My Boyfriend is a Lesbian?! (BOOK 1)

MBL [13]

TRICIA'S POV.

Ilang linggo na ang nakalipas.

Ang boring na sa bahay.

Feeling ko may kulang.

Si Eric? Ayun. Nangungulit.

Lahat ginagawa niya.

Lumalabas kami every week.

Hanggang kelan kaya si Rence dun?

*TOK TOK!*

"Anak. Nandito si Eric. Aalis kayo db?" Mama.

"Opo mama. Sandali lang."

Actually natutuwa din naman ako na nandito si Eric para sa akin. Kasi kung wala siya. Baka naloka na ako dito.

Bumaba na ako. Para makita siya.

Candlelight dinner namin ngayon.

"You look gorgeous." Bati ni Eric.

"Thank you."

"So shall we go?" Eric.

Tumango lang ako.

Halos everyweek ganito kami.

/FASTFORWARD!/>>

Nakauwi na ako ng bahay.

Nakalimutan ko nga palang sabihin sa inyo. May kachat ako. Di ko siya kilala eh.

Mysterious? :-/

Lagi akong excited mag online dahil sa kaniya.

Para kasi siyang bestfriend ko.

KICKS: Hi. :)

TRISH18: Uy. Hello! ;)

KICKS: how's ur date?

TRISH18: its ok. Sanay na aq.

KICKS: ohh i see.any emotions? Or feeling now for him? I bet he is a gentleman.

TRISH18: i like him now. It seems that i already moved on sa ginawa niya.:)

KICKS: ohh that's great. I gotta get going.My friend is here. Bye!

TRISH18: Bye. :)

Weird talaga nun.

--

RENCE POV.

Anak ng Kamote Que!!

Wala akong cellphone.

Wala akong tab.

Laptop lang binigay nila.

Walang sakit mama ko!

Nakakagago di ba?

Ilang linggo na ako dito. Ayaw nila akong pauwiin.

Kapag daw umuwi ako.

Baka may mangyari daw kay Trish.

Kaya heto. Para magkausap man lang kami ni Trish. Chinachat ko siya.

PERO..

Di niya alam na ako yun.

Salamat sa mga barkada ko. Tanginang mga yun. May pakinabang pala. Haha!

So balik tayo sa Moment ko.

Gusto nilang magpakasal ako.

Mamili daw ako. Babae daw ba o lalaki papakasalan ko.

Gago lang db?!

Malaki kasi ang utang namin sa isang company.

Teka. Wala naman kaming company nung umalis sila ha?!

Ngayon meron na?! Agad agad?!

Hayy.

"Hoy Clarence! Nakakunot na naman yang noo mo." Si ate michelle.

"Ate. Pauwiin mo na ako. Pls naman oh."

"Gago. Di pwede. Kapag umuwi ka. Malilintikan tayo kay mama. Ako nga gusto ko ng umalis eh. Haha." Ate ko.

"Eh? Bili mo na lang ako ng cellphone saka simcard. Okay na ko dun."

"Pambayad akin na? Gagong to. Saka pamasahe. Hihi." Ate.

"Kitamong wala akong trabaho. Hihingi kapa sa akin?"

"Loko ka pala. Nagpapabili tapos walang pera. PULUBI!" ate.

"Haha. Di ako pulubi no. May bank account ako sa Pilipinas. Ikaw walang savings! Puro gadgets ka lang! Hahaha!"

Inirapan ako ni ate.

Biglang bumukas yung pinto.

Si mama. -_________-

"Oh anak nandito ka na pala. Nakapagdecide ka na ba?" Mama.

"Wala akong dapat pagdesisyunan mama."

"Okay. Its up to you mu dear." Mama.

"Bakit mo ba ako pinahihirapan?!BAKIT BA IKAW ANG KONTRABIDA HA? HINDI BA PWEDENG SI ERIC ANG KONTRABIDA SA KWENTONG ITO?"

"HA-HA-HA! Akala niyo si Eric? He might be one. PERO AKO ANG MASTERMIND. TANG*! Kaya kung hindi ka magpapakasal sa anak ng mga Villafuerte. Lagot ka sa akin! At mananagot yang Tricia Santos na yan! Tandaan mo yan!" mama.

***

AUTHOR'S NOTE.

Baliw ang author -_- pinahihirapan ang sarili. Haha!

Kumusta kayo? Nandito na ang laptop kow. Haha! Its payback timee!

PENGENG 3 VOTES pls? Saka 10 reads. Mag update agad ako. Kapag nareach yan. Haha! Thankyou! :*

Yung cover photo. Wala pa akong mapili. T_T

BYE!