***Joy Abigails POV***
Maaga pa sa maaga akong nagising ngayon, eh kase naman ang dami daming text ni kuya Jin sakin, vibrate ng vibrate yung phone ko ang aga aga, iisa lang naman ang tanong niya.. Ihhhhh!!! Di pa kase umamin na may gusto siya kay ate eh..
Paglabas ko naman ng kwarto ay nakita kong nagsusulat si ate sa lamesa
"Ate" tawag pansin ko dito
"oh gising ka na pala"
"oo te, may makulit kaseng text ng text sakin.. Teka! bakit suot mo si RJ anung meron ngayong araw na to?" tanong ko, usually sinusuot niya lang yun kapag may activities siya or presentation sa office nila.. Lucky charm daw niya... Haha
"may charity event kase kami" tipid na sagot nya.. "nga pala 4 days akong mawawala.. Sa Singapore kase yung event"
"4 days!!!Singapore!!!"
"oo susulatan na nga lang sana kita kase madalian yung utos sakin eh.. Pero dahil gising kana ok na.. Nakapag paalam na ko ng maayos, magpakabait ka, wag kang papagutom" bilin niya sabay hila ng maleta niya palabas
"OK... Si kuya Jin nga pala~"
"si Jin?"
"oo te, eh kase~"
"Joy tigilan mo na kaka utos kay Jin na dalhan ako ng pagkain sa office namin, nakakahiya na sa tao, feeling ko naiistorbo na siya.."
"pagkain??"
"oo... Ilang araw na siyang nagdadala ng lunch ko.. Nakakahiya na, buti nalang at aalis ako para makapag-pahinga naman siya" seryosong sabi niya na nakataas pa ang kilay...
"pero wala naman akong inuutos!" reklamo ko
"anung wala?? For the record, 3times na siyang pumunta ng office ko para dalhin ang lunch ko noh, ang sabi niya inutusan mo daw siya, wag kang anu dyan!"
"minsan ko lang siya in utusan, hindi ko naman siya inutusan ulit" pout ko, tinignan ako ni ate sa mata
"sigurado ka?" alanganing tanong niya
"oo nga!" giit ko, mukhang napaisip si ate.. bakit ko naman utusan yun eh alam ko ang tamad tamad nyang lumabas ng bahay nila..naku!
"o..Ok.. so bakit siya nadadala ng pagkain dun kung di mo siya inuutusan?"
"baka concern siya sayo kase palagi kang hindi kumakain...." sagot ko... bigla nalang siyang namula "uyyy si ate.. Kinikilig.." pang-aasar ko pa
"hindi noh.. Duhhh!" kunot noong sagot niya sabay lakad palabas
if I know Kinikilig na siya haha
"ay.. ATE!" tawag pansin ko dito,
"ay oo nga pala.. Thank you dito, dagdag sa lucky charms ko" sabi niya sabay pakita sakin ng bracelet na RJ na kamukhang kamukha pa ng kwintas niya.. ang ganda!!!
Magsasalita pa sana ako pero tumakbo na siya pababa papunta sa taxi na naghihintay sakanya..
Yun kaya yung regalo ni kuya Jin?? mukhang lumalaban na siya sa doraemon ah.. Maganda to... Haha
Pero teka? Singapore ang punta niya, Singapore din ang punta ni kuya Jin... O my!!! Destiny are you working again???
***Jin's POV***
Ahhh that Joyorabigail!! So stubborn.. She didn't even reply to my text...
Toot toot
Oh! She replied I take back my word, she is the nicest kid in town..
'kuya Jin, I haven't asked ate if she is willing to give you her number, she went to work very early today I'm sorry'
-_0
What the!
aish! what should I do to connect to her now? would she even eat? who will cook for her so she could eat? aish!!!
I went on board, good thing bang PDnim choose a business class seat, thats why it was not crowded at all
As I was planning to take my nap I heard someone talking behind me about loosing a baggage
'yes.. I know, yeah.. yeah.. I will make sure she will lost her baggage, yeah.. She will definitely asks for help and I will be there for her.. Yeah, yeah.. Ok.. Ok.. I will take care of everything.. Ok.. Bye'
Nice plan.. I hope that poor girl will not be trapped easily, whoever she may be..
***Cheena's POV***
On board na ko.. Buti nalang sa tabi ng bintana yung upuan ko, hindi ako masyadong matatakot, may katagalan na rin simula nung magbyahe ako magisa sa eroplano tapos may naghihintay pa sakin sa arrival area nun haha
yung araw na yun.. yun yung araw na magkakakilala na sana kami ng formal kaso pagdating ko siya namang pagpasok niya sa elevator... yung mukha niyang ayaw ko na sanang makita eh hinabol ko pa.. anu ba yan
Tapos pagbalik naman niya galing sa training niya ay di na naging maganda ang simula namin, hanggang ngayon pero bakit niya ako pinagdadala ng pagkain? Totoo nga kayang concern siya sakin???
eeeeee bakit ngumingiti ako!!!
OK ganito!.... crush ko naman talaga siya dati pa.. Sabi ni right brain ko
hanggang ngayon naman diba??? Sagot ni left brain ko
Oo nga hanggang ngayon pero dapat pigilan ang nararamdaman
sabi na naman ni right brain
Bakit mo pipigilan kung may pag-asang magka gusto din siya sayo sagot ni left
Pano kung wala? Sabi ni right
Pano kung meron si left
Wala right
Meron left
Wala right
Meron left
Ahhhh tama na!!! Sigaw ko.. Napatingin sakin yung katabi ko kaya nagpeace sign nalang ako sakanya
kaaway ko sarili ko.. eee kakabaliw naman ang ganito... nalilito na ko, pakiramdam ko tuloy meron akong mental disorder... hahaha
anyway sa 4 days na paghihiwalay namin baka sakaling mabura ko ulit yung feeling ko na pilit ko pa ring tinatago sakanya... sa kanilang lahat..
anu na naman bang iniisip ko...
makatulog na nga lang.. hayahay naman eh
pinatugtug ko sa playlist ko ang mga OPM songs na meron ako para panandalian kong makalimutan ang Korea... naku...
******
mabilis lang pala ang flight from Korea to Singapore 6 hours lang nagising na lang ako sa announcement na maglalanding na kami habang pababa na ako at kinukuha ang gamit ko ay napansin kong nawawala na yung backpack ko!
"excuse me, have you seen my backpack here?" tanong ko sa katabi ko
tinignan niya lang ako tapos lumakad na palabas
hala!!!
"Miss! excuse me" tawag ko sa flight attendant, "have you seen my bag here?I put it here but now it's no where to be seen?"
"I'm sorry ma'am, but I didn't"
"what shall I do now? how can I get my bag back" naiiyak na sabi ko sabay salampak ng sarili ko sa malapit na upuan
"ma'am please calm down, I will announce it so that we could still recover it, could you please tell me the bags description?"
"OK.. its an HP backpack, pink and gray in color and it has a doraemon keychain on the upper zipper and it has my ID on the side pockets" sagot ko, pero kinakabahan na ko.. andun pa naman lahat ng damit ko.. pampaligo, at kung anu anu pa... andun din ang journal ko, yung booking ko sa hotel, yung ibang allownace ko!!!... kainis naman eh!!!
"OK ma'am, we will have it found, but for the meantime please wait on the passengers lounge, do you have your passport with you?"
"yes I do" sagot ko, buti nalang nilagay ko siya sa sling bag ko kasama ng iba kong pera...
"OK, please follow me," sabi nito at sinundan ko nga siya sa passengers lounge at naghintay doon,
***Jin's POV***
I was waiting for my service to go to the place where I will stay but suddenly I heard someone has lost her baggage
"dear passengers, we would like to seek your help in looking for the missing luggage..her bag is description is an HP backpack, pink and gray in color and it has a doraemon keychain on the upper zipper and it has her ID on the side pockets... if ever you found it kindly return it to her, she is currently waiting at the **** lounge area.. Thank you"
well maybe the man on the plane already made his plan.. poor girl...
