait for my death from their filthy hands.

Nope! Hindi kayang tanggalin ng pride ko. Na mamamatay nalang basta ng walang laban. Hindi ako ginawang lider ng mga dati kong kaibigan sa gang namin kong mahina ako. I am fucking strong. Pep talk ko pa sa aking sarili.

Biglang sumagi sa aking isipan ang mukha ni Drew.

--FLASBACK---
"Sonny, never as in NEVER EVER take off this little ring on your pinky finger. Promise me." Seryoso ang mukha nito habang sinasabi ang mga katagang iyon.

Napahagalpak lang ako sa itsura niya. Sanay ako sa kalukuhan nito pero sa mga ganitong eksena hindi ko maiwasang mailang. Drew is a good guy as far as I'm concerned. He loves me the most and I loved him back. He was the brother I never had. And he was the only person I trusted. Pero wala lang ako sa mood para sa emote nito.

"Oh Buddy, what on earth are you PMS'ing about?" nakakaluko kong saad sabay tampal sa balikat nito.

Tumiim ang mukha ng lalaki.

Whoopppsss!! He was not joking alright.

Para hindi ma-offend dali-dali kong isinuot ang singsing na bigay nito.

"I'm wearing it. Look look.." sabi ko dito at winagayway malapit sa mukha niya ang aking kanang kamay kung nasaan ang singsing na bigay nito.

Tiningnan lang niya ako ng mataimtim.

Awkward!

I hate it when he does not talk and just looked at me like he has a secret at walang balak na ipaalam sa akin. Isa lang ang ibig sabihin nito. Seryoso ito for real.

"What?" sabi ko at pilit umiwas ng tingin sa direksiyon nito.

"I'm being serious here, Sonny." He said.

" I can see tha———"

Tinakpan nito ang aking bibig. Kakagatin ko sana ang kamay nito ng bigla itong nagsalita. At seryoso pa din ang mood.

"This little shit here can save your ass someday. Just push the little button on the top. Don't make fun of it. Hear me?" matigas nitong litanya sa akin.

Napatango nalang ako ng sunod-sunod. Sumakit tuloy ang batok ko. At ang mokong linayasan lang din ako. @.@ And that was the last time I saw him. 😔

----END of FLASHBACK-----

"Let's see what was all that shit about now, Buddy." bulong ko. Hirap na hirap kong pinindot ang maliit na button.

Nothing happened.

Ini-expect ko pa namang may sasabog or something.

So this little shit was just a real shit then?

Bloodycrap Drew! Sigaw ko sa aking utak.

Huhn!

It was just me against the world then.

Napahugot ako ng malalim pa sa hellhole na hininga.

Hindi talaga kaya ng lofty ego ko ang mamamatay nalang basta ng walang laban. Kelangan kong makawala sa pesteng tali na to.

Letseng tali sobrang higpit ang kapit sa akin di man lang ako makagalaw.

"Lord, help me with this one please." Wala sa loob na sambit ko.

Wait lang.

Asan na kaya ang mga bumihag sa akin?

Margaux, I'm going to kill you pag nakawala ako dito. Nakuha ko pa talagang magbanta as if naman makakalabas ako ng buhay dito.

"Show time!", enthusiastic na sigaw ni Ethan mula sa kung saan.

Nagpaswit lang si Marcus.

Oh good Lord. Where the hell was my sister? At si Kara?

Biglang dungol ng kaba sa aking dibdib.

Knowing these two animals, malamang pinatahimik na nila ang mga ito.

Sana naman buhay pa ang mga ito.

Lumapit ang lalaki sa akin. I recognized his devilish gaze. Base sa mga mata nito wala na sa katinuan ang lalaki. Linamon na ito ng galit at paghihiganti. Naging killer na ang aura nito at sigurado akong wala na akong kawala pa. I shivered and felt a cold chill fown my spine.

Gulp!

Tinutukan niya ako ng swiss knife sa leeg.

"Beg my mercy now Heartless." anito.

"Over my dead body Ethan." Sabi ko sabay dura sa mukha nito.

Diniinan nito ang kutsilyo sa aking leeg. Ramdam ko ang hapdi at ang mainit na daloy ng dugo.

Madiin kong pinikit ang aking mga mata.

"Sayonara earth." usal ko.

—————————————————————————————————————————————————————-

A/N:

Wow after a year now lang ulit ako nakapag update.. Sorry naman. May nagbabasa pa ba nito?