Chapter 8
Boring? Last time, he already told me that and I've really tried to make him like me, or be entertained pero I always fail.
Jucas is always bored and if his interested to something or someone, it's not dominant, he just gets bored that easily.
Hindi ko alam kung matatagalan ko pa to, dahil minsan naiisip ko, paano kung magkagusto nga siya sakin, yes he would like me but he'll drop me when he gets bored.
Just like how he made me hope for that date.
Hindi na kami magkatabi ni Jucas papuntang Mindanao dahil si Professor na ang nakatabi ko sa pagkakataong 'yun.
Hindi nako nagtanong pero mukhang nababasa ni Prof na gusto ko itong itanong sa kaniya.
"He's in the class seat," aniya.
Kumunot ang noo ko. "Did he asked for your seat?" takang tanong ko.
Grabe, I can't believe na nagawa niyang makipagpalit ng seat kay Prof para iwasan ako. That's crazy!
Ngunit mas mabuti na nga 'yun. Hindi ko alam kung paano ako makakapag-isip ng matino kung katabi ko siya.
Napailing nalang si Professor, "It's the other way around."
Mas lalong kumunot ang noo ko at napaisip.
"Eh, kanina? Bakit wala siya sa class seat?" takang tanong ko.
He put on his sunglass and cross his arms while leaning on his chair.
"Iiglip lang ako," sagot nito.
Napakurap ako at napaawang ang labi. Why do I feel like may pag-uusap ang dalawa? Kasi sa totoo lang, sila ang magkasama kanina and I feel left out.
The travel papuntang Bukidnon dito sa Northern Mindanao is kinda far and we have to ride on a mountain truck to get us there.
Tatlo lang kami at sobrang tahimik kung hindi lamang nakikipag-usap si Professor sa mga tourist guide.
"Tatahimik ng estudyante mo, Sir. Di ata excited!" biro ng driver.
Professor just chuckled, "Lovers quarrel." biro nito.
Natawa sila while the two of us didn't react. Ganon ka dull ang trip namin dahil ni isa wala talaga nag-usap. Pareho kaming may mga sariling mundo ng makarating at kung hindi pa nag-aya si Prof na mag-picture kaming tatlo hindi pa kami magsasama.
"Have you book your room?" tanong ni Professor sakin ng ihatid kami ng tourist guide sa hotel na tutuloyan namin.
Natigilan ako sa sinabi niya at kunot noong tumingin sa kaniya.
"I thought the school will provide for that?" tanong ko, kinakabahan na.
Jucas eyes darted on us and looking at him on my peripheral view I could see him very interested with what's happening.
"Didn't Jucas told you? I ask him to inform you that you will provide for your hotel while we take care of your plane tickets."
Napaawang ang bibig ko. Para tuloy akong binuhusan ng malamig na tubig habang dahan-dahang sumulyap kay Jucas na ngayo'y nakahalukipkip na para bang wala siyang naging kasalanan.
"Why didn't you tell me!?" asik kong tanong sa kaniya habang nilalapitan siya.
"What's the big deal? Just book it right now." simpleng sagot niya.
Napalunok ako at napakagat labi. Madali lang sana 'yun kung mayaman ako and have a lot of credit cards just like you!
How cruel is he!? Edi sana hindi nako pumayag sumama sa trip na ito!
"I'll get you your room. Do you want a suite?" tanong ni Prof.
Napalunok muli ako at huminga ng malalim. I couldn't tell them I don't have enough money dahil mapapahiya ako.
"Ako na, Prof." mariin kong sinabi at lumapit sa desk.
Nang lumapit ako agad at nag-inquire agad humingi ng tawad ang babae sa akin dahil fully booked na sila. Agad umawang ang labi ko dahil ro'n.
Agad akong bumalik sa kanila at ibinalita ito.
"Maghahanap nalang ako ng matutuloyan ko." I bitterly said while looking at Jucas with my dagger eyes.
I'm fucking damn mad at you Estrebal! Hindi ko alam kung bakit nagustuhan kita!
"I can't let that happen. Kung ano mang mangyari sayo ay responsibilidad ko." maawtoridad na sabi ni Prof.
Bumaling naman si Prof kay Jucas, "And it's also your responsibility to inform her. Bakit hindi mo sinabi sa kaniya?"
Jucas blank face remain on his damn face. "I don't have any communication with her."
Napabuga ako. My god. Maraming paraan pero ayaw niya lang talaga.
"Don't bother, I'm sure informing me cause him to waste his precious time." mariin kong sinabi habang pinipigilan ang galit at pagkapikon.
Wala siyang naging reaksyon.
"Jucas will share room with you." deklara ni Professor.
Nanlaki ang mata ko at maging si Jucas.
"What?!" sabay naming tanong.
"Akala niyo ba hindi ko napapansin na hindi kayo nagkikibuang dalawa? I want you to reconcile and I want you two tomorrow to get along para hindi masayang ang trip na'to."
"Why would I talk to her? I can enjoy this trip on my own." depensa ni Jucas.
I smirked, "Oh, really? Jucas knows how to enjoy himself. By what huh? Making people miserable?"
Naningkit ang mata niya, "How can you even be miserable on that simple issue? It's not like you don't have money to pay for a room?"
Natigilan ako sa sinabi niya. Pakiramdam ko nabuhusan muli ako ng malamig na tubig.
"Enough!" mariing sita ni Professor habang namimilog ang mata sa inis.
"You'll share room and that's final! And I'm giving you two project. I want you both to start documenting this trip. Jucas, I know your filming our trip today, Mickeyla, you take photos tomorrow. I want you to make a vlog, understood?"
Jucas heaved a deep sigh. Habang ako naman ay kumirot na ang ulo at tumahimik. How can I possibly argue more?
Si Professor mismo ang naghatid samin sa suite ni Jucas. Malaking kwarto ang kinuha nito kaya naman mayron itong malaking kama. Ome typical hotel suite na napakamarangya. I couldn't imagine how much my three thousand could fight.
"Magpa-book kana ngayon sa Baguio. We'll stay there for the rest of the day tomorrow."
Napaawang ang labi ko. Paano ko na ngayon lulusutan to?
"How about the day after? Mag-hohotel ulit tayo?" seryoso kong tanong.
"Uuwi na tayo 'cause we're already near the city. I'll leave you two alone, gusto kong pag-usapan niyo na ang concept ng inyong vlog. Have a nice sleep." huling sinabi nito bago kami iwan ni Jucas sa kwarto.
Dahil do'n ay biglang may lumukob na init sa buong katawan ko dahil nasa iisang kwarto lang kami. Professor didn't even thought that we could do forbidden things pero hindi ko siya masisisi.
How can Jucas touch me right? He wouldn't 'cause he's hard to entertain!
Walang isa sa amin ang umimik. I heard him move kaya sinundan siya ng aking mga mata. He's opening his bag pack while seating on the sofa.
"So what now? Anong concept ang naiisip mo?" tanong ko habang dumiretsyo sa isang sliding cabinet.
Naiinis parin ako kay Jucas kaya kahit excitement na makasama siya sa iisang kwarto hindi ko pa nararamdaman.
"Bahala kang mag-isip," supladong sagot niya.
Hindi ko alam kung bakit lahat nalang ng galaw ni Jucas ay nagsusumigaw ng suplado. The way he talks, the way he looks at you and the way he move just shouts arrogance.
Umiling-iling ako, "What will I expect from you? Wala ka namang pakialam lagi. Kahit crucial, wala ka paring paki." bulong ko matapos kong ilabas ang mga kakailanganing gamit sa bag ko.
"I will start caring if it's worthy enough." sagot niya na ikinatigil ko.
Naikuyom ko ang aking kamay at napakagat labi.
"Ilang beses mong ipaparamdam sakin na hindi mo ko magugustuhan?" tanong ko sa kaniya habang nakatalikod parin.
Tumingala ako upang pigilan ang luhang gusto ko ng ilabas kanina dahil sa pinagsamang lungkot at inis ng dahil sa kaniya.
I really am frustrated of what's happening and got this feeling na natutuwa siya sa nakikita niya.
Agad ko siyang hinarap ng mahimasmasan ako, "If you want me to stop liking you then, so be it." matapang kong sinabi.
Tinignan ko siya mismo sa mata upang maramdaman niyang pagod nakong intindihin siya lalo na't nasa ganitong sitwasyon ako.
"Bahala ka," yun lamang ang sinagot niya na para bang wala lamang sa kaniya ang lahat.
Kahit maging ang nararamdaman ko. Wala siyang pakialam kaya mas lalo akong naiinis at nalulungkot.
Tumunog ang cellphone ko kaya napatingin ako roon. Bigla akong nakahinga ng makita ang pangalan ni Tita sa screen.
Nang masagot ko ito ay agad akong naghanap ng prihibadong lugar upang idaing kay Tita ang hinaing ko. Nakita ko kaagad ang veranda na malapit sa kama.
"Tita, I'm in trouble." yun kaagad ang binungad ko.
Gulat siyang napasinghap, "What kind of trouble? Dahil hindi ko alam kung matutulongan kita kung ako rin ay naiipit." anito.
Napaawang ang bibig ko, "Bakit ka nanaman naipit?" seryosong tanong ko habang bumubulong.
"Why are you whispering?" takang tanong niya.
I sighed, "Nandito si Jucas so I couldn't talk freely."
Rinig ko ang suplada niyang buntong hininga, "Why are you with Jucas?"
Pagod akong bumuntong hininga, "Tita, sagutin mo muna ako. Bakit ka naiipit diyan? Ano nanaman ang nangyari?" giit ko.
Last time sinabi niyang naiipit siya ay pinagkaguluhan siya ng dalawang canadian. Ngayon hindi ko alam kung anong lahi nanaman siya naipit kaya wala siyang mahut-hutan.
"Basta! Yung intsik at si..." hindi niya matapos ang sinasabi niya ng marinig akong boses.
First I thought it was Jucas kaya lumingon ako sa loob pero napagtanto kong kasama ito ni Tita sa kabilang linya.
That man's voice is far from being Chinese. Therefore, that's the other guy that's making her panic.
"I'm sorry, sweetie, just text me what troubles you para magawan ko ng paraan. Bye!" mabilis nitong paalam at agad pinatay ang linya.
Napabuntong hininga nalamang ako habang tinatanaw ang buong syudad ng Mindanao. It's not that crowded like the cities in Manila but its calming.
Calm makes me want to cry.
Alam kong maling magpanggap na ibang tao. Maybe that's why I couldn't make Jucas like me dahil hindi ako nagiging totoo.
He have mentioned na marunong siyang mag-deduce ng tao. What if he already figured out that I'm out of his league kaya ayaw niya sa mga katulad ko?
Given that he always shoot me with words that will definitely kill me.
Naramdaman ko ang init ng tubig mula saking mata. I never cried out of frustration before. I just felt like crying dahil wala akong magagawa dahil ito ang buhay ko.
Talagang malayo sa kaniya.
Nagtipa agad ako ng reply kay Tita at sinabing ayos na ako at wala na siyang dapat pang ikabahala.
Kung naiipit siya, anong karapatan ko upang humingi pa kung higit na ang ibinigay niya sa akin.
Pumasok ako ng mahimasmasan at kasabay no'n ang paglabas ni Jucas sa banyo habang nagpupunas ng kaniyang basang buhok.
Nagtama ang mata naming dalawa ngunit suplada akong nag-iwas ng tingim
Napalunok ako dahil sa kakaibang dulot nito sa puso ko. There you go now, Mickeyla, namnamin mo ang view dahil kailanman hindi yan mapapasayo.
Imbis na pakatitigan pa siya ay dumiretsyo nako sa mga gamit ko upang ako naman ang makapaglinis ng katawan.
After I took a half bath nakita kong nakaupo si Jucas sa kama habang hawak ang kaniyang mp3. Muling nagtama ang mata naming dalawa ngunit bumaba ang tingin niya.
I'm wearing my usual sleeveless night-night attire and its partner shorts. Wala akong nakikitang masama sa damit ko kaya binalewala ko nalang ang mata niyang di sumasang-ayon.
Dumiretsyo kaagad ako sa study table na naroon upang mag-isip ng concept para sa aming vlog. I know it's all about the trip, and the garden with all the flowers, but we need a segment to make the vlog more on education.
Nilabas ko ang maliit kong notebook at magadang ballpen. I like my things pretty and cute dahil pinapasigla nito ang mood ko to write or study. It makes everything exciting.
"I prefered you to change your clothes," biglang sulpot ng isang masungit na kabute.
Hindi ko siya pinansin dahil naiinis ako sa kaniya. Pakialam niya ba sa suot ko?
