ATEŞ'den :
"Pişt Boğa? Lan Boğacım?"
"-Ne bağırıyorsun ya?"
"Nerdesin gız iki saattir sana sesleniyorum!"
"- Körmüsün abi ya burdayım işte"
"╰_╯Abiye kör denmez"
"- Allah Allah ya sen bana Boğa diyince iyi ben sana kör diyincemi kötü oluyor?"
"Sus gız çenen değil, elin çalışsın git bana kahvaltı hazırla"
"- Ben senin kölen değilim abi, git kendin hazırla"
"Lan Boğa yeminle boğarım seni git bana yemek getir!"
"- Getirmiyorum kalk kendin yap yemeğini.. "
"Ne demek yapmıyorum lan?"
"- Duydun işte.. Hadi ben gidiyorum sana zahmet olucak aviciğim ama kendine yemek yaptıktan sonra evide temizlersin artık.. Hadi baaay ben kaçtım AVİCİK.. 😄"
"Lan kız Boğ-"
Lafımı bitirmeden kapıyı kapatıb çıktı. Karnım da çok acıktı lan ne yapıcam ben şimdi? Şimdi ben kendim mi yapıcam yemeği? Of ya.. Allah cezanı versin Doğa..
Ama sen dur göstericem ben sana. Elbet eve geliceksin sen o zaman görürsün. Mutfağa girib sandiviç hazırlamaya başladım. Hangi insan kahvaltıya sandiviç yer? Tabiki kız kardeşi tarafından aç bırakılan ATEŞ TÜRKMEN -_-
Sandiviçimi yedikden sonra yeniden mutfağa girib meyve suyunu aramaya başladım. Ama sonuç olarak tabiki bulamadım. Of ya yani meyve suyu nereye koyulurki? (Hiç öyle bakmayın, tabiki yerini biliyorum ama sadece unutdum)
Tam o sırada gözüme buz dolabı takıldı. Tabi ya kesin oradadır buz dolabının kapağını açtıktan sonra gözüme meyve suyu takıldı ve yüzüm,♡﹏♡ bu şekli aldı. Hiç beklemeden meyve suyumu alıb içtim.
Daha sonra salona geçib televizyonun karşısındaki koltukta oturdum ayacıklarımıda sehbaya doğru uzatdım ve tabiki kumandayı elime aldım. Kanalları çevirdiğim an EMİR KOZCUOĞLUNUN o müthiş telefonun sesi kulaklarıma doldu.
Meyersem telefonum çalıyormuş. 😄📱🔊
Telefonu elime alıb arayanın kim olduğuna baktım. Arkadaşım Ozan arıyordu. Aslında ilk önce açmak istemedim ama daha sonra açdım
"Efendim Ozan?"
"- Ateş nerdesin?"
"Evde ne olduki?"
"Ya çok kötü şeyler oldu, daha doğrusu olucak"
"Ne oldu lan?"
"- Gökhan.. "
"Lan asabımı bozma benim doğru düzgün anlat şunu ne olmuş Gökhana?"
"- Ya şu diğer sınıfın çocukları Gökhanın sevdiği kız Buse var ya, işte gelmişler ona laf atmışlar. Tabi Gökhan da bunu duyunca onların üzerine gitmiş konuşmuşlar ve birazdan okulun arka tarafında kıyamet kopucak. Gelsen iyi olur sonuçda Gökhanla kardeş gibisiniz bir tek seni dinler"
"Tamam tamam hemen geliyorum"
Televizyonu kapattıktan sonra evden çıktım
•••
İki saattir burda Gökhanı sakinleşdirmeye çalışıyorum. Ama Nuh diyor Peygamber demiyor ille de öldürücem onları diyor.
"Bak Gökhan aklını başına koy kardeşim bir kız için değmez"
"- Ateş şu an saçmaladığının farkında mısın kardeşim? Ya onlar benim sevdiğim kıza laf atmışlar lan, ben nasıl hiç bir şey olmamış gibi yaparım ha? Nasıl?"
"Ama oldu ve bitdi"
"- Hayır benim için onların cezasını verdikten sonra biticek"
"Gökhan saçmalama"
"- Asıl sen saçmalama Ateş, peki o zaman şöyle sorayım senin sevdiğin kıza laf atsaydılar altında kalır mıydım?"
Tabiki kalmazdım ne demek benim sevdiğim kıza laf atıcaklar öldürürüm lan onları cesedlerini kuşlara yem ederim. (Ama bunları Gökhana söylemedim ve susmayı tercih ettim)
"- Bak susuyorsun işte.. O yüzden bana karışma bırakta onların cezasını vereyim"
"Tamam Gökhan öyle olsun"
Gökhanla konuştuktan biraz sonra onlar geldiler. 3 kişiydiler bizde 3 kişiydik zaten. En ortalatındakı adı Serdar mı ne? Ha işte o konuşdu
"- Ne o? Yolumu mu bekliyorsunuz?"
Tabi bu lafın üstüne Gökhan dururmu hemen daldı
"- Lan ne diyorsun sen ya?"
Gökhan yumruğunu ilk önce Serdarın gözüne geçirdi daha sonra ayağıyla karnına vurdu. Bu sırada Serdarın yanındaki iki tane ağaç biri Ozana diğeri ise benim üstüme geldi.
Haydi Bismillah Allah kazağımızı mübarek etsin. :)
Yumruk tepik ne geldiyse daldım çocuğa.. Hepsini halı gibi yere serdikten sonra Ozan Gökhan ve ben hepimiz aynı anda sırıtmaya başladık. Bu sırada arkadan Serdar denilen çocuk "- Bence o kadar sevinmeyin" diyerek ayağa kalktı ve cebinden bıçak çıkarttı
Ben şok olmuşcasına bir bıçağa birde Serdara bakıyordum. Tam o sırada Serdar elindeki bıçakla Gökhanın üzerine gelmeye başladı. Ben ne yapıcağımı bilemedim ve olan oldu. Ben Gökhanın önüne geçtim ve bıçak bana saplandı. Gözlerim karalmaya başlayınca kendimi boşluğa bıraktım....
•••
GECE'den :
Bu gün okul olmadığından evde boş-boş oturuyordum. Telefonum da bozulduğu için kimseyi arayamıyorum. Of Allahım nasıl bir gün ya? Bir anda aklıma eski telefonum geldi ve hemen odama geçib dolabımı karıştırmaya başladım ve sonunda eski telefonumu bulunca 32 diş birden sırıttım :D
Sim kartımı eski telefonuma taktıkdan sonra çalışmaya başladı ve gördüğüm şey ile şok oldum resmen. Doğa beni tam (100) kere aramış. Ne oldu lan? Yoksa kötü bir şey mi oldu? Hiç beklemeden Doğayı aradım ve ilk çalışta açdı
"Aloo.. Doğa? Ya kızım 100 kere aramışsın bir şey mi oldu?"
Hıçkırık sesleri ve derin nefes alış verişlerini duydum. Ama Doğadan ses gelmiyordu
"Doğa?.."
"- Ge.. Ce.."
"Doğaa.. Ne oldu neden ağlıyorsun?"
"- Gece.. A..a.. tee.. şş"
"Doğa bir şeymi oldu Ateşe? Ne oldu?"
"- Ateş bıı..çak..lan..dı"
Sanki kafamdan aşağı kaynar sular döküldü öylece donub kaldım. Doğanın sesiyle kendime geldim
"- Gece? Gece iyimisin?"
"İy..im peki Doğa nasıl oldu bu sen nerdesin?"
"- Hastanedeyim"
"Hangi hastane?"
"- ..........Hastanesi"
"Tamam hemen geliyorum"
Telefonu kapatır kapatmaz hemen evden çıktım. Taksiye binib hastaneye gittim hastaneye vardıktan sonra resepsiona ilerleyib Ateş Türkmen diye sordum. Daha sonra yukarı çıktım. Doğayı görünce hemen yanına gittim
"Doğa?"
Sesimi duyar duymaz hemen yanıma gelib bana sarıldı. İkimizde ağlayarak bir-birimize sarıldık
"Doğa Ateş nerede?"
"- Ameliyyathanede"
"Peki bu nasıl olmuş? Senin nerden haberin oldu?"
"- Kavgaya karışmış sanırım, arkadışını bıçaklayacaklarmış ama bu öne geçmiş ve olan olmuş, banada hastaneden haber verdiler. Ateşin telefonunda son aramalarda benim numaram varmış"
"Anladım, peki ailesinin haberi var mı?"
"-😨 ayy ben onu unutduum"
"Tamam merak etme ben haber veririm"
Hastanenin bahçesine çıkıb Ateşin kız kardeşi Doğayı aradım biraz çaldıktan sonra açdı
"- Alo?"
"Alo merhaba Doğa, benim Gece Ateşin arkadaşı"
"-Aaa evet tanıdım sanada merhaba Gece nasılsın?"
"İyi olmaya çalışıyoruz"
"-Neden? Kötü bir şeymi oldu?"
"Evet Doğacım şimdi sana bir şey söyleyeceğim ama telaşlanma tamam mı?"
"- Tamam dinliyorum"
"Doğa Ateş bir kavgaya karışmış ve.. bıçaklanmış"
"-Nee? Ama ama nasıl olur? Daha bir kaç saat önce evdeydi"
"Ama şimdi hastanede"
"- Durumu nasıl peki?"
"Stabil.. "
"-Tamam ben bizimkilerede haber verib hemen geliyorum"
"Tamam"
Telefonu kapatır kapatmaz yine çaldı. Su arıyordu..
"Efendim Su?"
"-Nasılsın Gece?"
"Ehh işte"
"- Ne oldu gız? Bir şeymi oldu?"
"Ateş bıçaklandı Su"
"- Nee??"
"Öyle işte"
"-Lan madem öyle bana niye haber vermiyorsunuz?"
"Çünkü sen Ateşi hiç sevmiyorsun Su, elinde olsa bir kaşık suda boğarsın"
"-Ne? Yok siz kesin piskopata bağlamışsınız, benim öyle bir şey yapıcağımı nasıl düşünürsünüz?"
"Her defasında didişiyorsunuz, kavga etmediğiniz bir gün bile yok lan"
"- Nede olsa kankayız bunu bana söylemeliydiniz"
"Neyse Su kapatıyorum"
Diyib telefonu kapattım. Daha sonra Doğanın yanına geri döndüm.. Beni görünce yanıma geldi
"-Ne dersin Gece? Ona bir şey olur mu?"
Gülerek başımı iki yana salladım
"Saçmalama Doğa, ona hiç bir şey olmuyucak"
"-Nerden biliyorsun?"
"Çünkü dünya malı dünyada kalırda ondan :D"
Bu lafıma ikimizde güldük
Biraz sonra Ateşin ailesi geldi kız kardeşi Doğa hüzünlü bir şekilde gelib Doğa ile bana sarıldı. Babası Ahmet amca asabi ve bıkmış bir şekilde gelib koltuklardan bşrdinde oturdu. Annesi Demet teyze ise ağlıyordu
Biz Doğa ile Demet teyzenin yanına gidib teselli etmeye çalıştık
"Demet teyzecim üzülme, bak görürsün hiç bir şey olmuyucak Ateşe. Sağ-salim çıkıcak ordan"
Demet teyze hüzünlü bir şekilde cevab verdi
"-İnşallah sizin dediğiniz gibi olur kızlar"
"Ee öyle olucak zaten"
Bu sefer gülümseyerek cevab verdi
"-Ah kızlar biliyormusunuz? Ateş o kadar şanslıki sizin gibi arkadaşları olduğu için. Bu devirde kolay mı böyle arkadaşlara nasip olmak. Sağolun kızlar her şey için"
"Ne demek Demet teyze biz her zaman Ateşin yanındayız. Ayrıca onun gibi deli dolu birini bırakmak mümkün değilki :)"
Hepimiz birlikte gülerken Su geldi. Ve bizi gülünce görünce mal gibi bakmaya devam etti. Doğa Suyu görünce yanına gitti
"-Aaa Su? Senin nerden haberin oldu?"
"-Gece söyledi.. Durumu nasıl?"
"-Bilmiyoruz"
Su kafasını salladı daha sonra karşımızdaki koltukların birinde oturdu. Biraz sonra ameliyyathanenin kapıları açıldı ve doktor çıktı.
Biz hepimiz ayağa kalkınca Ateşin annesi Demet teyze konuşmaya başladı.
"-Oğlum nasıl doktor bey?"
"-Telaşlanmayın durumu gayet iyi, birazdan normal odaya alıcaz"
Hepimiz sevincten bir-birimize sarılırken Ahmet amcada gülümsüyordu. Biraz sonra Ateşi normal odaya aldılar ee haliyle bizde içeri girdik.
•••
Ateş ueni uyanmış bebek gibi etrafa bakınıyordu kapıya bakınca bizi gördü. Başını kaldırmaya çalıştı ama karnındaki acıdan bu pek mümkün olmadı. Daha sonra hemşire gelib yardım etti.. Sonra Demet teyze konuştu
"-Oğlum daha iyimisin?"
Ateş acıyla gülümseyerek cevab verdi.
"-Merak etme annecim gayet iyim. Hadi siz gidin artık"
Bu lafına babası Ahmet amca cevab verdi
"-Bak gördün mü Demet? Senin bu oğlun hiç akıllanmıyıcak. Uyandı tabi, şimdi bizi başından kovmaya çalışıyor. Şunu unutmaki Ateş bey, bu iş burda bitmedi seninle daha evde görüşücez"
Ahmet amca konuştuktan sonra sinirlendi ve kapıyı çarpıb gitti. Daha sonra Ateş konuşdu
"-Zor duruyordu zaten gitmese şaşardım"
Demet teyze : "Oğlum o senin baban doğru konuş"
Ateş : "Yalan mı anne ya?"
Ateşin bu lafına kız kardeşi Doğa cevab verdi
"-Bak abi babam söylediklerinin hepsinde çok haklı. Babamı geç lan ben bile bıktım senin yaptıklarından, hep başına bir iş açıyorsun sonrada arkanı babam topluyor.. Yeter abi ya yeter artık.. Bi dur!"
Dedikten sonra o da Ahmet amca gibi kapıyı çarpıb gitti. Ateş bu sefer annesine bakıb konuştu.
"-Bir tek sen kaldın anne.. Hadi bekliyorum sende içini dök sonra kapıyı çarp ve git"
Demet teyze gelib Ateşi öpüb odadan çıktı. Ve odada Doğa Ateş ve ben kaldık
Ateş mal mal etrafa bakınca Doğa dalıb gitmişti. Sessizliği bozmak için Ateşe bakıb konuşmaya başladım
"Ateş iyimisin?"
"-Alışdım ben artık o yüzden merak etme iyim"
"Anlıyorum.."
Dedikten sonra Doğaya seslendim ama Doğadan ses gelmedi. Bu sefer dürtünce cevab verdi
"Doğaaa?!"
"-Haa evet ne oldu?"
"Ohoo uçmuş bu.. "
"-Ne uçdu ya, ay yoksa tren mi uçdu?"
Ateşle ben gülmeye başladık.
"Doğa saçmalama kızım, tren uçarmı hiç?"
"-Ee o zaman kim uçdu?"
Ateş Doğaya bakıb konuştu
"-Sen uçdun Doğa"
Doğa bir anda çığlık atınca Ateşle biz korktuk desek yalan olmaz
"-Nee? Uçdummu? yani ben şimdi uçdummu?"
"Doğa saçmalamayı bırak ve kendine gel"