My Bedwarmer Husband

Chapter 8: Ready?

Napamulat ako ng mata ng maramdamang may nagsusuklay ng buhok ko. Hindi na blurred ang paningin ko.. Tumambad saakin ang puting kisame at ilaw. Naglinga ako ng tingin.. Napapikit ulit ako ng mapansin ko kung nasaan ako.

I'm here at the place I hate most. Ayoko ng pumupunta ako dito or nacoconfine. Ayoko ng nakakakita ng mga dugo, mga may sakit, or kung ano ano pa. Naramdaman ko nalang na hinalikan ang noo ko.

"Rain.." Bulong niya sa tenga ko na siyang ikinamulat ko ulit. I stared at him, he's smiling from ear to ear. I tried to sit, pero pinigilan niya ako.

"C-condrad.. What happened?" Tanong ko sakanya. Hinawakan niya ang kamay ko at hinalikan yun. Nakangiti parin siya na siyang ikinataka ko.

"Nahilo ka kanina sa mall.. Okay ka na ba? Do you want to eat something? Tatawagan ko nalang si Eriane para bilhan ka." Sabi niya. Napasapo ako sa ulo ko. Nahilo nanaman ako. Pangalawang beses na 'to. Tsk.

"Anong sakit ko?" Nagaalalang tanong ko. Baka naman may sakit na ako. Baka may cancer na ako. Or baka naman -- Shit! This can't be. He just chuckled.

"Wala kang sakit." Tipid na sabi niya habang nakangiti parin. Inirapan ko siya. Magtatanong pa sana ako ng bigla nanaman siyang nagsalita. I just sighed.

"Gusto mo na bang kumain? Baka nagugutom ka. Gusto mo ba ng lengua? Alam ko favorite mo 'yon. Pagluto kita mamaya. Makakauwi naman na tayo mamaya sa bahay k--"

"Tayo?" Naguguluhang sagot ko. "May bahay naman ako eh. Tsaka hindi mo na kailangang magluto. Hindi ako nagugutom." Pagsisinungaling ko kahit gutom na gutom na ako. Nanlaki ang mata ko ng my stomach growls. Natawa siya at pinisil ang cheeks ko.

"Gusto mo na bang umuwi para maipagluto na kita?" Nakangiting tanong niya. Napalunok ako. Gutom na gutom na kasi ako kanina pa. Tumango nalang ako kasi ayoko ng nagtatagal ako dito sa hospital.

"Kaya mo na bang tumayo?" Sabi niya habang hawak ang kamay ko at bewang ng tatayo na ako. Inirapan ko siya. Masiyado naman 'tong OA.

"Ofcourse I can. Anong akala mo saakin, disabled?" Pagtataray ko. He chuckled.

"Sabi ko nga. Sorry." He kissed my forehead again. Tsk, ang hilig nitong halikan ang noo ko! Nakakairita yung mga ganun. Hindi ako sanay.

Ngumiti siya saakin and he cupped my face when I don't answer. Tinaasan ko siya ng kilay, at nagaantay ng sasabihin niya.

"I love you." Before I can react, he kissed me passionately. I don't know, I felt butterflies flying on my stomach. And I kissed back. Ramdam kong napangiti siya. It lasted for a minute before he pulled off. He stared at me for a while, then he hugged me tight.

CONDRAD'S POV

Andito na kami sa bahay ko. I decided na mas makakabuti kung andito siya. Para mas maaalagaan ko siya.

Para mas maaalagaan ko SILA.

Yes, she's pregnant. I wanted to tell her kanina, pero baka mabigla siya. Kaya hindi ko pa nasasabi.

Honestly, kabado ako. I'm nervous. Not because hindi ko alam kung paninindigan ko ba o hindi ang bata. It's because I don't think that I'm ready.

Ready na ba talaga ako?

Ready na ba talaga akong maging Ama? Hindi ko pa nararanasan na magbuhat ng isang baby. I don't even know how to carry a baby. How to make milk for him/her. How to take care for him/her.

Kaya kailangan ko ng matutunan ang lahat ng 'to. Because I need it. Hindi pwedeng si Red lang ang maga-alaga. I don't want her to get tired. Kung pwede lang lahat ng gawaing pambahay ako ang gagawa kung sakali man.