Tell Me where its hurts 2

"CHAPTER 25" " Kaori is Back"

Nasa Airport na sila Yen at Shoichi na mag aabang kay Kaori

Shoichi : Kinakabahan ako Yen
Yen: Bakit? Ka naman kinakabahan eh, ate mo yun
Shoichi : she 16 years old last niya bumisita dito pero iba na siya ngayun i dont iknow specially when it comes business ni dad siya ang trusted ni dad
Yen: ay nakalimotan ko pala tatawagan ko si ashley
Shoichi : magkasama na sila lance at Ashley papunta na sila sa bahay
Yen : Paano siya napapayagan ni Tan?
Shoichi : ewan ko?

Sa kotse ni Lance

Ashley : Lance diba you told me hindi dito sa pinas pinanganak si kaori? Pero pinay siya?
Lance: yap!
Ashley : saan siya pinaanganak?
Lance: United States yata?
Ashley : from what city's? Remember malaki ang U. S. A
Lance: diko alam
Ashley : Canada? Australia? Los Angeles? San Francisco?, texas? Miami chicago, Las Vegas,
Lance: im not sure L. A yata ikaw mich may nabangkit si Sho saan sa USA
As usual malaki talaga u. S. A what do you think dude
Mich: hindi binagit ni Sho kung saan anong citys I think Canada California not sure or maybe Las vegas narin im not sure ash ikaw kuya fred may alam ka sa lugar anong citys sa USA saan pinalaki si kaori?
Alfred : wala eh, Basta sabi niya USA
Mich: why you asking?
Ashley : diba sabi ninyo si Kaori half sister siya may nawawala din ako half sister i remember dad said na sa japan na daw ang babae niya at yung half sister ko i hope na si ate kao
Lance: maybe my hope  ba?
Ashley : ithink so?

Sa kotse nila Shoichi

Kaori :  oo nga pala sho sasama ka sa akin next week
Shoichi : sayo? Saan tayo pupunts?
Kaori : Sa Taguig and Cebu di ka sasama?
Shoichi : wala naman sa usapan natin yan
Kaori : well you a part of family sho
Shoichi : Kaya nga hindi ako kumuha about business diba?
Kaori : sho tumulong kalang, masakit ba sayo ang isang pag tulong sa pamilya natin? Ako ba nagagawa ko ba yung ginagawa mo? Never ko ginagawa ang ginagawa mo siya, im think im not blessed this family (kinuha ang airpod niya)

Hinawakan ni yen kamay ni sho para kumaan lang ang karamdaman ni shoichi

Pagdating sa bahay

Manang: welcome back Madam Kaori
Kaori : Thank you, kunin ninyo mga malita ko ingatan ninyo mas mahal pa sa inyo ang gamit ko
Yaya1 opo maam
MayorDoma: Madam kaori after your 16 year old bumalik kayu kamusta ang bahaye ninyo madam
Kaori : stress Manang yung kwarto ko pinadaan mo ba sho?
Shoichi : Opo ate
Kaori : ok good, ya mag init ka ng mainit na tubig i just a hot both today
Yaya: Opo maam
Kaori: And Yen im really sorry happen lately hindi ko alam
Yen: Ok lang po
Shoichi : Ate kao
Kaori : what?
Shoichi :Pinupunta ko pala sila Lance dito kasi gusto kanila makita Kaori : Ok, Ya, yung 16 recipe of pinoy dishes na prepared mo na ba?
Yaya: Opo madam nasa kusina
Kaori : Ano sho may sasabihin ka pa ba?
Shoichi : wala na
Kaori : I go to my Room na

Umakyat na si Kaori

Manang: Di parin siya nagbabago akala ko nagbabago na siya
Shoichi : yen Pasensya kana kanina sinabihan ka chip my girlfriend at P. A!
Yen: sho ano ka ba, ok lang sa akin noh kasi sanay na ako
Shoichi : Na take note mo ba lahat sinabi ni ate kao?
Yen : oo nandito sa phone ko
Shoichi : kukunin ko mamaya send ko sa P. A KO
YEN : eh! Saan pala P. A Mo?
Shoichi : nasa tagaytay, di ko alam nahahanapin ni ate kao ang P. A KO Sana pinapunta ko, eh istudayante rin yun
Manang: lumalaki na ulo ate mo sir sho, eh hindi naman siya totong Oka
Shoichi : Manang kahit hindi dugo Oka si Ate kao kapatid ko rin yan, Tangap ko siya bilang ate ko, Sana tangap din niya ako bilang kapatid niya
Manang: Sir sho kung nandito papa mo magagalit yun kasi nilalalit ka ang totoong anak
Shoichi : he not proud of me, parang si ate lang anak niya kasi magaling si ate sa mga business niya
Yen: huwag ka ganyan malay mo mahal karin niya bilang kapatid, yung papa mo syempre mahal ka rin niya bilang anak sariling anak
Shoichi : dami mo sadsad tara sa kwarto ko