Acı'dan kadın

1️⃣Adım gibi yakarım seni1️⃣

Bazen hayat bize gösterir, neyin doğru, neyin yanlış olduğunu ama biz bile-bile yanlışı seçeriz. Bazen yanlış daha iyi gelir insana. Sevdiklerin de yanlış olduğunu bildikleri halde senin yanında dururlar. İşte Alev de bir yanlışın içindeydi. Günahkar olduğunu bildiği halde günah  işlemeye devam ediyodu. O doğduğundan beri günahkardı. O doğduğunda bile günah işlemişdi ve hala da  devam ediyordu. 

"Sakın bir yanlış yapayım deme, senin için hiç iyi olmaz" diye Burak çocuğu duvara yasladı.

"Yapmayacağım, söz veriyorum. Lütfen bırakın beni" diye çocuk üstü başı kan içinde yalvarıyordu.

Burak kız kardeşine baktı. Sonuçta bunu onun için yapıyordu. Günahı olmayan insanları kardeşi kendisi ile birlikte cehenneme götürüyordu çünkü yalnız gitmek istemiyordu.

"Bırak." 

Alev çocuğun karşısına geçip "Eğer dediğimi yapmassan yemin ediyorum adım gibi yakarım seni" diyip ayağını büküp çocuğun karnına geçirdi.

Alev  okula doğru yürüyünce Burak ve Barışda arkasından gitti.

"Sence, bu işe yarayacak mı?"

"Yarayacak, yaramak zorunda" diye Alev cevap verdi.

Okula geçip bahçede oturdular, tenefüs olmuşdu. Zaten derse pek girdikleri söylenemezdi. Artık öğretmenlerde onlarla uğraşmak istemiyordu. Çünkü biliyorlardı, onlar kimseyi dinlemiyordu.

Bir kız gelip onların karşılarına geçdi. Alevle göz teması kurmadan başını aşağı eğdi çünkü kursa neler olacağını biliyordu.

 "Ne istiyorsun?"

"Müdür sizinle görüşmek istiyor."

"Yinemi ya? Her ay biz buna rapormu vermeliyiz?" diye Barış isyan etti.

"Gidebilirsin." 

Kız gidince Alev ağabeylerine  döndü. "Mecbur gidecez artık, müdür parayı görmese rahatlamayacak çünkü."

Müdürün odasına geldiklerinde kapıyı çalmadan içeri girdiler. İçeri girince odada birsürü insan olduğunu gördüler. 

"Ha sonunda geldiniz çocuklar. Gelip oturun bakalım şuraya."

"Bir sorun mu var hocam?"

"Okulda bir cinayet işlenmiş çocuklar."

Alev şaşırıp abilerine baktı.

Müdür fotoğrafdaki bir kızı gösterip "Masal Yaşar, dün okulun bahçesinde ölü bulundu."

"Allah rahmet eylesin de, biz ne alaka? Bizden şüphelenmiyorsunuz herhalde?" diye Barış kaçlarını çattı.

"Ne yalan söyleyeyim evet sizden şüpheleniyorum. Sonuçta insanların canını yakmaktan zevk alıyorsunuz, özelliklede sen, Alev."

Alev gözlerini devirdi. "Bizim insanların canını yaktığımızı nerden çıkardınız?"

"Bir yerden çıkarmadım. Polisler zaten gerekeni yapıp katili bulacak, eğer siz yaptıysanız, emin olun hayatınız hiç iyiye gitmeyecek."

Alev ayağa kalktı ve o kalkınca Barış ve Burakda kalktı. "Size kolay gelsin." Tam  çıkacakken arkasını döndü. "Ve eğer katili bulursanız bizide haberdar edin lütfen" dedi.

Odadan çıkıp bahçeye indiler. "Bu adam bizimle alay mı ediyor?"

"Kızı kimin öldürdüğünü bilmiyoruz ama bizden şüpheleniyorlar gözümüzü dört açmalıyız ve katili bulmalıyız"