Iyi okumalar. ...
Karanlık ormanda arabanın yanında telefonuma bakıp küfür ettim. Lastiklerin de patlayacak zamanı bulmuştu .
Arabaya binip buluta baktım camdan dışarıyı izliyordu.
" lastikler patlamış "
Bana bakmadan omuz silkti.
Bu kadar mı ! insan korkar tereddüt eder ormanda kaldık diye.
derin bir nefes alıp düşünmeye başladım. Ne yapabilirdik bu saatte ormanda . Sabaha kadar bekleye bilir yada yolda yürüyerek bir ev bulabilirdik.
Ikinci fikir aklıma yatınca arabanın kapısını açtım
" in "
Bana bakmadan arabadan indi .
Ne yapıyoruz der gibi bakıyordu.
Yanına gidip elini tuttum ani hareketle karşı çıkarken
" yardım bulmamız lazım yürümemiz gerekecek "
Hiç bir şey söylemeden yanımda yürüdü . Uzun yürüyüş sonunda umudumu kesip duracakken bir kulübe benzeri bir şey gözüme çarptı. O sevinçle bulutun kolunu tutup eve doğru yürüdüm.
Yanına geldiğimiz kulübe de ışık yanmıyordu.
Kapı tahtadan olduğu için fazla zorlanmadan açabildim . içeri baktığım da 1 yatak 1 sandalye ve masadan başka bir şey yoktu .
Ben içeri bir adım daha atacaktım ki tişörtünün çekilmesiyle Arkamı döndüm
bulut" gidelim buradan "
" sabaha kadar burada kalmamız lazım "
Bana o soğuk bakışlarından attı.
Ama içeri girmek istemediğini bariz belli ediyordu.
Içeri girip onu bekledim ne düşündüyse içeri girdi etrafına baktı hemen yatağın üzerine oturup dizlerini kendine çekti.
Bende mum yada fener gibi bir şey arasam da yok tu.
Kafamı buluta çevirdiğim de garip bir hali vardı. Elini kulaklarına kapatmış göğsü sık sık inip kalıyordu.
Yanına oturdum
" iyi misin "
Cevap yok
" hasta mısın"
Cevap yok
" korkuyor musun "
" yeter sus artık "
İşte o an gözlerinde boşlukta başka bir şey gördüm farklı bir şey.
" niye böyle davranıyorsun "
" sus ve kendi işine bak "
Ona yardım etmeliydim ama ne kafasını dağıtsam sakinleşir belki.
" bizi bulmaları için bir şey yapmamız lazım " dedim
" sabaha bizi bulurlar "
" nasıl "
Kolundaki saati gösterdi.
" cip var 24 saat olmadan buraya damlarlar "
Hala sık nefes alıyordu.
Kolundan çekip sarıldım çırpınsa da bırakmadım. Sakinleşene kadar da bırakmaya niyetim yoktu.
En son nefesi biraz daha düzene girince " neden bunu yapıyorsun " diye sordu.
"Öyle istiyorum "
kalbi sarıldığından beri deli gibi atıyordu. Bunun sebebi korkması mı yoksa hastalığı mı offfff bu kız neden bu kadar zor olmak zorunda
Benden ayrılmaya çalıştı izin vermeyince
Telefonunu eline alıp bir şarkı açtı.
Kafasını omzuma yasladı.
Şuan bulut kucağımda kafasını omzuma yaslamış uyuyordu.
Nefes alışveriş düzenliydi
Ah o düşünce beni sinir ediyor onu bu hale getiren ne?
Kokusunu içime çekerken düzenli kalp atışları sakinleştiriyordu .
Anti depresan gibi kendimi dünyadan soyutlanmış gibi hissediyorum.
Bu kız bana ne yapıyor böyle ona hiç dokunmadan öpmeden nasıl bağlana bildim ben.
Saatime baktığım da 3:35 di ben bu saate kadar onu mu düşündüm
Göz Kapaklarım ağırlaşınca kendimi uykuya teslim ettim.
Kapının sert açılma sesiyle ikimiz sarsılarak uyandık o hemen kucağımdan indi.
Gelenler teşkilatı özel askerlerdi askerlerden biri
" bulut hanım iyi misiniz bir sorun var mı "
" yok " dedi
Kapıdan çıkarken " icabına bakın " dedi.
Beni de bir arabaya bindirip evime bıraktılar yatağıma kendimi atıp güzel bir uyku çektim.
Uyandığımda saat 17:35 di tabi sabah 4 de uyuyunca bu saatte uyanıyor sun.
Duş alıp gri tişörtü mü ve siyah pantolonumu giydim evden çıkıp bizim mekana gittim.
Her zamanki koltuğuma yayılırken uzay gelip yanıma oturdu.
" abi neredesin sen kızla kayboldun haber alamadık bir şey mi oldu "
" yok bir şey "
