[a/n: Hey chingus, Tin & Zac are back! Finally naupdate ko din ang story na 'to. Sorry naman, broken hearted kasi ako kina Kris at Luhan, kaya medyo nawalan ako ng gana magsulat ng next chappies for MMG. Pero I promise magiging regular na ang UD. I'll limit this story into 80 chapters, sobrang haba na kasi. So 11 chapters na lang at matatapos na ang MMG. Get ready for more revelations. Thank you sa mga sumusoporta pa din, sana hanggang ending basahin nyo po. Vote and comment po. Papromote na din. Kamsahamnida chingus. Saranghae <3
PS: I have a new story entitled Wanted: A Guy Named Ice, si EXO Tao po ang bida. Sana po you can find time to read it too. Thank you so much.]
KRISTEN’s POV
The number you are calling is currently unattended. Please try your call later.
The number you are calling is currently unattended. Please try your call later.
The number you are calling is currently unattended. Please try your call later.
Yan ang paulit ulit na sagot sa akin ng operator, makailang ulit kong sinubukang tawagan si Yam. Napagkasunduan kasi naming magkasabay kaming pupunta sa Quest Philippines Training Center pagkatapos ng klase. Sa Quest na kasi ang agency assignment ng team namin sa KSS4. Ang ZSADE naman, doon talaga located ang practice room nila.
Nakatanggap kasi ng phone call mula kay Zia si Yam, hindi daw sya masusundo sa school ni Tita Zaida dahil nagkaroon ng biglaang meeting sa opisina. Yung driver naman nila, on leave dahil nagkasakit ang anak nito at kailangang umuwi sa probinsya. Si Ate Zhy naman, may out of town show. Hindi din namaan pumayag si Yam na magbyahe na lang si Zia dahil hindi ito sanay at idagdag pa na overptotective talaga sya pagdating sa bunso nila.
Umalis sya kaagad matapos ang klase at nagbilin na hintayin ko sya dahil gusto nyang magsabay kaming pumunta sa Quest. Minsan na lang kasi talaga kaming magkasama dahil pareho kaming busy sa mga trainings after school kaya pumayag na ako na hintayin sya at pinauwi ko na ng driver ko. Pero halos 1 oras na hindi pa din sya bumabalik, malapit na din akong malate sa training ko.
“Best!” tawag sakin ni Reesh, kalalabas lang nya sa school building kasama ni Lei (Eid). Umattend kasi sya ng student council meeting, hinintay naman sya ng boyfriend nya. “Why are you still here?”
“Si bugoy hindi pa ba bumabalik?” tanong naman ni Eid.
Gusto ko sanang isagot sa kanya na, ‘obvious ba?’. pero wag na lang. Hindi ko sila dapat idamay sa inis na nararamdaman ko kay Yam kaya nagkibit balikat na lang ako.
“Mabuti pa, sumabay ka na lang sa amin. We’re heading to Quest na din naman eh.” Reesh.
“No, usapan kasi namin na hihintayin ko sya eh.”
Maya maya’y narinig kong nagring ang phone ni Eid.
“Si bugoy.” sabi nya bago sagutin ang tawag.
Nagawa nyang tawagan si Eid pero ang sagutin ang ilang beses kong pagtawag sa kanya, hindi nya nagawa?
“Bugoy...” Eid.
****other line speaking
“Oo andito pa sya.”
****other line speaking
“Isasabay ko na sya? Bakit?”
****other line speaking
“Si Tanya?” Bahagyang sumulyap sa akin si Eid, yung mga mata nya parang uneasy. At bakit nabanggit si Anja sa usapan? Magkasama ba sila?
****other line speaking
“Oh sige, ako na ang bahala. Bye.”
End of Call.
Nagkatinginan muna sila ni Reesh bago nya ako kausapin.
“Ah. Tinkerbell isabay ka na daw namin. Nagkaron daw kasi ng emergency eh.....”
“Kina Anja?” putol ko sa iba pa nyang sasabihin.
He nodded to me, so it’s a yes. Gusto ko pa sanang itanong kay Eid kung anong klaseng emergency at bakit kailangan pa ni Anja si Yam sa tabi nya, pero minabuti ko na lang na panatilihing tikom ang bibig ko.
Tahimik akong sumakay sa kotse ni Lei (Eid), habang pinapaulit ulit kong kinukumbinsi ang sarili ko na wala akong dapat ipagalala, wala akong dapat ikatakot, wala akong dapat ikaselos, dahil ako na ang girl friend ni Yam, ako na ang mahal nya, ako na ang mayari ng puso nya. Tiwala lang Tin, magtiwala ka lang sa pangako nya.
