Chapter 44 (Not again.)

400 6 1
                                    

Thank you sa votes! :) :">

I love you guys. :D

-----------------------------------------------------------------------

(Cont)

" I love you. " sabi ni ranz sakin.

" I love you too." and i hugged him tightly.

"Namiss kita, buti umuwi kana." and he hugged me even more.

"i realized, that i can't bear to be apart from you anymore."

he loosen his grip, he place his hands on my cheeks.

"ang tagal kong nag-antay." a tear fell from his eyes.

"Im sorry." hinawakan ko yung kamay niya na nasa cheeks ko.

He leaned in, he's getting closer..

closer..

he closed his eyes..

so i thought i should do the same.

i can feel the warmth of the sun on my face.

the wind blowing towards us,

i can smell he's perfume

and i heard his heart beating faster and faster by the second.

he took a deep breath.

and.

I WOKE UP.

damn.

RANZ(POV)

Nagising ako dahil narining ko yung ringtone ko, may tumatawag kasi kapag narining ko na yung "BOMB" shzzz. ang aga pagtingin ko sa clock. 7:12 AM! >____<

Owy calling...

"hello? Hello ranz? oy?"

"Bakit? "

"Wala daw kayong pasok sabi ni kuya. "

"bakit?"

"Nasa ospital daw prof niyo."

"Bakit?"

"Na highblood daw kanina."

"Bakit?"

"PURO BAKIT?!"

"EHH INAANTOK PA KO. TINAWAGAN MO KO."

"Sunduin ka namin!"

"Bakit?"

"SIRA! BASTA!"

*Call ended*

nilagay ko yung phone ko sa side table, tapos natulog ako ulit. Hahaha! mmm. sarap. :)

Ang himbing himbing na ng tulog ko, hanggang sa may naramdam akong tumadyak sakin.

"HOY RANZ!" kilala ko yang boses na yan! bigla nilang binuksan yung ilaw. NAKAKSILAW! badtrip! tinakpan ko ng unan yung muka ko at binalot ng kumot yung katawan ko.

"HOY!" pag sigaw pa ni owy. -_______-

"Ano ba? dun ka nga." habang inilalayo ko si owy. partida naka-pikit pa ko niyan. HAHA

"Ayy, si nikki tumatawag."

"HA?! SAN?!" napatayo ako bigla, mulat na mulat ako. kaso pag tingin ko ng phone ko WALA NAMAN.

The destined love (Ranz kyle viniel e. ongsee )Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon