PROLOGUE:

6 2 0
                                    

'Darating ang panahon na ang mga patay ay mabubuhay, they will eat her own fellow'

Parang isang panaginip ang nangyari sa akin.Ang isang masasayang pamamasyal ay naging isang bangongot sa bawat tao.Ang bangongot na hinding hindi ko makakalimotan sa tanang buhay ko.

"MAYA,BILISAN MO" Sigaw ng isang napakapamilyadong boses.

Napatingin ako sa sumigaw pero hindi ko masyadong ma alinag ang kanyang mukha.

"BILISAN MO KAILANGAN NA NATING UMALIS" Sigaw niya ulit at hinila na ako palayo sa isang malaking dambuhalang eroplano at tumatakbo paalis ng airport.

Ngunit may biglang humarang sa daanan namin na tila ba ay gusto kaming kainin.At maraming tumatakbo na halimaw papalapit saamin.

Puno ito ng dugo sa kahet anong parti ng katawan nito at ang kanilang mata na tila ba naging puti lahat.

*RAWWRRRRRR*

"TAKBO" Sigaw ko at agad tumakbo kasama ang kasama ko.

Ngunit mabilis rin tumakbo ang parang patay na nabuhay.Kitang kita ko sa aking mga mata kung paano kinain nito ang mga tao na nagsitakbohan sa takot.

Nadapa ako sa isang bato kaya't naabutan ako ng isa sa kanila.Kahit na masakit ang paa ko ay pilit ko parin siyang nilalabanan.Pinulot ko ang bato at binato ito sa humahabol sa amin.

Ngunit sa kasamaang palad ay hindi ito tinatablan.Parang nanigas at hindi ako makagalaw sa sobrang takot.

Inaasahan kona na ito na ang aking katapusan ngunit may putok na baril akong narinig na ikinadilat ng dalawa kong mata.

Nakita kong nakahilata na ang halimaw na tumangkang kumain saakin.

"Maya,are you okay?" Tanong ng isang boses lalaki.

Napatulala padin ako sa mga nangyayari.

"MAYA...MAYA...MAYA." sigaw ng boses babae

"Wag..wag..wag." takot kong sabi

--------+-------------------

Ngunit napadilat ako at nakita ko ang aking kwarto at ang aking ate na iniyogyog ako.

"Hoy,ano bang nangyari sayo?" Tanong nito saakin

Napatingin naman ako sakanya.Totoo bayon or hindi??haysttt,mabuti at panaginip lang yon. At imposible naman sigurong mangyari yon,Diba?

Nagbuntong hininga mona ako bago nagsalita.

"Nightmare" sagot ko habang hindi parin nakarecover sa nangyari saakin sa panaginip.

I would never allow to dream that again. Nako, nakakatakot that must be the most creepiest dream to me.

"Haynako, Fix yourself now or you will late on your work" sabi lang ni ate at umiiling iling habang papalabas ng kwarto ko.

Ginawa ko rin ang sinabi ni ate at pumuntang kusina. Kaya nadatnan ko doon si manang na naghahanda ng mga pagkain. I smell something.

Argghhh, my favoraite, agad akong pumunta sa may dyning table at kumain.

"Talagang gusto na gusto mo yan, anak hah" masaya niyang sabi saakin.

Its manang lucy, ang tig handa ng pagkain namin. BTW, i am maya Verjil, i am working on the samonte hospital. Isa akong doctor doon sa napakasikat na hospital saamin.

"Opo naman manang, talaga kasing ang sarap niyong magluto eh" sabi ko kay manang at agad sinubo ang pagkain.

"Nako nambola kapa" sabi niya at kinuha na yong plato ko. Tapos na kasi akong kumain.

After that ay agad na akong pumunta sa kwarto ni ate para magpaalam.

"Oh, aalis na ako" paalam ko sakanya at naglakad papasok sa kwarto ko.

"Do your best sis, sige mag iingat ka" pahabol niyang sabi saakin.

Kinuha kona yong bag ko at pumuntang garahe. Kaya't pina andar kona ngayon ang kotse ko.

After a while ay dumating na ako sa Hospital kung saan ako nagtatrabaho.

"Goodmorning Doc" bati ni manong guard saakin kaya binati ko rin siya.

Pumunta na ako sa office ko at tinignan ang sched ko ngayon. Napatingin naman ako nang makita ko sina Tyron, trina, lara, Van at steve papasok sa offfice ko.

"Goodmorning Doc" may halong biro na sabi ni Van, na naka army uniform.

"Tskkk, nambola kapa sige pasok lang kayo" sabi ko nalang sakanila at napailing iling.

"Hi maya, oh my god we miss you so much" sigaw ni trina at nagyakapan kami. Hindi rin nagpaawat si lara na naka flight attendant uniform pati trina.

Nako, Ano ba talagang ginagawa nilang lima dito? Ang aga pa kaya para sunduin nila ako..

"Teka lang, Ano palang ginagawa ninyo rito?" Nagtataka kung tanong sakanilang lima. Kaya't nagtinginan lang silang lima.

Haystt, nakakalito sila. Wala parin silang pinagbago. Ang kukulit parin gaya ng dati.

" Bawal ka naba naming bisitahin? "May halong tampo na tanong ni steve.

" Oo nga"sang ayon naman ni tyron. Kaya napa kamot ako sa batok sa sinabi nila.

" Hindi naman, like nasuprisa talaga ako sa pagdalaw ninyong lima dito"sabi ko sakanila na nakaupo sa may cauch.

" Sorry for not telling you  but we just miss you"sabi naman ni lara kaya napatango tango lang ako.

Actually, sila pala ang mga barkada ko since high school at colledge kaya ganito nalang kami ka close.

" Did we interupt you? "May halong lungkot na tanong ni tyron.

Nako at nakapoot pa ang luko. Siya pala ay isang army pati si van. Si lara at trina naman flight attendant at si steve isang bussiness man. Kaya napaka yaman na nang mga to ngayon. Buti nga at naalala pa nila ako.

"No ofcourse not, mmmm... ano bang plano niyo at sabay sabay pa talaga kayong dumalaw?" Taka kung tanong sakanila at napakamot ng noo.

Nakaupo pala sila ngayon sa may sofa. Yeah, may sofa ako dito sa office.

"We've been planning to travel somewhere with you" nakangiting paliwanag ni trina saakin.

"Okay, Saan naman tayo pupunta?" Tanong ko sa kanila ngunit nagtinginan lang silang lahat. At sabay nagsalita.

"Hawaii" may halong sigaw nilabg banggit sa akin kaya napangiti ako.

Whahhhhhhhg, isa yon sa paborito kung puntahan pagsummer, talagang sasama ako sakanila. No doubt, promise.

"Sige sasama ako, mag d-day off mona ako sa trabaho" naeexcite kong sabi sakanila na ikinangiti nila.

Now i look so childish. AGHAHAHHAHA. Ganito lang talaga ako pag excited.

"Sige that's cool, This monday tayo aalis. Magbobook na ako ng ticket right away"masiglang sabi ni lara.

After that ay umalis na silang lima. This is the most unforgettable momments to be. In all my life gusto ko talaga silang makasama papuntang kung saan.

    Hope it'll be fine😊

-blueinthetwilight

Ps:
    My second story, hope you love it. Please continue my story. Para may gana akong magsulat. Thanks love lots♥️

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Feb 16, 2022 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Zoombie ApocalypseTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon