"Ang tagal naman ng biyahe malayo pa ba?" Inip na tanong ko kay kuya Chris habang nakasimangot na inililibot ang mata ko sa tanawin sa labas maganda naman ang view matagal lang talaga ang biyahe. Nakakainip na pero nakakamiss pala dito dito ako sa probinsya madalas nung bata pa ako.
"Shut up bunso! Pang -ilang beses na tanong mo na iyan maghintay ka nalang kung kailan titigil ang kotse diba?" Inis na sabi ni kuya chris habang nagdadrive
Tungunuh naman ganun ba iyon kalayo? at parang ilang oras na kaming nagbibiyahe eh! nakalimutan ko kasi matagal na akong hindi napupunta dito eh.
Matag---
*pok*
"Tahimik sabi eh"
Awtsu!!!asdfghjkl OA nitong lalaking to parang nagtatanong lang makabatok talaga eh ang lakas pa. bulong ko na parang bubuyog
"Anong sabi mo? klaruhin mo nga" with matching death glare pa yan pero di ko nalang pinansin. Kaya kahit ganyan yan mahal ko yan. No choice eh.
"Wala nga eh..."
After 123456789000.......years ng biyahe ay nakarating na rin kami sa probinsya ng Mon Sebastian Province, ewan ko kay lolo kung bakit niya ako pinalipat dito eh *roll eyes* mabait naman akong bata. Promise!!! Though minsan may nagagawa akong hindi gusto ni lolo hehe peace yow...
At yung trouble na nangyari nung isang araw? Di ko talaga kailangan magpaliwanag dahil di ko naman kasalanan yun tahimik lang kaming nakatambay nila kuya chris sa may Prume caffé with my other brothers
So yun nga nananahimik lang ako dun ng may mga lalaki na pumasok nalang bigla kaaway siguro nila kuya Chris NADAMAY lang talaga ako. Kaya nung nagkagulo tumakbo na ako! De joke! Siyempre nakisali na ako maganda ako eh kaya nung nalaman ni lolo at parents namin pinagalitan kami at pagkatapos ako pagalitan nila lolo pinalitan naman ng apat na kuya ko ang gagaling nila manermon tsk! Parang hindi naman galing sa kanila yung mga natutunan ko.
At napagkasunduan nila na dito na rin muna kame mag aaral ulit at ayos lang naman sakin.
At yun ang storya kung bakit ipinatapon kami sa probinsya ni lolo------
Ilang
*straight*
*liko*
*kaliwa*
*kanan*
pa ay nakarating kame sa malaking plakang may tatak HACIENDA VELOSO ang nakalagay at ang malaking mansyon sa loob ng magarang gate na ginto. I know wala pa si lolo diyan dahil bukas pa daw siya mamakauwi may importanteng lakad kasi siya ngayon.
Tumawag kasi siya kay Dad at siyempre siya na ang nagsabi samin. Sino pa ba?
Mayamaya pa ay natanaw na namin ang mansiyon ni lolo waaaaaahhhh! Namiss ko itong lugar na to eggzoited na ako! bwahahaha!
"Okay nandito na tayo halika na tama na iyang kakadaydream baba na. Si kuya chris na hila hila ang ibang bagahe namin may dala rin naman ako mas marami nga lang yung kanya
Siya na may dala ng mga maleta ako sa dalawang duffle bag at isang backpack na suot ko nakita ko pang naghihintay si mr. Sebastian at ilang maids
Waaaaaaaahhhh! Finally! Foods. MADAMING FOODS!!! Sigurado ako Sabay karipas ng takbo kay mr. Sebastian. Shuta ginutom ako sa biyaheng yun ah.
"Be carefull kid baka bigla ka nalang gumulong diyan saway ni kuya chris na nakakunot noo na naman.
"Carefull young lady" at niyakap din ako pabalik sabay mahinang kurot sa pisngi ko pangalawang ama namin din ito eh pinakaclose ako sa kanya kesa kina kuya.
