Chapter 20

6 1 0
                                    

"Julia"

may bahid ng pag aalala sa boses niya, at may lungkot.

sa sistema ko di ko alam pero bigla nalang akong napangiti.

at bigla ko nalang niyakap ang lalaki na nasa harap ko. "mahal kita" bulong, medyo nahihilo na din ako dahil naka 5 beer in can ako kanina.

"I'm sorry, Im so sorry" halos hangin na ang lumalabas sa bibig ko habang nagsasalita at bumubulong.

"julia, lasing kana" malumanay niyang wika at hinawakan ang braso ko dahil papaluhod na ako habang yakap siya dahil nanghihina na ako.

mas nahagulgul ako kay tagal ko nang gustong maamoy tong amoy nato. the mild fragrance he has always affect my system.

"namiss kita " bulong ko ulit At paulit ulit na nagsasabing sorry sa kanya kahit tipsy na ako, I know, I'm honest with my words right now, I'm trusting my instincts on this right now.

pinaupo niya ako sa lumang bench doon at pina sout ang jacket niya sa akin.

i feel more tipsy also I wanted to sleep this time already, gusto ko na matulog, ng kasama siya.

"gusto ko na matulog," mahina na bulong ko sa kanya. mataman niya lang akong tinignan sa mata at ngumiti, there was sadness,

bigla ko nalang hinawakan ang pisngi niya.

"Is your soul sadder than mine?" bulong ko na tanong.

alam kong nagulat siya naramdaman ko rin na napahinto siya sa tanong ko.

"Do you still love me that damn much?" huli kong tanong habang unti unti sumasara ang mga munting mata ko.

doon ko nga lang namalayan na napaluha pala ako.

"goodnight kianne," sabay pikit ng mata ko. nahagip ko pa ang pagsalita niya pero di na ako nakarinig kung ano man yun.

Kianne's POV

tahimik ko na minamasdan si Julia sa balikat ko na tahimik na natutulog. we've been in this position for a long time maybe 3 hours?

nagulat ako sa mga pinagsasabi niya sa akin kanina,

napailing nalang ako. Dala siguro ng kalasingan niya.

I wanted to believe in those words she said a while ago.

bakit ganun? kasi kahit gusto ko man, natatakot ako na baka,

it was just all lies.

tinignan ko ang lugar, ang tahimik at maginaw ang hangin. di naman ako gininaw kasi may dala akong extra jacket.

She used to hang at a place like this at school.

napangiti ako kasi, up until now, palagi pa rin, maliit lang ang nagbago sa kanya, she's still the same Julia ive known, the gaile i used to like before and the julia i love right now.

"you're the missing part of me, that's why i feel empty deep inside"

bulong niya.

napatingin ako sa babaeng nakasandal sa balikat ko at naramdaman ko na naalimpungatan na siya

"matulog ka na, i know you're tired"

"yes, I am, Im tired of pretending, faking that I already forgot my feelings for you" at doon nag unahang tumulo nanaman ang kanyang mga luha.

bigla akong kinabahan sa mga sinasabi niya

pero agad kong pinunasan ang mga luha niya "dont cry" bulong ko.

"mahal pa rin kita eh."

ulit pa niya,di na ako makapagsalita pa dahil sa mga nalaman ko

"i thought na kapag kami na ni sean ay di ko na pa mamahalin si kianne, pero just last night, after our break up, i never felt like dying, wala akong sakit na naramdaman."

natahimik kami sandali at ang kanyang buntong hininga lang ang tanging rinig ko.

"All i felt was, Pity, sa kanya, pati sa sarili ko dahil after all those fucked up years, di pa rin kita nagawang kalimutan eh"

nakarinig ako ng hikbi at gumulaw siya at umupo ng tuwid.

"I'm sorry" wika niya, di na siya nakatingin sa akin ngunit sa view na nasa harapan namin.

doon ko na rin binaling ang attensyon ko then I felt the same comfortable silence back there.

"I'm sorry" wika ko rin sa kanya.

it's almost 6:00 in the morning and the sun is rising up already. Ang ganda tignan, napayuko ako sandali at pinipigilang di maiyak sa harap niya, I know, kahit lalaki ako, i know how to cry.

akala ko wala nang magsasalita pero di pala.

"alam mo bang sabi ko sa sarili ko, na pag may kasama akong tanawin ang araw na ito ay ipapangako ko sa sarili na "

napaangat ang tingin ko papunta sa kanya at

bigla siyang tumahimik at ngumiti

"yun lalaking yun ang mamahalin ko habang buhay pako?"

medyo napiyok siya sa huling dalawang salita na binitawan niya at kinagat ang ibabang labi taka suminghot.

biglang mas bumilis ang tibok ng puso ko.

napangiti ako

"I still love you so damn much kianne"

I was expecting it! t di nga ako nabigo, dahil sa sobrang saya ko ay

napayakap ako sa kanya at sa sobrang saya,

"I still love you so damn much julia"

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Mar 22, 2015 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

limit of timeWhere stories live. Discover now