Pov Miley
Wat vooraf ging
Maar daar hoef ik niet lang over na te denken, want de deur gaat open en je raad nooit wie daar door naar binnen stapt.
Nu
'Hallo ik ben Rick en ben hier voor mijn stage' zegt hij en kijkt de klas rond als hij mij ziet grijnst hij. Ik slik en schuif meer naar Brent toe. Ik voel hoe al zijn spieren zijn aangespannen. Hij slaat een arm om me heen en brengt me meer naar hem toe.
'Het komt goed' fluisterd hij en kijkt me aan. Ik knik en kijk naar Jayden. Hij kijkt met woede in zijn ogen naar Rick en heeft zijn handen tot vuisten gemaakt.
'Hallo Rick ik ben mr.heethoofd. en ik geef Nederlands. Ze zijn nu met een opdracht bezig over hun verleden. Daar zeggen ze wat over en plakken foto's op' zeg de meneer en geeft Rick een hand.
'Oke, ik ben ingedeelt in deze klas' zegt hij en geeft een papiertje aan mr.heethoofd.
'Je maakt een grap hoop ik' mompel ik tegen mezelf maar hard genoeg dat Brent het hoort en begint te lachen. Ik kijk hem raar aan maar lach snel mee.
'Wat valt er te lachen mvr. Grey en mr. Wilson' vraagt hij streng.
'Oh niks hoor even een binnen pretje' zegt Brent en wuift het weg.
'Oke Rick kijk maar rond bij groepjes en praat een beetje om ze wat beter te leren kennen' zegt mr.heethoofd en loopt terug naar zijn bureau.
'Grijnsde je hier om?' Sis ik naar Tyler. Hij knikt en gaat onderuit gezakt zitten. Ik zucht. Moet ik altijd ongeluk hebben. Ik kijk naar de klok en zie dat we nog 20 minuten hebben.
'Oke jongens we hebben alles geschreven en opgeplakt, morgen moeten we het inleveren. Wie houd het bij zich?' Vraagt Jill.
'Miley wel' zegt Tyler en kijkt mij grijnzend.
'Haal die verdomme kut grijns van je smoel af, of ik haal hem er persoonlijk af!' Schreeuw ik door de klas. Heel de klas kijkt me aan. En mr. Heethoofd kijkt me boos aan.
'Mvr. Grey ERUIT!' Schreeuwt hij.
'Maar ik.. hij. Nee meneer' zeg ik en kijk hem aan. Hij schud zijn hoofd en wijst naar de deur.
'Meneer ze deed niks' zegt Jayden en staat op.
'Mr. Caffrey. Als je er ook uit wilt moet je zo door gaan' zegt hij zuchtend en kijkt me aan en wijst nog een keer naar de deur.
'Miles niet gaan' zegt Jayden en kijkt me aan.
'Mr. Caffrey ERUIT!' Schreeuwt hij. Jayden grijnst en komt naar me toe lopen.
'U bent wel echt een heethoofd' zucht ik en loop naar de deur. Iedereen begint te lachen. Ik en Jayden lopen de deur uit. Ik zucht en ontspan me.
'Gaat het babe' vraagt Jayden en slaat een arm om me heen.
'Nah, erger kan het toch niet' zegt ik en haal een hand door me haar.
'Hè het komt goed hij loopt alleen stage' zegt Jayden en gaan zitten in de kantine.
'De dag is al bijna voorbij' zeg ik zuchtend.
'Klopt bijna en dan heb ik de bank in beslag' zegt hij grijnzend en kijkt me aan. Mijn mond valt open.
'Mocht je dromen, we hebben eerst nog gym' zeg ik blij en zit meteen recht.
'Klopt misschien gaan we voetballen' zegt Jayden en zet me op zijn schoot. Ik zucht.
'Wat heb ik dat lang niet meer gespeeld, ik mis het echt. Alleen moest mijn vader dat weer verpesten' zeg ik een tikkeltje boos.
'Je vader?' Vraagt Jayden. Ik schrik heb ik het vertelt shit dat was niet de bedoeling.
'Uuhm niks ik zei het verkeerd' zeg ik nerveus.
'Miley' zegt Jayden wat strenger.
'Nee niks' zeg ik en ga tegenover hem zitten. Jayden kijkt me doordringend aan dat ik het wel moet zeggen.
'Samenvatting, of het hele verhaal?' Vraag ik zuchtend.
'Hele verhaal' zegt hij en kijkt me aan.
'Mijn vader en ik hebben geen goede band. Daarom vond ik het ook niet heel erg om hier heen te gaan. Mijn vader heeft me vroeger 1 keer geslagen toen ik het niet goed deed. Toen is de band wat minder geworden, maar is ook wel weer goed gekomen. Hij heeft het daarna nooit meer gedaan. Mijn broers weten het niet mijn moeder niet niemand niet' zeg ik en kijk Jayden aan. Hij kijkt me met open mond aan.
'Je bent serieus?' Vraagt Jayden en kijkt me raar aan. Ik knik en een herinnering komt naar boven.
Flashback
Stom kind kon jij je best niet doen op school. Die onvoldoende hoord hier niet te staan.
Pats.
Ik voel aan mijn wang en kijkt me vader met open mond aan.
'Ik snap niet waarom jij een dochter van me bent. Je broers doen het gewoon goed.
Als hij mijn tranen ziet kijkt hij geschokt.
'Sorry Miles het spijt me ik wist niet wat ik deed. Zeg alsjeblieft niks tegen niemand niet. Het spijt me' zei mijn vader en had tranen in zijn ogen. Ik knik en loop naar mijn kamer.
Einde flashback
Ik word door elkaar geschud.
'Ik heb niks vertelt' zeg ik en doe mijn handen voor mijn gezicht zodat hij me daar niet kan slaan.
'Wat heb je niet vertelt?' Hoor ik iemand vragend zeggen. Het is een lage en sexy stem. Ik kijk op en zie Jayden vragend kijken, maar veranderd al snel in bezorgd als hij mijn tranen ziet. Hij pakt mijn handen vast en zet me op zijn schoot.
'Miles ik heb geen idee wat je allemaal mee heb gemaakt, maar het is veel. Veel meer dan ik had kunnen bedenken' zegt hij en veegt mijn tranen weg.
'Maar weet dat ik er altijd voor je zal zijn, maakt niet uit in welke omstandigheden dan ook' zegt hij en kijkt me aan. Ik knik en voel over mijn wang.
'Wat is er?' Vraagt hij bezorgd en pakt mijn hand die ik op mijn wang had liggen.
'Niks alleen een herinnering' zeg ik en kijk hem glimlachend aan.
'Het doet me pijn jou zo te zien' zegt hij en slaat zijn armen om mij heen.
'Hoeft niet meer ik heb jou nu die me beschermd, dus hoef niet meer bang te zijn' zeg ik en nestel me tegen hem aan. Hij legt zijn hoofd op mijn hoofd en zo blijven we zitten tot de bel gaat. De kantine word al aardig vol, we hebben nu pauze. Al de populaire mensen komen hier zitten. Brent komt woest aanlopen en ik heb het idee dat hij even zijn woede moet afweren.
'Brent gaat het?' Vraag ik en sta op.
'Aan de kant' zegt hij bot en geeft me een duwtje dat ik aan de kant ga en weer op Jayden zijn schoot kom te zitten.
'Laat hem maar even, als hij echt boos is moet je hem laten' fluisterd Jayden bij mijn oor.
'Maar wat als hij zichzelf pijn doet of andere' zeg ik Jayden zit meteen recht op.
