"My dad is still in love with his first love. Kawawa si mommy but for me my mom deserves better so I accepted that maybe she would be happy without us. My dad is a loving father but somehow I see that I am just an instrument pero kung ito ang purpose ko sa buhay tatanggapin ko. "
"But he wants her back, really really bad"
"Nope.. she has a family. A really happy family"
"Don't trust me"
"Wag ka agad agad magtitiwala.. Kahit kanino. This world is not what you think it is"
"I told you not to trust anybody"
"I can't tell you right now but I realize something.. Im afraid that I might hurt you and the only thing to prevent that is to get away from you but I can't.. I fucking can't stay away from you"
"Alina.. I am dangerous"
"Kung may mangyayari man in the future na alam kong pwede mong ikamuhi sakin, gusto kong malaman mo ngayon pa lang na pinagsisisihan ko man kung mapapaiyak kita. Lahat ng gagawin ko may dahilan, hindi dahil gusto kita masaktan pero dahil sinimulan ko kaya dapat kong tapusin. I'm so sorry Alina.. I want you to trust me but I can't because I can't also trust myself but one thing is for sure.."
Don't trust anybody.. I have my people around all of you.
- LM
"I'm afraid you'll hate me tomorrow"
Kung tutuusin.. ang dami na palang clue ang ibinigay sakin.. ang tanga ko lang talaga na hindi ko yun narealize dahil unti unti ng nahuhulog ang loob ko kay travis, unti unti narin ako nahulog sa patibong nila.
I was busy falling in love with him that I forgot everything around me..
"Okay na ba mga gamit mo?" tanong sakin ni mommy habang sinasara ko ang maleta ko.
Pupunta kami ng Australia ngayon, hindi dahil sa natatakot kami kay Lance Morgan pero dahil masyado pang masakit para sa lahat, bumalik si Lance Morgan para kay mommy, ginamit kami ni Travis para lang makalapit ang tatay niya samin. Gusto naming maging masaya ulit kaya hahanapin namin yun sa Australia.
"Opo.. Tapos ko ng ayusin" sabi ko at marahang ngumiti kay mommy. Yinakap naman niya ako at yinakap ko rin siya.
"I'm so sorry princess kung bakit kailangan mo pang pagdaanan to. Hindi naman dapat kayo madadamay ng mga kuya mo pero hindi lang buhay ko ang nakasalalay kung hindi sa inyo rin. Lance is crazy.. H
He'll do everything princess. Aayusin ng daddy mo ang tungkol sa isasampang kaso sakanya.. but still, we need to go." Paliwanag ni mommy sakin. Pinunasan ko naman ang luha niya.
She doesn't need to explain. Para sa akin, ito rin ang pinaka magandang gawin muna.
Ang umalis..
"It's okay mommy. I understand" wika ko at tinabi na ang maleta ko.
"Matulog ka na.. Maaga tayong aalis bukas" tumango ako. Pinanuod ko siyang umalis at napa buntong hininga nalang ako.
Biglang nagring ang phone ko kaya napalingon ako doon. Nagulat ako kung sino ang tumatawag. Hindi ko na sana sasagutin pero gusto ko siyang sumabatan. Hindi niya pa naramdaman ang sakit na naramdaman ng pamilya ko.. lalong lalo na ako kung malaman kong ginamit niya lang kami ni Kuya Third.
"What?" tanong ko sakanya.
Magsasalita pa sana ako pero narinig ko siyang bumuntong hininga. Natigilan ako dahil doon at naramdaman kong nanikip ang dibdib ko.
I missed him so much pero hindi ko magawang sabihin sakanya yun dahil nangingibabaw ang sakit na nararamdaman ko.
"I'm sorry alina" hindi ko alam kung bakit mas lalo akong nasaktan sa sinabi niya. Hindi ako umimik at nagpakiramdaman lang kami.
"Can you go out for a sec?" tanong niya sakin. Hindi ako sumagot pero lumabas pa rin ako. Pagkalabas ko ng gate.. nagulat ako sa nakita ko.
He is really wasted. Sobrang gulo ng buhok niya at may mga pasa pa siya pero he still looks so handsome.. Why am I even thinking about this..
"What are you doing here? Umuwi ka na at gamutin mo yang sugat mo." sabi ko sakanya.
Umiling siya at unti-unting lumapit sa akin. He was looking at me.. pero ang nagawa ko lang ay ang mag iwas ng tingin.
"I want to say sorry.. I admit my plan is to use you but I never used your brother, kaibigan talaga ang turing ko sakanya. Ikaw naman.. habang tumatagal minahal talaga kita believe me, Alina" sad niya pero umiling ako.
Hindi ko na napigilan at umiyak nanaman ako sa harapan niya. Sinubukan niyang lumapit pero umiling ako at umatras.
"Travis.. bakit sa lahat ng araw na ibinigay ng Diyos, ang birthday ko pa ang napili niyong sirain? Alam mo ba kung gaano kasakit na kung sa tuwing mag bibirthday ako, yung ginawa niyo ang maalala ko at ng mga taong mahal ko. Na realize ko kanina, Travis.. na ang dami mo na palang binigay na clue sakin, sadyang hindi ko lang naintindihan kasi habang napapalapit ang tatay mo sa pamilya namin, busy ako para protektahan sila. Alam mo ba kung anong ginagawa ko nung mga panahong yun? Busy ang puso ko na mahulog sayo! Ang sakit sakit!"sabi ko sakanya habang patuloy na umaagos ang luha ko.
Pilit niya akong hinahawakan pero iniiwas ko ang kamay ko sakanya. Damn my heart is wreck!
"Alina! Hurt me! Saktan mo ako! Sampalin mo ko, kung yun ang magpapagaan ng konsensya mo.. but don't blame yourself, it's not your fault." sabi niya pero umiling ako for the nth time.
"Hindi mo pa rin ba naiintindihan?! I hate myself, Travis.. kasi gustong gusto kitang saktan pero tuwing nakikita kong nasasaktan ka, nasasaktin din ako.. doble ang sakit Travis. Gustong gusto kitang panghawakan at paniwalaan ka na totoong mahal mo ako.. pero hindi ko magawa.." sabi ko at nakita kong nasasaktan na rin siya.
Napahawak ako sa puso ko dahil sa sobrang sakit nito.
"Travis.. Ang sakit sakit, hindi ko na alam ang paniniwalaan ko. Ang sakit malaman na ang taong mahal na mahal ko ay ginamit lang ako para mapalapit sa pamilya ko. Mahal kita travis pero hindi ko kayang maging tanga para sayo lalo na kung ang tatay mo ay pilit na sinisira ang pamilya ko, ang sakit sakit na kahit anong sakit ang maramdaman ko ngayon yang bugbog at kalusugan mo pa rin ang iniisip ko! Pero hindi na pwede kaya the least that you can do is maging healthy para hindi ako nag aalala sayo. Goodbye travis." sabi ko at tumalikod pero hinawakan niya ako.
Napahikbi ako dahil doon.
"Why is there so much finality in your voice?" tanong niya at hinablot ko naman ang kamay ko sakanya.
Ngumiti ako. Hindi ko pa rin siya nililingon.
"Aalis kami travis.. nagtataka ka siguro bakit ko sinabi sayo. I know na hindi mo sasabihin sa dad mo. Alam ko na hindi mo sasabihin, meron pa rin sa akin na nagtitiwala sayo pero sa ngayon hindi ko kayang panghawakan yun. I don't know kung kailan ulit tayo magkikita pero sana pag nagkita tayo.. wala na 'tong nararamdaman ko. Goodbye."
Mabilis akong tumakbo sa loob ng bahay namin at umiyak hanggang pagtulog.
Goodbye travis..
Nasa airport na kami, nagpapaalam nalang kami sa mga kaibigan namin tapos aalis na kami. Si dad at mom naman ay kausap sila Tito James dahil nagpapatulong siya sa paghandle sa kompanya namin and of course sa school.
Wala si Bea ngayon, sinabi nila tita dahil daw may sakit siya pero alam kong hindi yun ang dahilan.. narinig kong nakipagbreak si kuya sa kanya kagabi. Ang daming hindi totoong bagay ang sinabi ni kuya kay Bea pero alam kong para rin yun sa kapakanan ni bea.. hindi kami pwedeng mag iwan ng relasyon dito lalo na at walang kasigaraduhan kung babalik pa kami.
"Guys.. Thanks for everything, kung babalik pa kami. I promise na kayo agad ang pupuntahan namin" sabi ko kay Zicko, Caly at Kuya Brian. Isa isa ko silang yinakap. Pati si kuya third at kuya chand ay yinakap din sila.
"Caly.. Ikaw ng bahala kay bea ah. Alam mo naman yun. Kailangan na kailangan ka niya ngayon. I- blind date mo siya. Tulungan mo siyang makamove on, kapag nagdedate kayo ni Zicko.. isama niyo siya tapos ireto niyo sa mga kaibigan ni Zicko para maexpose sa ibang lalaki pero dapat matino yung lalaki no." sabi ko at kumunot ang noo ni Kuya
Chand.
I know.. he didn't like it but still, I meed to help my bestfriend.
"Okay.. I'll do that" sabi ni Caly at nakita kong naiinis si kuya.
"Do you really need to say that alina?" tanong ni kuya chand at ngumiti naman ako sakanya.
"Kuya.. wag ganyan. Unfair para kay Bea na panghawakan ka. Hayaan mo na siyang makahanap ng iba. Hindi ako makakapayag na patuloy na nasasaktan ang kaibigan ko. Tandaan mo kuya na bago mo siya maging girlfriend, bestfriend ko muna siya." sabi ko at umalikod siya samin.
Nagpa assist na siya para sumakay sa plane. Tinanguan ko naman si kuya third at sinundan niya si kuya chand.
"Guys.. I will miss you all.. On behalf of kuya chand na nag walk out at kay kuya third.. Goodbye guys." sabi ko at nagsmile sakanila.
Tinawag na ako ni mommy at nagwave na ako sakanila. Nakita ko si Ram sa likod nila at ngumisi siya. Tumawa naman ako and I mouthed Goodbye, tumango siya at dumeretso na kami sa loob ng plane.
Tumabi ako kay Kuya Chand at hinakawan ang kamay niya.
"I'm sorry kuya" sabi ko sakanya pero ngumisi lang siya.
"It's okay. I understand"sabi niya at pumikit na.
"Kuya Third.. nagpaalam kaba sakanya?" tanong ko kay Kuya Third na nasa harapan namin ngayon. Alam ko na alam ni Kuya Third kung sinong tinutukoy ko.
"Yes, actually hindi ko sinabi sakanya pero may regalo akong binigay sakanya." sabi niya sa akin at nginitian ako.
"Hmm.. Good" sabi ko at umayos na ng upo. I made myself comfortable.
"Binugbog ko siya. I was really angry kasi ginamit niya tayo, actually gusto ko na siyang patayin pero nung hindi siya maglaban at nakita ko siya. Narealize ko na we're still brothers for me." sabi niya sakin at ngumiti naman ako.. Kaya pala ganun yung itsura niya nung nagkita kami kagabi.
Pumikit ako at sinabi sa sarili ko na kailangan ko na siyang kalimutan.. Isa lang itong bahagi ng buhay ko na nagpalakas pa sakin.