My Best Friend Raped Me

Chapter 2

Kanina pa ako nagpabalik-balik dito sa kwarto ni Ken. Umaga pa nung umalis sya pero hanggang ngayon di pa rin sya bumabalik. Malapit ng mag-alas onse ng gabi pero wala pa sya. Nakaligo na nga ako and all.

Hindi naman sa nag-aalala ako sa kanya. Pero kasi di ko naman alam kung saan tong pinagdalhan nya sa akin. Nasa tabi ng dagat ang bahay. Ni wala man lang katulong o caretaker ang bahay nato. Pero kahit ganon malinis naman to at may pagkaing nakaimbak sa ref.

Natatakot din naman ako na umalis at humanap ng mapagtatanungan baka kung mapa'no pa ako. Yung phone ko naman lowbat.

Isa ka talagang dakilang duwag, Blair. Geez kung mamalasin ka nga naman.

But I think di naman talaga ako minalas. Pinagplanuhan lang talaga to nung bakulaw kong ex-best friend. Sinadya nyang dito ako dinala para di talaga ako makatakas. Kung bakit naman kasi after nung birthday party ng nakababata nyang kapatid na si Lily eh sumama ako sa kanya. Ipapakita daw nya ang bagong tayo nyang bahay. Ako naman itong tangang nagtiwala sa kanya at sumama din.

Nakatulog ako habang papunta kami dito and when I woke up, nandito na kami. Gandang-ganda ako sa bahay na'to thinking na ang sarap tumira dito. Sinabi ko pa sa kanya na ang swerte ng babaing ititira nya dito. It's so cozy and homey. Kung sa ibang pagkakataon siguro matutuwa ako sa lagay na to at magiging masaya para sa kanya.

I didn't know my view of this house will change. Kahapon, I thought this is where the angels live. Later did I know that it is actually the devil's den.

Sana pala di ko sinabi sa kanya na ikakasal na ako. Sana pala doon sa party ng kapatid nya ako nagsabi about sa kasal. Kasi siguro kung doon ko sinabi makakahingi ako ng tulong. Ang tanga ko kasi. Napakatanga in fact. Sinabi ko sa kanya ang kasal na andito kami sa bahay nya at kami lang dalawa.

But then, who would have thought he will do awful things after telling him that I'm getting married?

Nung sinabi ko sa kanya yun... I can still perfectly remember how he grabbed my arm and force me to go upstairs para magawa ang masama nyang balak.

Napaiyak ako.

Sh*t! I'm crying again. But promise huling-huli na talaga to. He will never be the reason of my tears – AGAIN!

Pinahid ko ang mga luha sa mata ko.

Pumunta ulit ako sa kama at humiga.

Bahala na sya kung dadating sya ngayon o hindi. I'm sure tomorrow he'll be here.

Nagising ako ng may marinig akong busina sa labas ng gate. Agad akong naghilamos at nagtoothbrush at dali-daling bumaba. Laking gulat ko nalang ng makita ko si Ken.

Nakaalalay sa kanya si Alexis at Jake kasama ang isang matandang lalaki.

"What happened to you?" Gulat kong tanong.

Sinong hindi magugulat? Nakasaklay si Ken may benda ang ulo na may dugo pa at may cast ang right arm nya. May pasa pa sya sa gilid ng putok nya labi. Para syang binugbog ng dalawampung tao. Hinang-hina syang pinaupo nina Alexis at Jake.

Di nya pinansin ang tanong ko. Sa halip ay tinawag nya ang matandang lalaki.

"Blair, sya si Judge Merlin. Sya ang magkakasal sa atin ngayon. Sina Jake at Alexis ang magiging witness natin. Judge, sya si Blair ang mapapangasawa ko. "

Bilib din naman ako sa taong ito. Obvious na wala na syang lakas pero heto't nakakuha pa din ng judge at witness at gusto pa rin talagang ituloy ang kasal.

"Nagagalak akong makilala ka, Blair."

"Same here, Judge. Are you sure you want to do this, Ken? Parang wala ka na ngang lakas eh. Magpahinga ka nalang muna kaya? Bukas nalang tayo magpakasal."