Seduce the prince

epilogue

EPILOGUE

(a/n iikot ang epilogue kela aliyah at shaun.. Bawat hati palitan lang sila ng pov's ok po mga bebe?)

"matagal na ang nakakaraan simula ng mangyari ang istorya na yan anak.."

"talaga ina?? Kung ganoon nagkatuluyan ang prinsesa at prinsipe sa istorya ina?" tanong ng anak ko saakin

"alyanna hindi lahat ng istorya maganda ang resulta.. Minsan talaga may mga bagay na sadyang nangyayari lang para kapulutan ng aral" sabay himas sa ulo nya

"kaya ba wala akong ama? Tulad ba sa istorya mo ina hindi talaga sila para sa isat-isa??"alyanna

"hay naku tama na nga.. Gusto mo ba na mamasyal??"

"mamasyal na kasama po kayo ina?" tanong nya na namimilog ang mata

"anak alam mong marami akong aasikasuhin.. Hindi birong magpatakbo ng isang buong kaharian.."pag papaalala ko

"kaya wala kayong oras sakin??" talaga ang anak ko grabe kung mag isip.. Napangiti nalang ako..

Mana sya sa ama nya sa totoo lang manang mana sya.. Pati sa itsura mata lang ang nakuha nya sakin.. Kaya pag nakikita ko sya naalala ko si shaun kamusta na kaya sya..

May mga anak narin kaya sila ni coreen?

Si eslab kaya??

*tok *tok

"tuloy"

"mahal na reyna" sabay yuko ni katrina

"gusto daw mamasyal ni alyanna maari mo ba syang samahan?"

"opo kamahalan"

"alyanna anak halika dito.. Walang lalabas sa palasyo.. Msyadong delikado.. Marami naman maaring pasyalan sa loob .. Pumunta ka sa hardin.. Sa rancho.. Pero wag kang malikot at at wag na wag kang lalayo kay katrina maliwanag ba ? "

tumango tango sya.. Hinalikan ko sya sa noo..

"mag iingat kayo katrina wag mong hahayaang mawala sya sa paningin mo ha?"

"opo kamahalan"

ilang oras na din ang lumipas simula ng umalis sila nakakapagtaka at hindi pa sila bumabalik kalimitan ay aaga silang bumabalik dahil madaling magsawa si alyanna kinakabahan na ako..

*tok *tok

nakahinga ako ng maluwag ng may kumatok sa pinto baka sila nayan

"tuloy"

"mahal na reyna!" malakas na sambit ni katrina

kinabahan ako sa nangyayari

"si alyanna?"

"mahal na reyna... Nawawala po sya!!" katrina

"ano!"

-------

Limang taon narin mula noon.. 

Mula ng umalis si aliyah ng walang paalam pinahap ko sya kung saan saan pero walang nakapgsabi o nakapagturo kung nasaan sya.. hindi ko paring magawang makalimot para syang isang magandang panaginip na ayaw ko ng magising pag naalala ko.. Masakit parin sa dibdib kada nababanggit ni pangalan nya lang.. Siguro ito na rin ang dahilan kaya hindi na ko nakapag asawa ng iba

kasi hanggang ngayon mahal ko parin sya... At umaasa akong mahahanap ko pa sya, kami parin sa huli..

Kahit na ganoon di ko parin nakakalimutan ang tungkulin ko sa kaharian ko.. Pero di tulad noon na puro pananakop lang ngayon sinisumalan ko ang magandang pakikipag ugnyan sa bawat kaharian