𝙲𝚑𝚊𝚙𝚝𝚎𝚛 𝚃𝚎𝚗

602 27 6
                                    


"Yes?"

Inaantok na sagot ko matapos kung sagutin ang tawag.Pikit mata kung tinakpan nang unan ang mukha ko.

Pakiramdam ko walang epekto  ang gamot na binigay ni Ate kagabi.Nagtalukbong ako nang kumot para ma imbsan ang lamig na pakiramdam ko. Na pati ice cream ay pwede ko mang hawakan. 

"WHERE ARE YOU Vein?kanina ka pa namin hinihintay dito ."Nailayu ko ang cellphone ko dahil sa sigaw ni Kea.

"What the hell Kea! can you lower down your voice."Inis na sabi ko at mas lalo lang akong naduduling dahil sa sigaw n'ya. Kahit kaylan talaga 'to palaging nakalunok nang microphone.

"Where are you? magsisimula na ang practice nan dito na kaming lahat. Nandito na din si coach."Mabuti naman at mahinahon na ngayon ang sinabi niya.

"Masakit ulo ko."Walang gana kung sabi habang nakapilik.Subrang sakit talaga nang ulo ko na anytime sasabog ito sa subrang sakit.

"Kaylan ka pa tinablan nang sakit Vein?Kahapon okay ka pa naman."Asar niyang sabi."Uminom ka ba kagabi?"

"Wag ka na magtanong pa basta hindi ako papasok ngayon." Saka ko binaba ang tawag.

Bumalik ulit ako sa paghiga ng bigla naman ulit itong nagring kaya sinagot ko naman ulit ito. 

"Bastos di' pa nga ako tapos,mamaya pupunta kami jan."

"No need.Mamayang lunch papasok din ako."

"Pupunta nga kami jan mamaya wag ka nang makulit."Pilit nito sakin na mas lalong kina inis ko.

"Kaya ko Kea,papasok din ako mamayang hapon.Wag na kayong pumunta dito."

"Basta pupunta kami jan period -"

Hindi ko na pinatapos ang sinabi niya at pinatay ito ang ayaw ko sa lahat ang pinipilit ako.Pumikit muna ulit ako dahil subrang sakit talaga nang ulo ko.Nang bigla namang nagring phone ko.

Bahala kayo di' ko yan sasagutin manigas kayo jan.

Pero wala parin tigil ito sa pagring.

"Ang kulit mo Kea,sabing kaya ko"Inis na sigaw ko.

"Who told you to raise your voice?"said a frigid voice from the other phone.

Bigla akong natigilan at napalunok.Tinignan ko ang phone screen ko kung sino ito pero unknown number lang ang nakita ko.Kinabahan ako pero hindi naman s'ya siguro ito diba?But her voice is so familiar.

"Sino to?Where did you get my number?"Mas lalo akong nilamig dahil sa kausap ko ngayon.

"Where are you?"

Hindi manlang sinagot ang tanong ko.Hindi naman siguro sya diba? Wala namang pake yun' kung di' ako papasok.

"Why are you asking?"

"What attitude is that Mendez?Is that the behavior of being a captain,kung kaylan mo lang gustong pumasok?"Seryuso nitong sabi na kinatigil ko.

So, hindi nga ako nagkakamali s'ya nga ito.

"Practice is starting, Mendez, and if you don't show up, I'll oust you as a captain."Seryuso nito sabi ko na kina bangon ko."You're not capable in that position."

Anak nang petchay parang mas lalo akong nahilo sa sinabi n'ya.Ano daw?Ako aalisin sa pagiging captain. Hindi naman siguro sya nagbibiro at ngayong araw lang naman ako hindi aattend ng practice. Nakakabawas ba yun ng buhay? Sino s'ya para gawin yun' sakin.Coach lang sya at kakasimula pa nga lang n'ya sa pagiging coach sino s'ya para umasta ng ganun. Nakakainis! Nakakabwesit!

"It's your fault kung bakit hindi ako makapasok ngayon". Hindi ko alam kung bakit yun ang lumabas sa bibig ko. Napa tampal nalang ako ng bibig ng wala sa oras.

आप प्रकाशित भागों के अंत तक पहुँच चुके हैं।

⏰ पिछला अद्यतन: Jun 26, 2023 ⏰

नए भागों की सूचना पाने के लिए इस कहानी को अपनी लाइब्रेरी में जोड़ें!

ᴍᴀᴋᴇ ʜᴇʀ ᴍᴇʟᴛ (GxG)जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें