'Tamam çok teşekkür ederim' dedim ve hemen odaya çıktım. 2 saat geçmişti yavaşça gözlerimi araladım, ellerim kaldırmaya çalıştım ama yatağa bağlıydım. İlk bir kaç saniye ne olduğunu anlamadım sonra üzerimde kıyafetlerimin olmadığını ve yatağın başında da o adam olduğunu görür görmez avazım çıktığı kadar 'İMDAT!' diye bağırdım. Sanki sesim çıkmıyor gibi hissediyordum boğazımda bir kütle vardı ve sesimin çıkmasını engelliyor gibiydi, adam elleriyle benim ağzımı tutarak 'Sakin ol prenses' dedi. Ne yapacağımı bilemezsek gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı, artık hiçbir şeye gücüm kalmamıştı ama olsun yine kendi kafamda bir plan kurmuştum. 'Tamam çöz beni yaptığın her şeyde haklısın, artık birlikte bu evde yaşayabiliriz' dedim. Adam çok şaşırmıştı. 'İyi peki ama tek bir yanlışını görürsem yine aynısı olur' dedi.
Ertesi gün 'Evde bir şey kalmamış markete gidip bir şeyler alayım' dedi. 'Tamam bende o sırada biraz oturayım' dedim ve adam kapıyı çarpar çarpmaz evi gezmeye başladım. Mutlaka işime yarayacak bir şey olmalıydı. Yatak odasındaki çekmecelere bakmaya başladım ve aradığım şeyi bulunca çığlık attım. Evet işte aradığım şey tam olarak da bu tarz bir şeydi. Silah bulmuştum, artık buraya mahkum değildim. Onun bana yaptığı şeyler gerçekten akıl alır gibi değildi bende ona cezasını verecektim. Silahı karnıma koyup normal bir şekilde televizyon izlermiş gibi onu beklemeye başladım.
YOU ARE READING
HER ŞEYDEN KURULMAK
ActionUmarım bundan sonraki hayatım normal bir çocukmuşum gibi geçer...
