ခ်ယ္ရီပန္းေတြ ေဝေဝဆာ ေျမျပင္ေပၚ ခေႂကြေနတဲ့ ခ်ယ္ရီပန္းပင္ေအာက္မွာ ခ်ယ္ ရီပန္းပြင့္ေလးေတြးကုိ ၾကည့္ၿပီး
တစ္ကယ္တမ္းလိုအပ္ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္ကုိ တမ္းတမိတယ္......
က်ေတာ့အခ်စ္ေတြကေလ ဒီ ခ်ယ္ရီ
ပန္းေလးေတြလိုပဲ ေမတၲာဓာတ္ေတြ အျပည့္အဝနဲ႔ ပင္ယံ ထက္မွာဖူးဖြင့္ေနတာ
ခင္မ်ားေပးတဲ့ နာက်ဥ္မႈေတြေၾကာင့္
ပင္ယံထက္ ကေန ေျမျပင္ေပၚသို႔ ခေႂကြရတယ္.......
ခေႂကြသည့္တိုင္ ပန္ေလးေတြလွေနသလို က်ေတာ့္ရဲ႕ အခ်စ္ေတြ ကလည္း ခင္မ်ားေပးတဲ့ နာက်ဥ္မႈေတြေအာက္မွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးကုိရစ္မႈးေနမိေတာ့တာ.......
ေရွာင္က်န္းတစ္ေယာက္ အေတြးေတြ နယ္ခ်ဲ့ရင္း သူရဲ႕ပါးျပင္ထက္ဝယ္ မ်က္ရည္စမ်ားတြဲခိုလာေတာ့တယ္
ေရွာင္က်န္းအေတြးေလးေတြကုိ
ခဏရပ္ဆိုင္းၿပီး သူ၏ပါးျပင္ထက္က မ်က္ရည္စမ်ားကုိ လက္ဖဝါးျဖင့္ပြတ္တိုက္ကာသုတ္လိုက္သည္
ထို႔ေနာက္သူလည္းအိမ္ျပန္လမ္းစီသို႔ လမ္းေလ်ာက္ ထြက္ခြာ လာလိုက္တယ္။ သူ၏ေျခလွမ္းမ်ားသည္ေလးလန္ျခင္မ်ားစြာနဲ႔ လြမ္းဆြတ္မႈကုိေဖာ္ျပေနသည္။
ရုတ္ခ်ည္ ဆိုသလိုရာသီဥတုကလည္း အံု႔မိွုင္းလာ ၿပီး အလြမ္းေငြ႕ရည္မ်ားဖြဲ႕ကာ မိုးရည္စက္မ်ားက်လာသည့္တိုင္
ဤမိုးသည္ သူ၏ အလြမ္းကုိ အားျဖည့္ေပးေနသေယာင္........
ေရွာင္က်န္တစ္ေယာက္မိုးရည္စက္မ်ား
ႏွင့္အတူ သူ၏ မ်က္ရည္မ်ားကုိ ေရာပါခြင့္ေပးလိုက္သည္
မိုးရည္ထဲ၌ လြမ္းဆြတ္မႈေတြနဲ႔အတူ အတိတ္ကေနရက္ မ်ားစီကုိ ျပန္လည္
ေတြစ ရင္
အတိတ္ကေန႔ရက္မ်ားစီသို႔........
မိုးမ်ားအလြန္သည္းထန္ စြာရြာသြန္းေနသည္ အဲ့ေန႔က အမွတ္ရေနမဲ့ေနေပါ့
ခင္မ်ားနဲ႔ဆံုေတြ႕ဖို႔
စတင္လာခဲ့တဲ့ေန႔ရက္ေလး.........
ေရွာင္က်န္းတစ္ေယာက္ လမ္းမႀကီး၌ သူ၏ကားေလးကုိေမာင္းကာ အိမ္ျပန္လမ္းသို႔သြားေရာက္ေနသည္
ရာသီဥတုကလည္း မိုးမ်ားေသည္းထန္စြာ ရြာသြန္းေနတဲ့အတြက္ အေရွ႕ကုိပင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းမျမင္ရေပ
YOU ARE READING
နာက်ဥ္ေသာ္လည္း ခ်စ္ေနျမဲ (နာကျဉ်သော်လည်း ချစ်နေမြဲ )
Fanfictionေရွာင္က်န္း က်ေတာ္ တို႔တစ္ကယ္ေဝးခဲ့ၾကၿပီ က်ေတာ့္ကုိ အရမ္းေသြးေအးၿပီး ရက္စက္တဲ့ ခင္မ်ားအေပၚ နာက်ဥ္သည့္တိုင္ က်ေတာ္ ခ်စ္ေန မိတုန္း......... ဝမ္းရိေပၚ မင္းဆိုတာ ဘာေၾကာင့္ ငါ့ကိုအဲ့ေလာက္ကပ္တြယ္ေနတာလဲ....... မင္း ဘ...
