Chapter 52: Preggy Check Up

23.5K 928 501
                                    

Paris' PoV:

Halos isang linggo lang ang tinagal namin ni Autumn sa private island ng family nya dahil bumalik na rin kami sa Manila. Palagi kasing sumasakit ang kanyang tiyan.

Mahirap na at baka mamaya ay bigla syang mapa-anak ng wala sa oras doon. Wala pa namang hospital sa private island nila, clinic meron. Baka mag-panic ako kung mangyari man 'yun.

Sa mga araw na kasama ko sya ay mas nakilala ko pa si Autumn. She's a sweet girl who keeps on flirting with me. And yes, wifey material sya. She can cooks well, and ang lambing-lambing nya rin sa akin.

Wala na akong masabi pa sa kanya. She's the best. Her love for me is so pure and genuine. Walang oras na hindi nya nakalimutan na iparamdam kung gaano nya ako kamahal.

We spend some tine together that serves as our bonding. Dahil doon, mas lalo akong naging eager na panagutan ang mga responsibilities ko sa kanila ng anak namin. They're like my precious gems. Napaka-importante nilang dalawa sa akin.

I'm willing to stay with her for a lifetime. I can feel the contentment and the genuine happinness on my heart.

Unlike the things that I feel noong kasama ko pa si Louise. Parang pilit dati at may patuloy na hinahanap ang puso ko.

And it was Autumn. She's the missing part of myself. She's my other one.

Kahit na hindi sya maalala ng isip ko, my heart knows her completely. Minsan ay nagugulat na lang ako na yakap-yakap ko na pala sya mula sa likuran.

I can't hug her in front dahil baka mamaya ay maipit ang baby namin.

I guess what she said back then was right. Na patay na patay nga ako sa kanya. Okay lang naman sa akin. Hindi ako magrereklamo.

Autumn being a bitch is just a cover-up for me, but once na makilala mo sya, doon mo masasabi na mabait talaga sya. She keeps on smiling kung kaya't mahahawa ka sa ngiti nya.

But there's one thing that I found, she's the possessive type of women. She easily gets jealous whenever I'm mentioning someone's name.

That's why natututo na ako. As much as possible, ayokong nag-aaway kami kung kaya ako ang palaging nagso-sorry. Masama rin kasi sa kanya ang too much emotions.

"Paris, how do I look?" Here she is, standing in front of me wearing a red maternity dress. Bagay na bagay ito sa kanya. Nakalugay ang kanyang buhok. Parang naggo-glow sya.

Oh damn. How did God created such a beauty like hers?

"You're so gorgeus, Autumn. Ang ganda mo, sobra." And widely smiled at her. I saw how she tucked a strand of hair behind her ear. Her hips keeps on moving back and forth.

Parang si Autumn 'yung mga nakikita ko sa movies na kinikilig kapag kaharapan na nila ang mga crush nila. She's so cute.

"Baka naman sinasabi mo lang 'yan dahil binobola mo ako. You know, aware naman ako na mataba na ako." Ang masaya nyang mukha ay unti-unting nawala. It turned into a sad one. Parang anytime ay iiyak na rin sya.

I pulled her closer to me. "Ssh... Don't say that. I'm always telling the truth, Autumn. Words were not enough to describe your beauty." Using my hands, marahang hinaplos-haplos ko ang kanyang pisngi.

I know na paminsan-minsan ay nakakaramdam sya ng insecurity sa katawan. And I'm here to gave her assurance that she shouldn't feel that way.

"Yes, you gained some weight. But because of that, mas naging seksi ka. Ikaw lang ata ang kilala kong buntis na seksi pa rin."

I gave her a quick kiss on her forehead. I hope she feels that I'm telling the truth. Naroon pa rin ang perpektong kurba ng kanyang katawan.

If she gained some weight, hindi naman 'yun kabawasan sa kagandahan nya. Autumn's unique on her own.

Love-struckTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon