45.

993 15 0
                                    

pov Matthy:
"Oke uh ik weet niet of dit goed gaat komen" zegt Veerle. "Daar komen we maar op 1 manier achter" zegt Robbie. Iedereen moet lachen. "We kunnen het beste gewoon achter Veerle aan gaan, die kan het het beste" zegt Raoul. "Oké prima, ga ik als eerst, daarna, uh, Mat, Koen, Robbie, Milo en Roel jij als laatst?" zegt Veerle. Iedereen stemt in en als eerste begint Veerle. Netjes maakte ze ruime bochtjes op de piste. "Oh god nu moet ik" zeg ik en ik glij langzaam de berg af. Opzich weet ik wel hoe skiën moet, heb het vroeger ooit gedaan en heb wel eens op zo'n borstelbaan gestaan. Ik ga langzaam achter Veerle aan en de rest volgt. Veerle legt en beeld uit hoe je bochtjes moet maken en alles. Op een of andere manier valt er niemand en gaat het prima. "Geen idee hoe dit goed is gegaan" zegt Koen. "Trots op jullie" zegt Veerle.

We gaan nog een aantal keer van deze piste af totdat Veerle vind dat we er echt klaar voor zijn. Ze is veel te bang dat er iets met ons gebeurt, wel schattig eigenlijk. We lopen, nou ja glijden, richting de gondel die ons helemaal boven op de berg brengt. We hoeven niet lang in de rij staan en stappen de gondel in. De gondel is kleiner dan we dachten maar we kunnen ook niet meer uitstappen. "Nou dat wordt even proppen" zegt Milo. Er kan niemand tegen over Milo zitten want hij neemt alle ruimte in beslag door z'n lange lummelige benen. Iedereen zit behalve Veerle. Ik tap op mijn benen als seintje dat ze wel op mijn schoot kan zitten. Een klein lachje verschijnt op haar gezicht en ze komt op mijn schoot zitten, met haar benen aan de zijkant. Ik zet mijn helm even af, het is me een beetje te warm.

Ik schud mijn haar een beetje heen en weer, geen zin om het helemaal goed te doen, ik doe zo toch m'n helm weer op als we boven zijn. "Er zit een beetje kwijl daar bij je mondhoek" zegt Koen en hij wijst naar Veerle haar mond. Veerle slaat Koens arm weg en kijkt hem boos maar ondertussen ook lachend aan. Ik heb nu pas door dat Veerle mij de hele tijd aankeek. Ze geeft Koen nog een duw en daarna gaat ze met haar handen door mijn haar. Ik moet lachen. Ik doe Veerle haar helm ook af. "Zo kan ik je mooie gezichtje wat beter zien" zeg ik. "Ja zo kan het wel weer" zegt Milo. "Baaahhh" zegt Robbie. "Simpgedrag" zegt Koen. "Ach hou je bek, jij bent een veel grotere simp" zeg ik. "Nee hoor" antwoord Koen. "Oh echt wel, Juultje vertelt mij alles hoor" zegt Veerle. Koen is stil. "Dat dacht ik" zeg ik lachend. Raoul die schuin tegen over ons zit maakt een filmpje van ons in de gondel, zal ook wel voor z'n insta story zijn.

Na het filmpjes maakt hij een paar foto's. Ook van mij en Veerle. Veerle slaat haar arm om mij heen en ik sla mijn arm om haar middel. We poseren voor de foto. Na even zijn we boven. Wanneer we uit de lift stappen is er gelijk stress. We moeten snel die ski's pakken maar gelukkig lukt het gewoon. We lopen naar een rustig plekje vlakbij een heel groot bord met de kaart van het ski gebied erop, en trekken onze ski's weer aan. Raoul en Milo zijn de route aan het uitstippelen. "Het koud hier zeg, jezus" zegt Veerle. "Ja niet normaal" antwoord ik. "Wel mooi uitzicht" zegt Veerle terwijl ze een klein stukje dichterbij mij komt staan. Ik kijk om me heen, het is inderdaad heel mooi. Strak blauwe lucht en de bergen en alles. "Mhm" antwoord ik. Ik geef Veerle een knuffel zodat ze wat warmer wordt. Heel soepel gaat het niet want we staan nog steeds op ski's.

"Oké boys, we gaan. Volg mij" zegt Raoul. We hebben niet echt een vaste volgorde, alleen heeft Veerle een gopro op der helm dus dan is het mooist als zij achteraan gaat om wat beelden van ons te maken. En Raoul gaat vooraan omdat hij weet waar we langs moeten, hoop ik. We glijden 1 voor 1 van de piste af. Ik geniet van het uitzicht. Onderaan deze piste begint gelijk nog een. "Links aanhouden" schreeuwt Raoul. Iedereen zit er lekker in. Totdat Koen een klein heuveltje ziet. Oh nee dit is zo niet handig, dit zal vast niet goed gaan. Hij skied erop af, met flink veel snelheid ook. Ik kijk achterom en zie Veerle ook al hoofdschuddend kijken. Ik rem alvast want we zouden vast Koen zo weer overeind moeten helpen. Ik kijk toe hoe hij over het heuveltje springt en op een of andere manier toch goed landt. Alleen raakt hij daarna uit balans wanneer hij wil remmen. Ik moet lachen en ski naar hem toe.

Ook Veerle komt eraan. "Perfecte landing!" zegt ze en ze geeft Koen een high-five terwijl hij nog op de grond ligt. We helpen hem overeind. "Alleen jammer van het einde" zegt Veerle nog snel. "Volgende keer zal ik wel gewoon niet remmen" zegt Koen sarcastisch. "Nou dat lijkt me ook niet zo handig" zeg ik. We moeten lachen en skiën daarna rustig verder naar de rest van de jongens die onderaan de afdaling op ons staan te wachten. "Zo hè dat duurde lang" zegt Robbie. "Ja klein ongelukje onderweg" zeg ik. "Oh?" zegt Raoul vragend. "Meneertje hier dacht dat het slim was om over een heuveltje heen te gaan" zegt Veerle wijzend naar Koen. "Maar dat ging goed! Perfect landing!" zegt Koen trots. "Jaa perfect hoor" zeg ik lachend. "Maar toen raakte ik uit balans toen ik ging remmen en toen ja" zegt Koen. Iedereen moet opnieuw lachen en Koen zelf gelukkig ook. "Geen pijn verder?" vraagt Raoul. Koen schud zijn hoofd en daarna skiën we weer verder.

Na een paar uur hebben we wel een pauze verdiend en bovendien is het lunchtijd. Onderaan een afdaling staat een leuk Oostenrijks restaurantje. We trekken onze ski's uit en gaan naar binnen. "Ah hier is het tenminste lekker warm" zegt Veerle. Ik knik. Een ober brengt ons naar een tafel. "Hé hé eindelijk even zitten" zegt Robbie. "Nu al moe?" vraagt Veerle plagend. "Nee joh" antwoord Robbie zelfverzekerd. Veerle lacht en schud haar hoofd. "Ik vond het trouwens erg goed gaan" zegt Veerle. "Zie je we kunnen het wel" zegt Koen. "Ja als je die valpartijen erbuiten laat wel ja" zegt Raoul. Iedereen moeten lachen. Het ging inderdaad wel goed, er zijn wel een paar keer mensen gevallen maar dat is niet erg.

Ik ben tot mijn verbazing nog nooit gevallen. Nou ga ik ook niet zo snel want ik ben niet zo'n held. Veerle en ik komen bijna altijd als laatste aan onderaan de piste omdat ik zo langzaam ga. Ik heb al tegen Veerle gezegd dat ze wel gewoon op haar eigen tempo door kan skiën, want ik red me wel. Maar dat wou ze niet, ze was bang dat ik zou vallen. Maar ja wat zij wil. We bestellen wat drinken en ook wat te eten en gaan daarna weer verder. De dag loopt verder wel prima, gewoon hetzelfde als in de ochtend. Rond 16:00 is iedereen wel moe en besluiten we terug te gaan naar het huisje. Ook willen we de rest van de dag even rustig aan doen, dus we gaan vandaag nog niet après-skiën. Morgen is er weer een dag.

Aaaahhh zo erg bedankt voor de 11K reads alweer! Het gaat zo snel de laatste tijd. Binnenkort ga ik op vakantie dus ik denk dat ik dan in de auto wel veel kan gaan schrijven. Maar de rest van de vakantie idkkkk, maar dat zien jullie vanzelf hihi. Verder blijf ik sws nog doorgaan met schrijven hoor. Als er even geen delen online komen komt dat gewoon omdat ik geen zin heb lollll dus ja sorry daarvoor noggg xx Ik probeer elke week sws 1 deel online te gooien!!

You and I 💖💖💖 // Matthy && BankzittersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu