13.Bölüm

3.2K 127 43
                                    

   İlk önce bana bu bölümü yazmama yardımcı olan herkese çok teşekkür ederim benim için sizin düşünceleriniz çok değerli  sizi daha fazla bekletmiyim ve bölüme geçelim iyi okumalar

İrem den devam;

1 hafta sonra

Bu bir hafta içinde abimler bana çok iyi baktı aynı zamanda kuzenlerimle de çok iyi anlaştım ama ekstradan 4 abi daha bundan sonra bizde kalacakları için onlarda benim abim bu bir haftada abimlerle ne zaman konuşmaya çalışsam beni ikide bir geçişdirip durdular yok dinlen yemek vakti uyku saati zamanı gelince anlatıcaz gibi şeyler söylediler ama şuan çok iyi durumdayım kendi kendime yüriyebiliyorum koşadabilirim aslında ama dikişlerim dün alındığı için abimler koşmama pek sıcak bakmıyo pek sıcak bakmayın bırak dikişlerim alınmasına rağmen zar zor yürüyorum kim görse kucağına alıyo neyse bu gün pazar herkes evde ve bu gün beni geçiştiremiycekler bütün gerçekler ortaya çıkıcak neyse ben hemen yataktan kalktım tuvalete gittim çok merak ettiyseniz soyliyim ne yaptığımı çiş yaptım yani her insan gibi sonra elimi yüzümü yıkyıp banyodan çıktım makyaj masasına geçtim makyaj masası dediğime bakmayın saç spreyi tarak vb. Şeyler var neyse saçımı tarayıp odadan çıktım he unutmadan üstüme şunları giydim

 Şeyler var neyse saçımı tarayıp odadan çıktım he unutmadan üstüme şunları giydim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


(Kenarda duran saatler falan yok tişört altındaki donu ve ayakkabılar)

Bunları giyip aşağıya indim herkes yemek masasında oturmuş beni bekliyordu

İrem: canım abilerim buna canım kuzenlerimde dahil ve diğer yarım ikizin gü-nay-dınnn (alt tarafı günaydın diyecek çok uzattı neyse bunlar iyi zama ları iyi değerlendirsin) (katil gibi konuştum)

&=(kuzenleri de dahil)

&= günaydın prenses

Emir: günaydın ikiz

Hepsini öptüm ve ikizimin yanına oturdum ve yemek yemeye başladık ve abimlerle konuşmaya başladım

İrem: abilerim ve ikizim bu gün işiniz varmı yada bir yere gidicekmisiniz

Dedim ve ağzıma zeytin attım

&= yok bir işimiz

Baran: hayrola küçüğüm

İrem: bir şey yok abicim hepinizle konuşmam gereken mühim bir konu varda

Abimler sanki biraz gerildi

Bora: ne konuşmaz güzelim

İrem: yemekten sonra görürsün abicim (nasıl görsün duyması lazım sende bir tuhafsın)

abimler bir şey demedi onun harici yemek sesiz geçmişti ve yemek yemeğim bitirip içeri geçtik ve salonda oturduk ben abimleri karşıma aldım herkes bir koltuğa sığmayacak mecbur ben tekli koltuğa geçip diğer koltuğuda onları bıraktım neyse herkes oturdu ve konuya geçme zamanı geldi

Gerçeklerin ortaya çıkmasına dakikalar kaldı zaman tik tak akıp gidiyor işte gerçeklerin ortaya çıkma vakti

İrem: bana anlatıcakmısınız yoksa illa ben sorayım mı

Ateş: ne anlatmamızı istiyorsun güzelim

İrem: tamam anladım ben sormadan sòylemiyceksiniz

Bora: neyi söylemiycez

İrem: şöyleki abicim ben neden vuruldum? Evi neden taradılad evdeki koruma sayıları neden 3 katına çıktı evet sizi dinliyorum

Baran: abicim bunları konuşmanın zamnımdeğil

Herkes gergindi ve ben sinirlenmeye başlıyorum

İrem: abi her defasında beni geçiştirdiniz birşey demedim iyileşince anlatırlar dedim ama anlatmıyosunuz

Sesimi ne kadar sakin tutmaya çalışsamda bir yere kadar

Baran: abicim sakin ol

İrem: bana sakin ol deme abi ben vuruldum evi taradılar ve sen bana hiç bir şey anlatmıyosun

Baran: tamam her şeyi anlatıcam ama bizden korkmanı istemiyorum her ne olursa olsun asla ama asla sana zarar vermeyiz

İrem: abi ne dediğini anlamıyorum doğru düzgün anlatın

Baran: tamam şöyleki biz biz..

İrem: siz ne abi

Baran: abicim biz mafyayız

Abim ne dedi biz biz (bilerek iki kere yazdım) mafyayız dedi dimi ben yanlış duymadım ya nasıl olur şimdi abimler başkalarınımı öldürüyor

İrem: ne s-iz ma-mafyamısınız na-nasıl ya siz şimdi başkalarını mı öldürüyorsunuz 

Ayağa kalktım ve geriye 2 adim attım abimlerden olabildiğince uzağa gittim benle birlikte abimlerde ayağa kalktı
Emir ban yaklaşmaya başladı ama ona elimle dur işareti yaptım

İrem: Emir sen biliyomuydun

Emir kafasını olumlu anlamda salladı

İrem: benimkide soru nasıl bilmiyceksinki

İrem: YA SİZ BENDEN NE HAKLA SAKLRSINIZ

Baran:abicim biz korktuk bizden korkarsın uzaklaşırsın sandık

İrem: ŞİMDİ KORKMUYCAMMI UZAKLAŞMİYCAMMİ

Ateş: abicim yapma böyle

Ne zaman aktığını bilmediğim göz yaşlarımı silmeye çalışarak konuştum

İrem: Ne YAPMIYIM ABİ HE SÖYLE CANIM DEDİĞİM AİLEM DEİĞIM İNSANLAR HER GÜN BİRİNİN CANINI ALIYO VE SONRA HİÇ BİR ŞEY OLMAMIŞ GİBİ EVE GELİP ÇOK GÜZEL BİR UYKU ÇEKİYO NE YAPMAMI BEKLIYOSUN HİÇ BİR ŞEY OLMAMIŞ GİBİ OTURUP SİZLE EYLENİYİM HAYATINA KALDIĞIM YERDEN DEVAMMI EDİYİM

Bora: abicim yapma böyle

İrem:neden abi neden daha önce söylemediniz neden

Baran: bizden korkarsın diye söyleyemedik

İrem: b-ben daha fazla bu evde katillerin yanında duramam

Diyip hızla evden çıktım arkamda bağırmalara kulak asmayıp koşmaya devam ettim en sonunda geldiğim yere baktım sahile gelmişim orada bir banka oturdum bana bakanları umursamayıp bankda ağlamaya devam ettim
Yanımda bir karartı hissettim

X=....

Bölüm sonu

Sizce x kişisi kim?

İrem bundan sonra nereye gidecek x kişisi ireme yardımcı olucakmı ya da İrem i kötü emellerine aletmi edecek gelicek bölümde öğrenmek dileğiyle sizleri seviyorum görüşmek üzere

Gerçek Ailem Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin