Unanswered Questions

Chapter 49

Blythe's POV

Sobrang saya ko sa nararating ko ngayon sa buhay ko, pagkatapos dumating sa akin sa punto na halos wala na akong purpose para mabuhay rito.....

What I am right now, yung Andrea Brillantes na kilala niyong confident, carefree, at anu pa man, I used to have an opposite behavior ngayon, which was why hindi pa ako ganun ka-matured, pero namatay na agad yung magulang ko.....

Flashback

All of that was because of me who is someone na hindi alam kung ano ang tamang interpretation ng love..... kasi akala ko umalis sila dahil tuluyan na nila akong iniwan sa ere.....

Kaya dumating sa punto na lumayo na yung loob ko sa kanila.....

Hindi ko sinasagot mga tawag nila.... It was countless from the time na umalis sila..... pero walang ni isang tawag, sinagot ko....

Tumigil after a few years, hanggang sa tumawag ulit sila sakin.... kaya sinagot ko.... ngunit yung tono ko, halatang nakulitan ako sa kanila..... pero iba yung nakausap ko non at nagpakilala sa akin......

Nung sinabi niya sa akin kung sino yung nakausap ko non, regret was starting to come in my life...... kasi nung umalis sila, they did not make me understand why, kaya iba yung naging interpretation ko sa kanila.....

Kaya nung nalaman kong umalis sila at mangibang-bansa ay dahil sa trabaho nila, sobrang laki ng pinagsisihan kong iba yung naisip ko sa kanya, kasi ako tong nagpalaki ng gap among us.....

Tas nung sinabi niya pa na patay na mga magulang ko, tumigil yung mundo ko..... hindi ko na namalayang nabitawan ko non cellphone ko at napa-upo sa sahig sa sobrang gulat, hinagpis, pagsisisi, at sa pagiging huli na para malaman na ganun nila akong kamahal.... na ginawa nila ito lahat-lahat para sa magandang kinabukasan namin.... pero masyado akong naging immatured para hindi maintindihan toh.....

Nasa huli talaga ang pagsisisi..... kaya eto ako ngayon...... walang katapusang pag-iyak sa thought na bakit kailangan pa nilang mamatay para marealize ko yung mga ginawa ko sa kanila, pati yung mga sakripisyong ginawa nila para lang i-angat kaming magkaka-pamilya......