Chapter 55

56K 2.4K 1K
                                    

Name





Humigpit lalo ang yakap ko sa walang malay na katawan ni Julio habang naririnig ko ang mas lalong paglakas nang palitan ng mga putok sa I don't know where na part ng house.

"Don't do this to me, Snoopy."

Napuno ng tears ang mga mata ko, even my vision becames blurry dahil doon.

Mas lalo kong napatunayan na Julio is unconsious nang hindi man lang siya nag take ng kahit kaunting moment para lang patahanin ako. I know him, ayaw niya na umiiyak ako. Pero ngayon hinahayaan niya ako. Simply because he's not with me anymore.

"Ma'am Vera!" Tawag ni Jolina sa akin.

Kaagad siyang lumapit and lumuhod sa tabi ko. I saw the shock in her face din. She want to help me, pero hindi din niya alam ang gagawin niya nang makita ang kalagayan ni Julio.

"Help me, Jolina..." umiiyak na paki-usap ko sa kanya kaya naman nagsimula na din siyang mataranta.

Natigil ang palitan ng putok mula sa labas hanggang marinig namin ang sigaw. Hindi nagtagal ay may dumating na ding mga policeman. May ambulance na din sa labas kaya naman nagkaroon ako ng pag-asa na madadala na namin si Julio sa hospital as soon as possible kaya naman everything is gonna be alright.

Tama lang ng bala ito. Si Snoopy siya, kaya ni Julio 'to.

"Ma'am Vera, dahan dahan lang po," suway ni Jolina sa akin habang pababa kami ng stairs.

Kinuha na si Julio ng mga respondent na sakay ng ambulance. Pagkababa namin sa first floor ay nakita din namin ang umiiyak na si Vesper na nakasunod sa wala pa ding malay na si Auguts.

May malay siya a little, unlike Julio. It's just that, grabe din ang tinamong sugat ni August kaya naman wala siyang strength na maglakad mag-isa. Looks like he's hilo pa or something.

"Vesper? Anong nangyari diyan?" gulat na tanong ni Jolina sa sugat ni Vesper sa gilid ng lips niya.

Dumudugo 'yon na para bang malakas siyang sinampal kaya naman pumutok ang lips niya. Pansin din ang pamumula ng cheeks niya.

Hindi niya sinagot ang tanong ni Jolina at pinagpatuloy ang pag-iyak habang nakasunod sa strethcher kung nasaan ang asawa.

"W-what happend to her?" tanong ko na lang din. I'm worried din para sa lahat, lalo na sa calendar brothers.

Marahang umiling si Jolina at nagkibit balikat. Nakita ko ang pag-iisip niya nang malalim. I saw din how worried she is para kay Vesper.

"Naghiwalay kami. Magka-iba ang may hawak sa amin," sagot niya sa akin.

Hindi na nagtagal pa ang pag-uusap namin at mabilis na sumunod sa ambulance kung nasaan ang Calendar brothers.

Parag bumalik sa akin ang scene noon. Maraming police car sa labas ng mansion and ambulance. Muli kong naramdaman ang takot to lose someone very important to me. Parang nag-flash sa akin yung kalagayan ng Escuel family that very tragic day.

As much as I want to refrain myself to think of the worst ay hindi ko na din controlado ang mind ko. Masyado ng grabe ang pag-o-overthink ko. I'm scared too scared.

"August..." umiiyak na bulong ni Vesper.

Hindi tuloy alam ni Jolina kung sino ang una niyang I-co-comfort dahil pareho kaming emotional ni Vesper. I know naman na she's worried kay August pero kung sa pagiging emotional ay mas natalo pa niya ako gayong I'm the pregnant one.

"Bugbog lang ang kay August. Si Sir Julio nga tama ng bala..." sabi ni Jolina kay Vesper.

Mukhang gumaan ang loob ni Vesper because of that kaya naman ang loob ko naman ang bumigat ngayon. Nagulat si Jolina at nilingon ako, looks like na-realize na niya ang kagagahan niya. Look at this girl, sasampalin ko na'to.

No more Sunrise (Sequel #3)जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें