-3-

8.2K 831 506
                                    


Keyifli Okumalar🌿
Yıldıza basıp, yorumlarınızı bırakmayı unutmayın.

&&&

Üzerime dökülen yağmur, bulutların gözyaşlarıydı. Yüzüme esen rüzgar soğuğun sesi, kalbimin ritmi ise korkunun sillesi.

Tam üç dakikadır olduğum yerde donup kalmıştım. Üç dakikadır üzerime yağan ve beni sırılsıklam eden bardaktan boşalırcasına yağan yağmurun altında duruyordum.

Dizlerim birbirine çarparken kıvırcık saçlarım sırılsıklam olup banyo yapmışım gibi düzleşmeye başlamıştı.

Yağmur damlalarını taşıyan dudaklarımı sonunda birbirinden ayırıp tuttuğum nefesimi dışarı soluduğunda kendime gelebilmiştim.

"Siktir, siktir, siktir!"

Elimde ki şemsiyeyi korkuyla yere fırlatıp hızlıca etrafıma baktığımda yanımdan geçen insanlar bana bakıp ürkütüler ve hızlıca bakışlarını kaçırdılar.

Bense hiç kimseyi umursamadan kendi etrafımda dönerek etrafımı süzdüm ve simsiyah giyinmiş onu aramaya başladım.

Yaklaşık bir dakika kadar deli divane gibi etrafa baksamda görünürde olmadığı için vakit kaybetmeden soğuktan sızlayan vücudumu hareket ettirip çantama daha sıkı asıldım ve yerde ki şemsiyeye korkak bakışlar attıktan sonra ayağımda itekleyip koşmaya başladım.

Öyle delirmiş, öylesine şok olmuştum ki ne yapacağımı bilemez gibi koştum. Koştukça koştum okulun önünden geçtim, durmadım ve nereye gideceğimi bilmeden koşmaya devam ettim.

Ayaklarım buz kesmişken koştuğum için yanmaya başlayınca vücudum error verdi. Sendeleyerek durmak zorunda kaldığımda etrafımı süzerek daha fazla ıslanmamak için altında duracağım bir yer aramaya başladım.

Gözlerime kenarda ki bir durak çarpınca zaman kaybetmeden oraya ilerledim. Durağın altına geçip hızlıca demir oturaklara oturup dizlerimi birbirime bastırdığım ellerim çantamın içinde ki telefona gitmişti.

Telefonumu ellerimin arasına aldığımda mesaj görmek için ilk defa dua ettim.
Ama duam boşa çıktı ondan bir mesaj yoktu.

Sertçe yutkunarak olduğum yere biraz daha sinip onun bana yazmasını beklememeye karar verip bana yazdığı son numaranın engelini kaldırdım ve parmaklarımı klavyeninin üzerinde hareket ettirmeye başladım.

Serina:
"O sen miydin?"

Cevabımı bildiğim soruyu soruyordum ama emin olmak istiyordum.
Çıldıracaktım.

Yanıt gecikmediğinde ona yazmamı bekliyor oluşu belliydi.

0556***:
"Mesaj atacağını biliyordum."
"Senden mesaj almak öyle güzel ki, Sirena."

Serina:
"O sen miydin!"
"Elime şemsiyeyi tutuşturan sen miydin!"

0556***:
"Bunun cevabını bildiğin halde sorman hoşuma gitti. Yanıtlamaktan şeref duyarım."

0556***:
"Evet, ıslanmana müsahade edemezdim."

Ellerim sinirden titreyip soğuktan buz tutarken öfkeyle yazmaya başladım.

Serina:
"Takip ediyorsun beni! Sapıksın sen!"
"Beni takip eden takıntılı, hasta ruhlu bir sapık!"

Daha da ileri gittim. İleri gittiğim içinde hiç pişman değildim.

Sirena| TextingWhere stories live. Discover now