“Hindi ko alam ano bato, tila nahuhulog sayo. Bakit lumulukso ang puso ko kapagnariyan kana. Hindi ko alam kung bakit ba lagi na lang mayroong kaba sa tuwing kausap kay nagiinit ang tawag nga ba rito… ay PAGIBIG”
“BAkit di ka kaya magaudition sa singing contest bago ang foundation ha Gel hindi ung kanta ka ng kanta dyan habang nakangiti para kang timang?”
“nyah.. ako mapasali mo sa contest..? NEVER!!” wika ni Gel sa kanyang BFF na si
Lucy.
“alam mo ba nakakainggit ka. Ang dami mong talent. Ang ganda ganda ng boses mo, magaling kanamang sumayaw. Pero Hindi mo pinakikita ang talent mo sa lahat.”
“Hai nako eto nanaman po tayo..” Dinampot na ang bag at sabay tayo sa harap ng mesa.
“Aba, uy wait lang anu kaba iiwan mo agad ako di panga ubos ung iniinom ko.” Sabi ni lucy
“Maynakalimutan kasi ako. Kailangan kong magresearch para sa investigatory project ko sa chem. Kaya kailangan ko ng umuwi AGAD,.” Naghahadaling maglakad papalabas ng canteen.
“O-o sige. Maiwan namuna ko dito. sasabay na lang ako kay kayt pauwi para magpasama ako sa Town center.” Sabi ni lucy
“hmm.. baka naman magdadate kayo.. ayaw mo pa kasing umamin eh..” mayngiting wika ni gel sa kaibigan.
“GEGA ka talaga.. umuwi ka na nga.. magingat ka ha”
“Naman ako pa hehe sige alis na ako”
NAsa 3rd year highschool na si Gel at Lucy magbestfriend sila mula pagkabata. Magkaibigan din kasi ang mga magulang nila. Hindi mapagkakaila na maganda ang dalawa. Parehas na may makinang at tuwid nabuhok ang pinagkaibahan nga lang straight cut ang kay lucy. Layer cut naman ang kay GEL. Parehas na maputi at maymaayos na korte ng katawan sa edad na 15yrs old. Ang pinagkaibahan nga alng nilang dalawa maskalog si Lucy kay Gel. Mas malakas ang Loob ni Lucy kaysa kay Gel. Si gel kasi ang tipo ng tao na gusto ang tahimik na pamumuhay lang aral, kain, tulog at bonding with family or friends.
Pitches net café ang nagiisang computer shop sa bayan nila gel na bukas. Hindi niya alam kung bakit isang net café lang ang bukas dahil karamihan ay sarado. Pareparehas siguro ang naiisip ng mga ito. Nasabi ni Gel sa sarili. Pero di na nya ito inintindi kailangan niyang asikasuhin ang investigatory project nya. Kailangan na nyang makapagresearch. Hawak na niya ang doorknob. Pinihit at sumilip kung marami bang tao minsan kasi ang laman ng internet café ay mga binatilyong naglalaro ng mga online games na halos duon na tumira. Sawakas at wala naman ganong tao. Nangbiglang.
“OUCH!! Ang daliri ko.”
“Ay naku miss so-sorry hindi ko sinasadya akala ko kasi—“
“ANOH!! Akala mo ako nanay mo nahumahabol sayo. At pauwiin ka o di kaya ay sabihin na ibalik mo ang perang kinupit mo para maymaipangrenta lang.. ha”
“ABA miss dahan dahan ka sa pagsasalita mo- -
“Dahan dahan Karin sa pagsasara ng pinto na parang wala ka ng gustung padaanin” pagtataray nito na halos nagtitiis na sa pananakit ng dumudugong daliri nanaipit.
At may sumingit na medyo mayedad na babae pero hindi halata na matanda na ito dahil mayitsura panaman din ito.
“Stephen.. akala ko ba maaga mong isasara itong café natin?”
“Oo nga po ma
