Bakit Mahal Parin Kita [short story] (kathniel)

The Finale

continue... 

"nag iisa ka ata?" -- napalingon ako agad.. :| bat sya andito ? ummp. 

"bat ka andito?" 

" wala lang napadpad lang dito" 

" wow! ang galing.. at dito kapa napadpad ha?" -- inis kong sabi.. at umalis agad ako pero napahinto ako dahil may sinabi siya 

"sana hindi mo nalan binastos si irene" WHAT ?! Ako pa ngayon ang nag bastos Sa Bwisit niyang GF?! Syeeeeeeeeeet ! Ako pa ngayon ang masama.. kaya humarap ako agad.. 

"Hoy ! Patrick , nakita naman natin db na yung Lang hiya mong Gf ang nang' una DB ?!" 

"Wag mo namang tawagin ng lang hiya si irene, oo inaamin ko na si irene ang nang una pero sana naman hindi mona pinatulan" 

"AH ! dapat hindi ko siya patulan? so ibig mong sabihin dapat magmukha akong kawawa sa harap ng GF mo at kaibigan mo ?! May Pagkatupak karin nu ! " -- tapos hindi siya umimik.. nakatingin siya sakin na may ibang iniisip at nakangiti pa ha ?! 

"bakit?!" 

" nagseselos ka ba?"-- ngiti nyang sabi 

"EXCUSE ME !? FYI ! Matagal na akong naka MOVE ON nu ! hindi ko sasayangin ang buhay ko sayo!" 

"Move on? buti ka pa naka move on na ako hindi pa" -- anong ibig niyang sabihin? 

"ha?" 

"ella, mahal parin kita.." 

"Ah su ganun ?! gagawin mo kong KABET ! Ang swerte mo rin nu!" -- kaya yun umalis na ako agad.. napahinto ako.. at tiningnan ko siya.. na nakayuko.. Npahaluha ako, sana naman totoo yung sabi niya, pero laking hinala ko hindi yun totoo.. eh bakit may irene pa siya kung mahal pa niya ako? FIANCE pa.. wala na ata akong pag-asa, siguru ihihinto ko na tung nararamdaman para sa kanya..Simula nun wala kaming imikan sa isa't isa.. nag-uusap lang kaming kung importante.. Parati akong umiiyak na patago kapag adiyan si patrick kasama si irene, palagi akong gumagawa ng excuse na umalis, eh kung hindi ako aalis dun sinasaktan ko lang ang sarili ko..  

Imonthlater..  

3 days hindi ko siya nakikita, gusto ko siyang hanapin pero inunahan ako ng kaba baka machempuhan kong mag ginawa sila ni irene. Mas masakit yun. Pero isang araw hindi ko na kinaya sarili ko, hinanap ko siya kung saan saan, bakit kaya di siya nagpakita sakin? siguro MOVE on na MOVE on na siya.. napahinto ako, may tumawag sakin 

"ella!" napalingon ako.. 

"o amy bakit?" classmate ko siya..  

"Favor pls?"  

"sure. ano man?" 

"may pupuntahan kasi akong importante, pwede bang pumunta ka muna sa locker ko? kukunin mo lang yung math and science books. pls ella? ha?" 

"sure"  

"thank you!" inabut na niya sa akin yung susi.. kaya nagsimula na akong maglakad.. hay sana naman makita ko na si patrick.. haay.. 

*KRING KRING* 

Naku nagbell na! kaya binilisan ko ang paglakad.. baka hindi ako aabut sa next subject nito, ang layu pa naman yung locker sa room namin, Err,, 

Locker 

Binuksan ko na ka-agad.. 

"Saan na ba yun.. umm, ano ba tu ang kalat naman.. math and sci--- " napahinto ako kasi may narinig akong boses na pamilyar sakin.. 

"pare may kukunin lang ako" 

umatras ako ng kunti para makita ang tao na yun, si Patrick.. nakaharang kasi yung door sa locker.. Sa kasamaang palad, sa pag silip ko nag katinginan kami dalawa ka ayun.. nag tago ako.. at nag simula na akong mataranta. hay! naku naman sana hindi ko na siya sinilip.. nanginginig na boung katawan ko dahil sa kabang naramdaman ko.. sa sobrang kataranta ko ka ayun! nahulug lahat yung books.. ayyy naman! bat ngayun pa? kaya umupo ako agad at kinuha ku yung mga books..