Hoofdstuk 1.
Vandaag is het de dag van het bal. Het gemaskerd bal om precies te zijn. Nee, eerder een gemaskerde schoolfeest in een club in de stad. De populairste en leukste club van de hele stad heb ik horen zeggen. Je moet weten dat ik nou niet echt vaak uitga. Vreemd voor een meisje dat over een maand 16 wordt zou je zeggen. Misschien denk je daar anders over als ik zeg dat ik wordt gepest sinds de 1e dag van de brugklas. Mede daardoor heb ik ook geen vrienden kunnen maken waar ik mee zou kunnen gaan stappen. De andere reden is waarschijnlijk dat ik ontzettend verlegen ben, en het pesten maakt het er nou niet echt beter op. Door wie ik word gepest? De populairste jongen van school. Christian Parker. Waarom? Als ik het zou weten dan zou ik het je wel vertellen, nee beter nog ik zou er wat aan doen. Wie ik ben? Ik ben Allison Rhea een heel gewoon meisje dat de pech heeft om zo verlegen te zijn en niet voor zich zelf kan opkomen, als ik dat wel kan zou ik misschien niet gepest worden. Maar dat wordt ik wel. Welkom in mijn leven.
Laat hem mij niet zien. Alsjeblieft, laat hem mij niet zien. Zo snel mogelijk probeer ik geruisloos langs Christian te lopen. God, waarom moet ik hem altijd tegen komen? Maar zoals altijd is God tegen mij. Ik val op mijn achterwerk door een leeg blikje. Christian draait zich om terwijl ik overeind kom. Wat doen lege blikjes ook op de vloer, ze horen in de prullenbak te zitten. Niet op de vloer waar mensen zoals ik erover heen kunnen vallen! Rot blikje. "Zo te zien ben je eindelijk voor mij gevallen, of niet Allison? Het zou er ook een keer van moeten komen. Maar je weet dat ik geen lelijke meisjes als jou date. Als je nou wat aan je gezicht zou doen. Helaas kan ik niet gezellig blijven praten, ik heb afgesproken met Thomas. Ik zal hem dit natuurlijk meteen vertellen." Mij verder geen blik waardig gunnend draait hij zijn kluisje op slot en loopt weg, naar zijn beste vriend toe. Goh, dat ging nog best goed. Wat hou ik mezelf voor? Nu gaat hij natuurlijk de hele tijd zulke opmerkingen maken. Ik sla mezelf voor mijn hoofd. Had dan ook beter opgelet. Ik was hem bijna ontkomen. Gelukkig ben ik nu uit, tijd om mezelf klaar te maken voor vanavond. Ik laat hem mij niet gek maken. Vanavond kan ik iemand anders zijn. Niet het buitenbeentje. Ik ga plezier hebben. Christian kan mij niks doen.
Ik fiets snel naar huis toe. Ik woon 10 minuten van school af en 2 minuten van de stad. Mijn vader had geen betere plek kunnen kiezen om met mij te wonen. Als ik er ben zet ik mijn fiets op slot in de garage en loop het huis in. "Ik ben thuis pap!" Het blijft stil. Ik loop door naar de keuken en zie daar een briefje op tafel liggen. " Ik ben op het werk. Het spijt me, maar ik moet. Er ligt 40 euro onder de vaas met lelies voor vanavond. Heb veel plezier met je vriendinnen. Als je er maar voor zorgt dat ik de jongens niet van je hoef af te slaan. Wees niet te laat thuis, zie je morgen. Gr, pap." Ik zucht. Het is vreselijk om tegen hem te liegen over mijn sociale leven. Ik til de vaas op en pak de 40 euro eronder vandaan. Kan ik mooi gebruiken voor de kapper. Bedankt pap. 2 Uur later heb ik gedouchet en is mijn doffe donkerblonde haar verandert in glanzende pijpenkrullen dankzij de kapper. Ik glimlach naar mezelf in de spiegel. Mijn haar heeft er nog nooit zo mooi uit gezien. Misschien maak ik zelf ook een keer krullen in mijn haar. Ik loop naar mijn klerenkast waar ik een hanger uit haal met daaraan mijn jurk verpakt in een hoes. Ik leg het op mijn bed en rits de hoes open. Voorzichtig haal ik mijn jurk eruit.
Het is een zalmroze jurk. Boven zit een sweatheart halslijn in de vorm van een hart dat strak zit maar niet te strak. Onder loopt het uit net als bij een ballerina rok. Er zit zelfs tule onder zodat als ik draai de jurk lijkt mee te draaien. De jurk komt tot net boven mijn knie. Ik vind hem prachtig. Ik heb zo'n geluk gehad toen ik hem in de winkel vond. Waarschijnlijk heeft God voor het eerst naar mij geluisterd toen. Ik trek mijn kleren uit en trek de jurk aan. Ik pak de zwarte hakken uit mijn kast en trek die ook aan. Wiebelig loop ik naar de spiegel om naar mijn spiegelbeeld te kunnen kijken. Ik moet even wennen aan de hakken maar ik weet dat ik er op kan lopen en dansen. Mijn spiegelbeeld ziet er oogverblindend uit. Zag ik er maar altijd zo uit. Voorzichtig breng ik mascara aan gevolgd door roze schaduw en rouge. Om het af te maken doe ik ook nog roze lipgloss op. Ik pak mijn gouden masker die alleen de bovenkant van mijn gezicht bedekt en bind die voorzichtig vast, strak genoeg om niet af te vallen maar niet genoeg om hoofdpijn te bezorgen. Ik kijk nog een laatste keer in de spiegel om te zien hoe ik eruit zie. Onherkenbaar, dat is het. En dat is precies hoe ik wil dat ik er uitzie. Ik loop mijn kamer uit naar beneden toe op zoek naar de camera. Wanneer ik hem vind neem ik een foto van mezelf voor mijn vader. Hij zou willen weten hoe ik er uitzie. De camera leg ik op de tafel in de keuken met een briefje er naast waar ik op schrijf dat ik op tijd thuis zal zijn en dat ik een foto heb gemaakt. Ik sluit af met een " x Allison." Ik haal 10 euro uit mijn portemonnee en stop dat in mijn beha. Waar moet ik het anders laten? Ik heb geen zin om een taste mee te nemen. Mijn mobiel laat ik liggen. Ik woon maar 5 minuten van de club af, wat kan er in die korte minuutjes gebeuren? Ik trek mijn jas aan en loop naar buiten toe. De deur draai ik op slot en de sleutel leg ik onder de deurmat. Ik ben er klaar voor. Ik grinnik zachtjes door mijn gedachten over spongebob, die zegt dat ook altijd. En zo ging ik op weg naar de club met de vreemde naam Extase.