ZACHARY’S POV
Whew! Sa wakas, nakarating na din ako sa practice room. Halos isang oras na akong late. Patay na naman ako sa manager namin, sermon na naman ang aabutin ko nito.
Eh kasi naman si Tanya, hindi ko maiwan. Naabutan ko syang iyak nang iyak sa labas ng gate ng bahay nila. Nagkita daw silang muli ng daddy nya, at hindi maganda ang nangyari. Nag-away daw sila dahil hanggang ngayon hindi pa din sya maipakilala nito bilang anak. Humingi na lamang daw sya ng isang pabor mula dito pero hindi din daw sya nito mapagbigyan. Lumong lumo sya nang makita ko.
“5-6.... 5-6.... 5-6-7-8!”
Dinig na dinig ko dito sa labas ng practice room ang boses ng choreographer ng grupo namin. Pumasok na ako kaagad. Lumingon naman sllang lahat sa akin.
“Sorry I’m late.”
“Zac, to your place. Bilis.” utos ng choreographer. Let’s start from the top.
Nagpatuloy ang pagpapractice namin ng sayaw. Paulit-ulit hanggang sa maperpekto namin ang bawat galaw na kailangan.
“Alright boys, pack-up. See you tomorrow, 7pm. SHARP.” bilin ng choreographer habang diretsang nakatingin sa akin.
Humingi naman ako kaagad muli ng pasensya.
“You know you’re the group’s main dancer and you’ll be shooting your debut teasers soon. We are running out of time Zac, we only have less than 2 months to prepare. We won’t tolerate tardiness anymore. I hope this won’t happen again.” mahinahong paalala muli sa akin ng manager namin.
Sumunod na kaagad ako kina bugoy sa locker room matapos ng maikling usapan namin ng Manager Kown.
“Badtrip naman kasi talaga bugoy ang pagka-late mo ngayon.” bungad sa akin ni Dave pagkabukas ko pa lamang ng pintuan.
“Oo nga, halos isang oras kang wala. Alam mo namang 2 hours lang during school days ang rehearsals.” Alex.
“Ano bang nangyaring emergency ha bugoy?” Stan.
“Ano bang nangyari kay Tanya?” Eid.
Medyo malamig ang tono ng boses na ginamit ni Eid sa pagtatanong nyang yun.
“Kasama mo si Tanya?” Alex.
“Pero bakit?” Dave.
“Alam ba ni Tin yan?” Stan.
“Isa isa lang ang tanong mga bugoy, mahina ang kalaban.” pakwela kong sagot.
“Magseryoso ka nga.” iritadong reaksyon ni Stan. Anong problema nito? Ang init ng ulo.
“Alam ni Tin na magkasama kayo ni Tanya, kaharap ko sya noong tumawag ka. Matagl syang naghintay sa’yo kanina. I think she deserves an explanation.” Eid.
“Kailangan mo talagang magpaliwanag sa kanya. Puntahan mo na sya.”
Halos pasigaw na ang tono ni Stan, kulang na lang ipagtulakan nya ako palabas ng locker room. Hay. Nakakapanibago talaga ang isang yun. Masyadong moody.
Dumiretso na ako sa practice room nina Yam. Namimiss ko na din ang girlfriend ko kahit halos apat na oras pa lang kaming hindi nagkikita, idagdag pa na may atraso ako. Kailangan kong bumawi at kagaya ng sinabi nina bugoy, kailangan kong magpaliwanag.
Natanaw ko silang tatlo nina Toffy at Jea na papalabas na ng practice room. Nagpaalam si Yam sa dalawa at humiwalay ng direksyon. Papunta sya sa kinaroroonan ko kaya bahagya akong nagtago.
Pagdaan nya ay sinorpresa ko sya ng isang mahigpit na yakap mula sa kanyang likuran. Napuno ng tili nya ang tahimik na hallway. May mga nagulat na staffs at nagsipaglabasan mula sa mga kwarto sa floor na iyon. Hinila ko naman sya kaagad sa malapit na fire exit.
“Are you insane?” natatawa nyang tanong sa akin “What are you doing?”
“Stealing you from the spotlight.”
“What do you mean?”
