THE BILLIONAIRE GIRL

chapter 2

2

"Baba po ako manong"- sabi ko"bayad po" nang nakababa ako ay agad akong pumasok sa Recafort Impire ang nangunguna sa larangan ng business.

Sana sa pagkataong ito matanggap na ako bilang secretary.

Pumasok na ako sa loob at nag tanong kong saan gagapanapin ang job interview.

It's been 3 years since i stand on my own life, Masasabi ko na mahirap but kahit papano ay nalampasan ko rin ang mga pagsubok sa buhay ko.

Napabalik naman ako sa realidad nang narinig ko ang pag tunog ng elevator kaya lumabas na ako at hinanap ang silid para sa interview.

"hi miss excuse me, saan po dito yong room ng nag aaplayan ng sectretarya?"- tanong ko sa babaeng bago lang lumabas sa pinto.

" Ayon po maam"- sabay turo at ngumiti sa akin bago lumabas nang building.

Nang nakarating ako doon sa tinuro nya ay nabigla ako dahil marami ang nag aaply.Kaya pumasok na ako at nag tanong sa mga babaeng nakapila.

Umopu ako sa bakanti ng upuan at tumingin sa paligad, this building is nice i say that all the thing they use ay mamahalin at mga antique.

Mga ilang oras narin kamingnag hihintay, at kunti nalang mga sampo nalang kaming natitira.

Nang mga apat na kami bigla nalang ako nadismaya.

"Ladies, pasensya na pero hangang dito lang tayo ngayo, yong ibang mag aapply pa you can back tomorrow,for the second batch, dahil may gagawin pa ang nag iinterview , thats all thank u"- sabi niya sabay talikod.

Whatt??ano ba naman yan, malas naman oh.

"hayss tara na nga girls, sayang yong effort ko sa pag paganda, akala ko pa naman makikita ko na si Xavier my labss"

Narinig kong sabi ng isa sa kasama ko sa pag aaply.

Tssk hindi naman yrabaho ang pinonta niya kondi landi.

Hay maka alis na nga, ay sandali parang tinatawag ako nang kalikasan ha, linibot ko muna ang building para hanapin ang cr nila.

Ayon hay salamat malabas ko narin.

Nang nakalabas na ako nang banyo aalis na sana ako kaso nakalimotan ko kong saan ang labasan.

Shit naman oh, bat ko yon nakalimotan yon.

Mga ilang Oras narin akon umiikot at sa wakas ay nakita ko na ang exit mag gagabi na para ang bilis ng oras.

Anong oras na kaya, wait asan na yong phone ko?, kapkap doon kapkap dito wala hinalonkat ko naman ang bag ko, asan na bayon, wait ay it-.

"mama"-natinig kong may maliit na nagsalita.

hindi ko naman pinansin yong cute na tinig na yon, nag mamadali pa naman ako.

"mama, mama"- napahinto naman ako sa pag lalakad nang may humila ng skirt ko.

Waahhhh baka chanak to, sabi ko sasarili ko habang takatingin sa malayo, natatakot akong tignan ang paanan ko baka chanak.

"mama ku, mish yow"- narinig kong nag salita uli kaya napatingin ako sa baba ko.

What da, bat may bata dito, kaninong anak to na pinabayaan niya.

"mama, buhat"- sabi niya sabay ngiti sa akin, habang nakataas yong kamay niya.

"huh? sino ka?"-kailan ako nag ka anak eh, ang alam ko hindi naman ako na buntis?

"huhuhuhuh, mama yo dont lab me"- cute niyang sabi pero parang iiyak na.

" Abaka nakamali kalang, wala pa akong anak baby"- sabi ko sabay tingin sa kanya, ngayon ko lang napansin na may biloy pala siya,parang ang sarap pisilin ng mga pisngi.

"Whaaaaaa"-bigla siyang umiyak.

Nang narinig ko ay nataranta ako,nang tumingin ako sa paligid lumaki ang mga mata ng mga employado, hala baka iniisip nila inaway ko ang bata, sa taranta ko ay binohat ko siya at pinatahan.

"hey kiddo, stop crying, shhh"- alo ko sa kanya.

"do you want ice cream? just stop crying"- mahina kong sabi.

Nakahinga naman ako nang maluwag nang tumahimik ito at yumakap sa akin.

Aalis na sana ako para bibili nang may biglang humarang sa daad ko.

Napatingin naman ako kong sino, na nindig naman ang balahibo ko nang naramdaman ko at nasulyapan ang malalamig niyang titig, napalonok naman ako,in my life i never see that kind of look.

Kahit san mo pa hanapin, wala kang makikitang emosyon sa mga mata nito, kong nakamamatay lang yong tingin niya ay kanina pa ako naka bulagta dito.

Na bigla naman ako nang may humarang tatlong lalaki na naka itim sa harapan ko.

"mama,iwubu"-nakita ko ang pag taas ng kilay niya,siguro ay narinig niya ang sinabi ng bata.

"get him, lucian"- sabi niya sa lalaki
agad naman limapit ito sa akin, wait simo siya baka mga kidnappers to, pero hindi halata.

" no papa, iwant mama"- sabi nya habang umiiyak, nang kunin siya ng lalaki.

Tumigin naman ako ka kanya na nakataas yong kilay.

Naawa naman ako sa bata hangang ngayon patuloy parin sa pag iyak, wala ba siyang nanay?

Tumingin ako sa harapan ko, ano naman ang problema nang isang to?kong makatingin wagas.

"What? do you want my sorry mister dahil napagkamalan niya akong ina niya "-naiinis kong sabi.

"Tsk"- sabay talikod, aba bastos to ha.

Akala mo kong sino, lumaki rin ang mata ko nang narealise ko na gabi na pala, maka alis na nga sa araw na to malas pero okey lang may nakita naman akong cute na bata, hihih.

#unedited
#charter 2 na tayo

- guis to those reading my story , please understand me for being updating slowly and also may mga typo jn pasensyahan nyo na ko ha, wait for my next update, bye😘