I saw someone familiar to me holding a piece of paper with my name on it written in Korean
"KIM SEOK JIN Hyung!" he shouted happily while waving his hand on me
"Oh! Eugene-shi! how are you?"
"I'm fine, I was thinking I will be spending my time with uncle Bang, Luckily he changed his mind and he sends you"
"well, you know he likes to be represented by the worldwide handsome" I honestly joked, we both laugh then we heard the paging sound again
"dear passengers... the owner of the bag is Ms. Cheena G....... if anyone found her bag, she is just waiting at the **** lounge area thank you, have a nice day"
"G... " I heard Eugene mumbled as he was taking my luggage
"what wrong with the surname" I asked him and slapped his back jokingly
"well it's the same surname as Joy Abigail have" he answered seriously
"who? Joy Abigail seonseangnim?" I asked him
"de.. maybe I am just mis~" I didn't let him finished his sentence, I immediately run to the lounge the announcer has mentioned... I run as fast as I could... nothing plays on my mind except for the man's last words
She will definitely asks for help and I will be there for her.. Yeah, yeah.. Ok.. Ok.. I will take care of everything
what the! it was her bag, then the man on the plane is planning something bad to her!
***Cheena's POV***
makalipas ang 30 minutes ay nagulat nalang ako ng may isang matangkad at gwapong lalake na lumapit sakin
"hi, are you the lady being announced at the information area?" magalang na tanong niya
tinignan ko lang siya,
sinu ba to? hindi ko naman kase siya kilala
"the one with the lost bag? well based on the definition I saw the same bag at the girls CR near the exit of this airport" paliwanag niya
"really?? you found my bag????" masayang sabi ko dito
"yes but I didn't pick it up, I just look for you.. could you please identify the bag if it yours? come with me, I will show you" aya niya sakin
magtitiwala ba ko sa taong to? diba dapat staff ng airport ang tatawag sakin??
"ahm.. lets wait for the airport staff" sabi ko dito
"no, lets go now, maybe it will be gone" pilit niya,..
"ahmmm isn't it better if we wait for~" nagulat nalang ako ng bigla niya akong hawakan sa braso ko sabay hila sakin
tinry kong lumaban sakanya pero ang lakas niya ay di mapapantay sa lakas ko...
"WAIT!let me go!" reklamo ko habang pilit pa ring pumipiglas sakanya pero wala talaga lalo niya lang hinigpitan ang paghawak niya sakin
anu ng gagawin ko ngayon???
nasa foreign country ako.. kung pilipinas to baka humingi pa ko ng resbak sa mga tambay sa kanto namin...
pilit kong inaalis ang kamay niya na humahawak sakin pero hindi siya natitinag, ni hindi man niya ako nililingon, alam niya sigurong wala naman akong laban sa lakas na meron siya at sumigaw man ako ay wala ring tutulong sakin, wala na kong pag-asa, nagpatangay nalang ako sakanya habang iniisip kung paano makakaalis sa hawak niya ng may bigla nalang humarang samin na nagpahinto sa lalake sa harap ko
"where do you think you are going?" seryosong tanong nito, halatang nanginginig sa galit ang boses niya at laking gulat ko ng makita ko kung sinu siya
"Jin..." tawag ko dito..."JIN!!!" sigaw ko, lumuwag bigla ang hawak ng lalake sakin dahilan para makatakbo ako papunta kay Jin...agad nya akong nilagay sa likod niya
"are you ok dog?" tanong niya na di pa rin ako nililingon... halata pa rin sa boses niya ang galit
si Jin nga!!! niyakap ko siya ng mahigpit kahit na nakatalikod siya at dun na tuluyang bumuhos ang luha ko...