Wicked Hearts

Chapter 47

Chapter 47: No Harm

We were soaking wet when we entered the lobby of the hotel. Hawak pa rin ni Ulrich ang kamay ko. Sinubukan ko ngang bawiin pero hinigpitan niya lang. Halos lahat ng makakasalubong namin ay nagtataka.

I was confused when Ulrich pulled me to the private elevator. He pressed the key and waited for it to open. He, then, squeezed my hand.

"May damit ako sa locker," sabi ko. "May restroom din kami—"

Hindi ko natuloy ang sasabihin nung bumukas ang elevator. Hinigit niya ako papasok. Bago 'yon tuluyang magsara ay naabutan kong nakatingin sa amin si Pamela na laglag ang panga.

Panandaliang pinakawalan ni Ulrich ang kamay ko kaya niyakap ko ang sarili. Bumaling ako sa kanya na hawak ang kanyang cell phone. May tubig pang tumutulo sa kanyang buhok.

"I texted Mr. Cortez to bring you clothes." He kept the phone in the pocket of his fitted slacks. Saka siya tumingala at sumandal.

Tumikhim ako. "Dito ka na ba ulit tutuloy?"

He sighed. Pumorma ang isang ngiti sa kanyang labi habang nakatingala pa rin. Nakatingala rin ako sa kanya kaya kitang-kita ang porma ng kanyang panga at ang hugis bato sa kanyang lalamunan.

"Hala. May meeting ka pa pala, hindi ba?" tanong ko pa.

The elevator clicked. Bumukas na 'yon. Hinawakan uli ni Ulrich ang kamay ko.

"What time ba—"

"Hush!" Napasinghap ako nung isandal niya ako sa gilid ng elevator. Mataman niya akong tiningnan. Tumaas baba ang Adam's apple niya. "I forbid you to talk, baby. Goddamn. Ayokong mauna ang anak kaysa sa kasal."

"O-okay..." I could feel my face flushed.

Bumaba sa labi ko ang kanyang tingin. Saka siya huminga nang malalim at pinakawalan na niya ako. Diretso na siyang naglakad sa loob ng kanyang suite.

"Use the bathroom in my room," he said as he started to unbutton his coat. Nakatalikod siya sa akin nung inalis niya 'yon. "I will use the other one."

"O-okay..."

He chuckled. "I'm sorry if I can't look at you from a distance. You are giving me a full view of yourself."

"What about it?" I arched my brows.

"Look in the mirror, see it yourself." He took off the white shirt, revealing his manly back.

"Nah. Alam kong bakat ngayon ang katawan ko," matapang kong sinabi. Nanginginig man ang mga tuhod ay pinanatili ko ang aking tindig. "What about it?"

Hindi na siya nagsalita.

I gulped. "We are grown-ups now... and matured."

"So... you are saying what?" He turned to me with an evil smirk flashed on his lips. Humakbang siya papunta sa akin. "What, baby? Can you take it now?"

Alam kong ako ang nagsalimula ng alab na ito, pero nung marinig ko ang sinabi niya ay napatakbo ako sa kanyang kwarto. Narinig ko pa ang malakas niyang halakhak.

Can I take what?

Bumuga ako ng hangin. Pumasok na ako sa bathroom. Hinarap ko ang sarili sa salamin. Bakas pa rin ang kahihiyan kanina sa namumula kong mukha. Bumaba sa dibdib ko ang aking tingin.

I rolled my eyes. It's just my bra. Duh?

Naghubad na ako ng damit saka nag-shower ng maligamgam. Habang nakatingala ako at sinasabayan ang patak ng tubig ay napunta ang isipan ko sa mga nangyari kanina.