Nagpanggap akong nag-iisip ng concept ng hablutin niya ang notebook ko kaya napaangat ako ng tingin at napatayo.
"Problema mo ba?" asik ko habang sinusubukang kunin sa kaniya ang notebook.
"Magpalit ka." maawtoridad niyang sinabi.
Kumunot ang noo ko, "Paano kung ayoko?" hamon ko.
I'm not naive that my clothes bother him. Nakakapanibagong may ganito siyang ugali. It's a pleasure to tease this stony boy.
"I sleep 17 celcius if you don't want to freeze, change your clothes." he demanded.
Nanlaki ang mata ko ng maramdaman ang lamig sa balat ko.
"I can manage at ano namang pakialan mo kung manisay ako sa lamig dito? It's not like you care dahil hindi ka naman marunong magmalasik kung hindi naman worth it." inis kong sinabi.
Nanliit ang mata niya, "Bahala ka. I won't share you any blanket..."
Napalunok ako, "Saan ako matutulog?"
May magandang sofa ang suite but the sofa isn't comfortable enough to rest.
"Bahala ka," aniya at sumalampak na sa kama at sinolo ang blanket.
Biglang nawala ang lamig sa katawan ko at napalitan ito ng init hanggang sa mukha ko.
Gusto kong mapamura dahil kani-kanina lang ay gusto ko ng idispatya 'tong feelings ko pero ito nanaman at bigla namang umaalab!
Fuck it, Mickeyla! Ano naman ngayon kung tatabihan mo siya? Malamig ang kwarto at mas lalamigan ako kung wala akong katabi.
Itinutok ko nalamang ang sarili sa pag-iisip ng concept para bukas. Maybe we would research about the flowers advantages and disadvantages para may mapulot na aral ang mga katulad kong aspiring botanist o kaya naman ang mga mahihilig sa bulaklak para mapukaw ang interest nila.
It would be a fine concept even if its just subtle.
After that I called it a day. Yun nga lang ay kabado ako habang lumalapit ako sa kama. Nararamdaman ko na ang kakaibang lamig na dulot ng mataas na degree ng aaircon at ang balot na balot na si Jucas ay tulog na malamang.
Napahikab ako at tumabi na sa kaniya. Malawak ang kama at hindi magbubunggo ang aming katawan.
I felt uneasy but I'm too tired and sleepy to think even more and create wild thoughts in my head.
Nagising ako dahil sa lamig, napaungol ako at nang may maramdamang init ay agad akong lumapit.
Pikit parin ang mga mata ko habang kinakapa ang bagay na siyang nagbibigay init sa aking katawan.
Napayakap ako at sumiksik roon. I continue caressing a certain soft surface while groaning because I'm shivering.
Bigla akong napadilat na may humawak ng mahigpit sa kamay ko. Agad bumungad sakin ang mukha ni Jucas na ngayo'y masama ang tingin sakin.
Halos lumuwa ang mata ko lalo na't nang makita ko ang kamay kong nasa loob ng kaniyang t-shirt at hawak niya ito ngayon mula sa tela ng kaniyang damit.
"What do you think you're doing?" he huskily asked while glaring at me.
Agad akong bumalikwas ng bangon dahil pakiramdam ko sasabog na ang puso ko. Hindi ko inakalang mangyayari ito.
Bumaba ang tingin ni Jucas sa damit ko at doon ko napagtanto na bumaba na pala ang sleeveless ko upang mas lalong ma-exposed ang balat ko.
Agad ko itong inangat at lumayo sa kaniya sa kama, "Sorry, nilalamig ako."
Mahina siyang napamura habang bumaba sa kama, "I told you to change, didn't I?" iritado niyang sinabi habang nagsusuot ng roba.
Pinagmasdan ko siya habang pinapalitan ng temperatura ang aircon. Nahagip naman ng mata ko ang bintana na kulay asul na, ibig sabihin ay mag-uumaga na.
"M-Matutulog ka pa?" tanong ko at napakagat labi.
Napatingin siya sakin ngunit pakiramdam ko'y para akong isang eyesore sa kaniya dahil agad siyang napaiwas ng tingin.
Hindi niya ko sinagot, imbis ay dumiretsyo lamang na siya sa banyo at bago paman niya isara ang pinto narinig ko pa ang kaniyang pagmura.