“Bawal magingay sa floor na ‘to. Sa lakas ng tili mo kanina for sure nabulabog ang mga composers. So bago pa madagdagan ang punishment ko, tumakas na ako kasama ka. God. I miss you.” hinawakan ko ang kamay nya.
“Punishment?” naghugis square root na naman ang kilay nya. Ang cute talaga ng girlfriend ko.
“Sobrang late ako dumating kanina eh. Bawal na akong gumamit ng sarili kong kotse starting tonight. Ipapahatid na nila sa bahay ang kotse ko.”
Yan ang isa pa sa naging usapan namin ni Manager Kwon kanina, sa group van na ulit ako sasakay pagpasok sa school, papunta sa practice room at pauwi sa dorm.
“So hindi mo ako maihahatid tonight?” may bahid na pagtatampo ang tono nya.
Bumitaw sya sa pagkakahawak kamay namin at lumapit sa railings ng hagdanan.
“Pinauwi ko na ang driver ko kanina, akala ko kasi magkakasama tayo.”
Shoot! Oo nga pala. Ideya ko nga pala na sabay kaming pupunta ng practice room at uuwi. Grabe ang kapalpakan ng araw na ‘to. Epic fail.
“Baka pwede ko pang pakiusapan si Manager Kwon na ilipat bukas ang effectivity ng punishment ko. Sandali lang, tatawagan ko sya.”
“It’s okay. I’ll just take a cab.” at nagsimula na syang bumaba ng hagdanan.
“Yam, sandali lang.” hinabol ko sya kaagad. “Galit ka ba sa akin?”
“Why should I? Pinaghintay mo lang naman ako ng isang oras kanina dahil kasama mo si Anja, tapos ngayon naman hindi mo ako maihahatid sa bahay so I have to go home alone. Anong nakakagalit dun?”
She walked out on me, hinabol ko syang muli.
“I’m sorry. Nagkaproblema si Tanya, dumating ang daddy nya. Argh! Papaano ko ba ‘to ipapaliwanag? Look, they’re not in good terms...”
Natigilan ako nang makita ko ang disbelief sa mukha nya.
“Kung ba sinabi ko sa’yo na umuwi din mula Korea ang daddy ko, mas ipapriotize mo ba ako more than her? Yam, let me just remind you, I’m your girlfriend now.”
Dire-diretso na syang bumaba ng hagdanan, tinawag ko ang pangalan nya ng paulit-ulit pero hindi na sya lumingon muli. Tumakbo kaagad ako pabalik sa hallway at sumakay ng elevator. Kailangan maunahan ko sya sa ground floor. Bahala nang madagdagan ang sanction ko, basta ihahatid ko ang girlfriend ko sa bahay nila. May atraso ako, kailangan kong bumawi. Ayaw kong maghiwalay kami ngayong gabi nang may tampuhan.
Kinapa ko sa bulsa ko ang susi ng kotse. Damn! Kinuha na nga pala ni Manager Kwon. Tumakbo ako kaagad sa labas ng building pagkabukas na pagkabukas ng elevator door at pumara ng taxi. Nang makita ko syang papalabas na ng building, binuksan ko na ang pintuan ng taxi. Eksakto pang may dumaan na maintenance staff ng Quest Traning Center na may dalang mga plastic na bulaklak na ilalagay sa mga vases sa reception desk at offices sa loob ng building, inagaw ko kaagad ang isang pumpon ng bulaklak.
Bahagyang natawa si Yam sa ginawa ko, nakatayo na pala sya sa entrance ng building at pinapanuod na ako at ang mga kalokohan ko.
Lumapit ako sa kanya at iniabot ang bulaklak. “Sorry na, please. I can’t go to bed knowing that you’re mad at me.”
“Hindi naman ako galit eh, I can’t be mad at you. Nagtatampo lang. Ikaw kasi eh...” sinuntok nya ako ng mahina sa dibdib. “Paasa.”
Hinila ko sya papalapit sa akin at niyakap ng mahigpit.
“I’m sorry. I’ll make it up to you. Ihahatid kita tonight, bahala nang mapagalitan ni Manager Kwon.”
Humiwalay sya sa pagkakayakap ko.
“No need. Magpagood shot ka muna sa manager nyo. I’ll be fine in the cab.”
“Pero...”
“No more buts. Zachary Jung, diretso sa dorm okay?”
“Oo na po. Halika nga, payakap ulit.”
“Aray! Ang daming langgam. Hantik pa yata.” narinig kong kantyaw ni Alex. Mga bugoy na ‘to, akala ko dumiretso na sa van.