My Mortal Enemy is my Fiance !

Chapter 20: Nobody knows

A/N: Dedicated sayoo :"> Eto na lang dinedicate ko sayo kasi hindi ko po alam kung ano sa mga story ko gusto mo e. XD Haha! Enjoy~

____________________________________________________________________

CARLA'S POV

I Hate this life! Ugh. How can they do this to me? Yeah, I know. Matagal ko ng alam na ipagkakasundo ako, pero hindi ko inakalang ngayon na mismo. Hindi ko inakalang, ganon kabilis. At mas lalong hindi ko inakalang ang lalaking ipinagkasundo sakin ay si Sam.

Maaaring okay kami ni Sam ngayon, pero wala silang alam. Wala. Hindi nila alam lahat ng hirap na pinagdaanan ko dahil lang sa lalaking yon.

Oo, maituturing ko syang kaibigan. Pero hindi nya mapapantayan ang level nila Camille sakin. Sobrang dami ng hirap na naranasan ko dahil lang sakanya.

Naaalala ko pa noong bagong dating ako dito, pagpasok ko pa lang sa school. Nakaka-1 week pa lang ako, ginawa na nyang hell ang buhay ko sa eskwelahan. Kung anu-anong masasakit na salita ang binabato nya sakin, lagi syang may prank na nakahanda para lang mapahiya ako. Bakit? Dahil lang sa natataasan ko sya sa top. Dahil lang dun nagkaganun sya.

Hindi nila alam kung gano kasakit na yung taong inaasahan mong tutulong sayo ay kinasusuklaman ka.

Simula ng araw na yun, isinumpa ko, na kaylanman. Hinding hindi ko sya ituturing ng higit pa sa kaaway. Maaaring nasa iisang barkada lang kami, pero iba sya. Ibang iba sya.

So now, tell me. Ganon ba kadaling tanggapin na ang lalaking papakasalan mo ay yung taong nagpahirap sa buhay mo? Tss. No, it's not that easy right?

" Carla, Carla anak, buksan mo ang pinto. " -- Eomma

" Eomma, wala ako sa mood makipagtalo okay? Give me a break. Please? " -- Carla

" No Carla, we have to talk. Don't worry, hindi kita papagalitan. So now, open the door. " -- Hayy. No choice. So bumaba ako ng kama ko at binuksan ang pinto.

" Good thing binuksan mo. Kundi, mapipilitan pa kong gamitan to ng susi. " -- Eomma

" Eomma, ano bang pag-uusapan natin? Make it fast. " -- Carla

" Okay, okay. Hindi na ko magpapaligoy-ligoy pa. Oo, alam ko nabigla ka kanina. Pero hindi ko nagustuhan yung ginawa mo dun. Bigla ka na lang nag-walk-out. Nakakahiya sa parents ni Sam. " -- Eomma

" Hayy. Ako na pong bahala dun Eomma. Kakausapin ko na lang sila. Pero, not now. Not yet. Hindi pa nag-sisink in sa utak ko yung mga pangyayari. " -- Carla

Lumapit sya sakin tyaka ako niyakap " Don't worry Carla. Balang araw papasalamatan mo din kami. Hindi man ngayon, pero alam kong dadating yun. Just trust us sweetie. Hindi kami gagawa ng bagay na makakasama para sayo. " And with that lumabas na si Eomma sa kwarto ko. Leaving me speechless.

Simula pa lang nung bata pa ko, lahat ng sabihin ng magulang ko pinaniniwalaan ko. Pero this time, hindi ko alam kung dapat ba kong maniwala sakanila.

>>>>>>>>>>> FAST FORWARD <<<<<<<<<<

" Good Morning CarLa! " -- April

" Hi. " -- Carla

" Anyare sa mukha mo? " -- April

" Ha? " -- Carla

" Nasan na yung ngiti mong nagpapatibok sa mga boys ng FEU? " -- April