'Hij heeft wel eens paniek aanvallen dan doet hij dingen die niet goed zijn' zegt Jayden snel hij staat op en pakt mijn hand vast. Hij pakt onze tassen en rent samen met mij de kantine uit. Als we in de gang zijn zien we dat de muur sommige deuken hebben. Jayden gaat door zijn haar.
'Shit, ik had moeten nadenken' zegt hij en kijkt wanhopig om zich heen.
'Hè hè kijk me is aan' zeg ik en pak zijn gezicht tussen mijn handen vast.
'Hij is slim, slimmer dan jou in ieder geval dus dat komt wel goed' zeg ik grinnikend. Hij kijkt me nep-beledigend aan.
'Nou bedankt' zegt hij met open mond. Ik glimlach en geef hem een kusje.
'Maar nu moeten we gaan zoeken' zeg ik en kijk om me heen. Als ik naar de grond kijk zie ik bloeddruppels liggen. Ik tik Jayden aan en wijs naar de vloer. Jayden kijkt ernaar en volgt ze ik loop achter hem aan. We komen uit bij de gymzaal. Als we naar binnen lopen zien we Brent op de grond liggen en snel ademen. Ik laat Jayden zijn hand los en ren snel naar Brent. Daar aangekomen zet ik me naast hem neer.
'Brent kijk me aan' zeg ik en pak zijn hoofd vast tussen mijn handen. Hij doet een beetje zijn ogen open.
'Goedzo' zeg ik en zucht.
'Adem diep in en uit' zeg ik en pak zijn handen en leg die boven hem neer. Hij doet wat ik zeg en hij word rustiger. Jayden zit al een tijdje te kijken.
'Goedzo, rustig aan' zeg ik en laat rustig zijn handen los. Brent word rustiger en gaat recht zitten. Hij kijkt me glimlachend aan.
'Dankje kleintje' zegt hij glimlachend en gaat even door me haar.
'Jij ook bedankt' zeg ik lachend.
'Maar wat was er' vraag ik en kijk hem vragend aan. Hij kijkt me aan en zijn blik word wat bozer.
'Rustig blijven' zeg ik en kijk naar zijn knokkels.
'Jayden hebben jullie hier een EHBO-doos?' Vraag ik en kijk hem aan. Hij knikt en loopt weg.
'Rick en Tyler.. ze waren over je aan het praten over vroeger tegen elkaar terwijl ik ook aan die tafel zat. Ze hadden het over hoe ze het vonden' zegt Brent en maakt van zijn handen vuisten. Ik leg mijn hand erop, zodat hij ze ontspant en het lukt. Jayden komt aanlopen met een rood doosje en legt het bij me neer. Hij gaat naast me zitten tegen de muur en kijkt toe hoe ik het doe.
'Ik doe er even wat ontsmetingsmiddel op dus niet schrikken' zeg ik en doe er wat op. Hij houd zijn kaken op elkaar omdat het wat prikt.
'Ha Brent dat doet toch geen pijn' zegt Jayden lachend. Ik draai me naar hem om en geef hem een klap tegen zijn achterhoofd.
'Auw waar was dat voor nodig' zegt hij en wrijft pijnlijk over zijn achterhoofd.
'Dat bedoel ik alleen dan nog even wat meer pijn' zeg ik en concentreer me weer op Brent zijn hand. Ik doe er wat verband omheen met een pleister zodat het vast blijft zitten.
'Zo dat is ook weer goed' zeg ik glimlachend. Hij kijkt me dankbaar aan.
'Gaat het weer een beetje' vraag ik bezorgd. Hij knikt.
'Ja bedankt' zegt hij met een glimlach.
'Bedankt dat je het ook aan mij vraagt' zegt Jayden mopperend naast me.
'Sorry deed het zoveel pijn' vraag ik en kijk hem aan. Hij knikt en pruilt zijn lippen.
'Moet je de volgende keer maar beter nadenken voordat je wat zegt' zeg ik glimlachend en sta op. Jayden kijkt me met open mond aan.
'Na kom slakken we hebben zo gym' zeg ik en ben opeens heel druk.
'Jayden respect voor jou dat je het vol houd met haar' zegt Brent lachend en geeft geeft Jayden een schouderklopje. Jayden en ik beginnen te lachen.
'Is wel gezellig hoor' zegt hij en knipoogt naar mij. Ik voel hoe mijn wangen rood worden en loop daarom ook snel naar de deur.
'Dat blozende gezichtje van je kan je niet verbergen voor mij hoor babe' zegt Jayden lachend. Ik draai me boos om.
'Jij krijgt je payback nog wel let maar op' zeg ik grijnzend en loop naar mijn kluisje om mijn gym kleren te pakken dat bestaat uit een Ajax t-shirt en broekje en adidas superstar schoenen
Als ik de kleren heb loop ik naar de gymzaal want de bel is gegaan. Ik heb Jayden niet meer gezien, maar die zie ik zo nog. Ik loop de kleedkamer in en zie Jill zitten.
'Hè Mccall ' zeg ik door de kleedkamer. Jill kijkt op en lacht als ze ziet dat ik het ben.
'Hè Caffrey' zegt ze lachend terug. Ik kijk haar uitdachend aan, maar word snel een lachbui van ons beide.
'Hoe gaat het met jou?' Vraag ik als ik naast haar plaats neem en begin om te kleden.
'Super ik heb met Max zoals je al wist. En jij staat hier op je benen en gaat gymen dus beter kan het niet' zegt ze glimlachend. Ik kijk haar aan en begin te lachen.
'Maar ik ga alvast ik zie je zo' zegt Jill en loopt alvast weg.
'Ohja Jill ik heb nog wel condooms als je ze nodig hebt. Ik heb ze nog niet nodig en ik denk jullie wel' zeg ik lachend. Ze word rood en loopt snel weg. Ik kleed me snel op. Als ik klaar ben en naar binnen wil stappen gaan er 2 meiden voor staan en kijken me vuil aan.
'Mag ik er misschien langs?' Vraag ik en kijk ze aan. Ze schudden hun hoofd en knikken naar achter. Als ik me omdraai krijg ik een vuist op mijn kaak en voel hoe die al wat blauw word.
'Dit is omdat je met Jayden hebt' zegt Melanie boos.
'En deze-' en geeft me een klap in mijn maag ik klap dubbel.
'-Omdat het nog steeds niet uit is' zegt ze en loop de gymzaal in. Ik hoest even en loop naar binnen. Mijn kaak doet pijn en lopen ook door mijn maag. Ze kan nog pittig hard slaan voor een trut denk ik bij mij zelf. Ik ga aan de kant zitten en kijk voor me uit. Dit doet nog het minste pijn.
'Hè babe' zegt Jayden vrolijk en hurkt voor me neer. Hij zet zijn handen op mijn knieën. Ik heb mijn hand op mijn kaak zodat je het niet ziet.
'Kom je mee voetballen' vraagt hij. Ik schud mijn hoofd.
'Nee ik blijf even zitten' zeg ik en kijk hem glimlachend aan voor zover het gaat.
'Is er iets Miles?' Vraagt hij in 1 klap bezorgd. Ik schud snel mijn hoofd.
'Nee helemaal niks' zeg ik en kijk hem aan.
'Kom dan mee voetballen' zegt hij en rijkt zijn hand aan. Ik zucht als ik niet ga merkt hij meteen dat er iets is.
'Waarom ook niet' zeg ik en pak zijn hand vast de andere had ik nog op mijn wang liggen alsof ik krabde. Ik stond op en voelde meteen een steek door mijn buik gaan. Ik doe net of er niks aan de hand is en loop moelijk en pijnlijk mee.
'Hier Miles' zegt Jayden en past hem naar me toe. Ik probeer hem te pakken maar val neer, omdat ik in elkaar zak. Jayden en Brent komen naar me toe gerend.
'Miles gaat het?' Vraagt Jayden bezorgd.
'Ja ik glee uit' zeg ik en probeer op te staan wat niet gaat. Ik laat me zuchtend tegen de borst van Jayden leunen.
'Miles wat is er gebeurd in de kleedkamer' vraagt Jayden bezorgd.
'Hoezo' vraag ik nerveus.
'Omdat toen je hier heen ging er niks was en je kwam binnen en keek alsof je in elkaar geslagen was' zegt Jayden bezorgd en slaat van achteren zijn armen om me heen.
'Er is niks alleen een beetje moe. Moet weer even wennen' lieg ik.
'Oke mooizo' zegt hij en wrijft over mijn wang waar ik ben geslagen' het doet pijn als hij er overheen gaat, maar laat het zo min mogelijk merken.
'Ga dan maar even rustig zitten, zodat je zometeen wel weer mee kan doen met voetballen' zegt hij glimlachend en helpt me omhoog van achteren. Brent kijkt me al de hele tijd vragend aan en gaat bij hem over zijn kaak. Ik verschiet en draai me snel om. Jayden ondersteunt me met lopen. Het doet zoveel pijn. Of ik ben zwak of Melanie kan gewoon heel goed en hard slaan. Jayden zet me neer op een bankje en geeft me een kus op mijn voorhoofd.
'Als er wat is vertellen hè' zegt hij en kijkt me doordringend aan. Ik knik en glimlach naar hem.
'Ga maar lekker voetballen, alvast oefenen om zo te verliezen van mij' zeg ik grijnzend en kijk hem aan. Hij kijkt me uitdachend aan en rent weg. Ik laat een zucht. Daar ben ik mooi vanaf gekomen.
'Wat is dat op je kaak' vraagt iemand naast me. Ik schrik en spring van het bankje. Als ik beland gaat er een pijnlijke steek dus ik sla mijn armen om mijn buik heen.
'Gaat het' vraagt die gene bezorgd. Hij staat op en komt naast me te staan. Als hij naast me staat zie ik dat het Nathan is.
'Ja heel goed' zeg ik en sta recht. Hij kijkt me argwanend aan.
'Kom we gaan voetballen' zeg ik en probeer geen pijnlijke kreun te laten horen doordat de pijn ondragelijk is.
'Wat is dat op je kaak' vraagt hij en wilt mijn wang aanraken maar ik hou hem tegen me aan' zeg ik zo overtuigend mogelijk. Hij kijkt me aan.
'Ik geloof je niet' zegt hij en kijkt me wat bozer aan. Ik slik en zet een stap achteruit. Hij zet een stap dichterbij.
'Nathan stop ik word bang van jou' zeg ik stotterend. Hij zet nog een stap dichterbij en ik struikel over een voetbal. Ik val op mijn kont.
Oef
Ik plaats een hand op mijn kont en wrijf erover. Het doet helemaal geen pijn vergeleken mijn buik en kaak.
'Babe gaat het?' Vraagt Jayden en hurkt voor me neer. Hij opserveerd mijn gezicht en laat zijn blik rusten op mijn kaak. Hij rijkt zijn hand er naar toe en raakt het zachtjes aan. Ik laat een pijnlijke kreun horen.
'Miles wat is dit en zeg alsjeblieft de waarheid' zegt hij smekend. Ik kijk hem verdrietig aan. Mijn blik valt op Nathan die er staat. Jayden draait zich om.
'Nathan kan jij even weggaan' vraagt Jayden en kijkt hem aan. Nathan zucht maar gaat toch weg.
'Kom' zegt Jayden en tilt me op. Ik voel hoe mijn buik pijn doet en laat me in Jayden zijn armen rusten. Hij gaat tegen de muur zitten en zet mij op schoot.
'Babe wat is er zeg het alsjeblieft' zegt hij smekend.
'Er is echt niks geloof me' zeg ik en leun tegen hem aan.
'Ik viel alleen over de bal' zeg ik en kijk rond de gymzaal en zie allmaal kinderen voetballen of om de jongens heen hangen.
'En hoe kwam dat?' Vraagt hij en slaat zijn armen om me heen.
'Nathan werd boos en ik een beetje bang door zijn reactie. Hij knikt.
'Oke maar als ik het nog een keer aan je zie zeg je het en als er wat is ook' zegt hij wat strenger. Ik knik snel.
'Ik hou van je' zegt hij en geeft me een knuffel.
Ik glimlach een beetje ongemakkelijk. Ik weet noiit of ik het moet zeggen. Hou ik van hem? Ja. Kan ik het al zeggen? Nee. Hij staat op en neemt me mee.
'Ik ga nog even voetballen de les begint zo dus kijk maar wat je doet oke?' Zegt hij en kijkt me aan. Ik knik en hij geeft me een zoen en loopt weg. Ik ga zitten op de bank en kijk hoe Jayden voetbalt. Alle meiden hangen aan hem of praten over of met hem. Jayden doet er niks aan en gaat verder en kijkt me steeds glimlachend aan.
'Oke klas ga maar tegen de muur staan' zegt de docent.
'Rick kennen jullie vast wel die loopt stage en blablabla' zegt de docent.
'Maar oke we gaan voetballen er worden 2 teams gemaakt omdat we de hele gymzaal hebben dus maken het zo nog even wat groter' legt hij uit.
'Oke uhm Jayden en Tyler mogen de teams gaan maken' zegt hij.
'Oke Jayden begin maar' zegt de docent. Jayden kijkt iedereen aan.
'Miley' zegt hij glimlachend. Iedereen zucht en mompelt waarom een meisje. Ik loop naar Jayden toe en ga naast hem staan.
'Uhm Olivier' zegt Tyler en Olivier loop naar hem toe.
'Brent' Zegt Jayden en zo gaat het door tot iedereen weg is. Mijn team bestaat uit.
Brent, Jill, Max, Jayden, Melissa, Nathan, Brain, Melanie en Sofhie. Jayden wilde ze niet in zijn team maar de docent zei bij de laatste 4 mensen verdeel je maar. Eerst wilde ze alle 4 hier komen tot de docent zei dat Melanie en Sophie bij Jayden en de andere 2 bij Tyler.
'Oke wie wilt waar staan' vraagt Jayden als iedereen bij elkaar staat.
'Ik ga wel op doel' zegt Nathan.
'Oke dat is 1' zegt Jayden en kijkt de groep rond.
'Melanie en Sophie jullie midden?' Vraagt Jayden aarzelend ze knikken.
'Nathen en Brain achter?' Vraagt Jayden en kijkt ze aan. Ze knikken allebei
'Dan gaan Miley en ik voor' zegt hij en kijkt me glimlachend aan. Ik glimlach ook naar hem.
'Maar ik wil ook voor' zeurt Melanie.
'Melanie stop alsjeblieft' zegt Jayden zuchtend. Ik grinnik even. Melanie kijkt me boos aan.
'Miley kan midden en ik voor' zegt Melanie.
'Is goed' zeg ik snel. Jayden kijkt me raar aan. Ik wuif het weg.
'Oke dan' zegt hij zuchtend
'Beginnen!' Word er geroepen. Iedereen gaat op hun plek staan. Ik doe het ook en kijk om me heen. De aftrap word genomen.
'Hier Miley' word er geroepen ik krijg hem van Jayden als ik hem pak voel ik een steek door mijn buik gaan dus laat hem gaan en hij gaat naar Brent hij neemt hem aan en speelt hem naar Brain, Brain loop naar voren dus ik ga naar achteren naast Brent staan.
'Hè wat was dat?' Vraagt Brent als hij naast me komt staan.
'Uhm ik zag hem niet aankomen' zeg ik en kijk hem aan
'Ah' zegt hij en knikt.
~~~~~~~~~~~~
Als de gymles voorbij is lopen we allemaal naar de kleedkamer. Als ik me om gekleed heb loop ik snel de kleedkamer uit. Geen zin om Melanie tegen te komen. Mijn buik doet heel veel pijn maar trek er even niks van aan. Kijk er wel naar als ik in mijn kamer ben. Ik loop in de gang tot ik wat hoor wat ik liever niet wil horen.
'Hey liefste' hoor ik iemand zeggen en ik sta meteen vastgenageld aan de grond. Ik draai me voorzichtig om en kom oog in oog te staan met Rick. Ik slik en kijk hem bang aan.
'Ga weg' zeg ik trillend en ga tegen de muur aan staan on mijn evenwicht te bewaren.
'Waarom we waren nog ergens mee bezig laatst weet je nog' zegt hij grijnzend en plaatst zijn armen naast mijn hoofd tegen de muur. Ik haal trillend adem en kijk hem in de ogen aan.
'Nee dat weet ik niet meer' zeg ik en probeer hem weg te duwen. Wat natuurlijk niet werkt, want hij is veel sterker. Maar Jayden is nog wel sterker. Ja waar is hij als ik hem nodig heb, schiet een beetje op Jayden.
'Moet ik je weer herinneren aan waar we mee bezig waren' zegt hij met een grijns. Ik schud resoluut mijn hoofd.
'Neehoor i i ik weet het noogg' zeg ik stotterend en kijk om me heen. Hij begint te lachen.
'Dan kunnen we dus gewoon verder hoeven we niet opnieuw te beginnen' zegt hij grijnzend. Ik krijg tranen in mijn ogen als hij over mijn wang streelt.
'Je hebt het al verschijnlijke keren gedaan dus we hoeven het helemaal niet meer te doen' schreeuw ik hard. Hij schrikt een beetje, maar die blik word al snel boos.
'Jij luistert naar mij en ik houd niet van tegen spraak' zegt hij boos en duwt me harder tegen de muur aan. Ik laat een pijnlijke kreun horen.
'Oh heb je pijn' zegt hij sarcastisch. Ik kijk hem boos aan en spug in zijn gezicht.
'Dat deed je net niet' zegt hij. Hij maakt van zijn hand een vuist en haalt hem naar mij uit. Ik doe mijn ogen dicht, maar na een paar seconde voel ik nog steeds niks. Ik open voorzichtig mijn ogen en zie Jayden staan die zijn vuist in zijn hand heeft. Rick duwt zo hard hij kan, maar Jayden verplaatst niet eens. Ik haal opgelucht adem.
'Dat werd tijd' zeg ik tegen hem. Hij kijkt me glimlachend en schuldig tegelijk aan.
'Ik ben er nu' zegt hij en kijkt Rick boos aan.
'Waag het nooit meer' zegt hij rustig maar wel dreigend. Rick lacht schamper.
'Ik doe wat ik wil met dat hoertje' zegt hij en kijkt me grijnzend aan.
'Ze is zo goed in bed. En hoe ze alles deed voor me vroeger. En met mijn goede vriend Tyler, die mist je trouwens. Dus als je weer eens zin hebt ofzo kan je bij hem terecht of bij mij natuurlijk' zegt hij grijnzend en geeft me een knipoog.
'Val dood' fluister ik huilend en ren weg. Weg van dit hier alles. Ik ren, maar mijn buik doet heel veel pijn. Na een paar straten ga ik zitten en trek mijn benen op en begin te huilen.
Pov Jayden
Ik heb het idee dat er wat is met Miley. Ik zal het wel vragen als ik in mijn kamer ben. Miley is al weg gegaan hoorde ik van Jill. Ik loop de gang op en hoor iemand schreeuwen. Die stem komt me bekent voor... Miley. Ik ren door de gangen en zie nog net dat ze spugt in het gezicht van Rick. Dat is mijn meisje. Rick maakt van zijn hand een vuist en wil uithalen, maar ik stap ertussen en pak zijn vuist vast. Hij is best slap maar voor Miley is hij te sterk.
Dat werd tijd' zegt ze tegen me. Ik kijk haar glimlachend en schuldig tegelijk aan.
'Ik ben er nu' zeg ik en kijkt Rick boos aan.
'Waag het nooit meer' zegt ik rustig maar wel dreigend. Rick lacht schamper.
'Ik doe wat ik wil met dat hoertje' zegt hij en kijkt haar grijnzend aan.
'Ze is zo goed in bed. En hoe ze alles deed voor me vroeger. En met mijn goede vriend Tyler, die mist je trouwens. Dus als je weer eens zin hebt ofzo kan je bij hem terecht of bij mij natuurlijk' zegt hij grijnzend en geeft haar een knipoog.
'Val dood' fluistert ze huilend en rent weg. Ik voel mijn woede koken. Ik kijk Rick boos aan en geef hem een stomp.
'Jij bent echt ongelofelijk' zeg ik en kijk hem boos aan. Ik zie Brent net langs lopen.
'Eh Brent' zeg ik en kijk hem aan. Hij draait zoch om en kijkt me aan. Ik knik naar Rick. Hij grijnst naar me en komt naar me toe lopen.
'Doe ermee wat je wilt als je hem maar net niet in het ziekenhuis slaat. Hij heeft Miley pijn gedaan mentaal en fysiek dus houd dat in je achterhoofd' zeg ik en kijk hem aan. Ik zie hoe Brent boos word en hem boos aankijkt.
'Het is me een genoegen' zegt hij grijnzend. Ik geef hem een schouderklopje en ren het gebouw uit. Waar kan Miley zijn. Ik ga wel eerst gewoon richting het centrum. Ik begin te rennen en bij het centrum kijk ik om me heen. Allemaal steegjes. Ik aarzel maar ga er toch in, want ik heb zoon vermoeden dat ze in 1 van deze steegjes is gegaan. Ik loop er door en kom weer hij het centrum uit als ik rondkijkt zie ik Miley zitten en zie dat ze verdrietig is. Je meent het Jayden ze huppelt nu niet vrolijk op en neer. Ik kijk haar aan en ik breek van binnen als ik haar zo zie. Ik loop rusig naar haar toe en hurk voor haar neer.
'Hey Miles' zeg ik zacht en leg mijn hoofd op haar hoofd. Ik hoor haar snikken.
'Hey rustig het is goed, ssht' zeg ik en ga met mijn hand door haar haar.
'Nee Jayden' zegt ze en en zucht.
'Het houd niet op als het Levi niet is, is het Tyler. Is hij het niet komt Rick even buurten, en als Rick het niet is, is Melanie het met haar huppeltrutjes' zegt ze en kijkt me met tranen in haar ogen aan. Ik kijk haar niet begrijpend aan. Melanie wat heeft zij hier mee te maken.
'Miles, Melanie wat heeft zij hier mee te maken'?' Vraag ik en veeg haar tranen voorzichtig weg. Ze kijkt me aan en kijkt naar haar handen.
'Uhm ze was boos' zegt ze zacht en frunnikt aan mijn vest. Ik pak haar kin vast, zodat ze me aankijkt. Ik kijk haar vragend aan.
'Waarom werd ze boos' vraag ik en kijk haar aan.
'Omdat ik met jou heb en het nog niet uit is' zegt ze en begint trillen.
'Heb je het koud?' Vraag ik en kijk haar bezorgd aan. Ze knikt.
'Kom praten we in onze kamer wel verder' zeg ik en sta op en pak haar handen vast. Ik trek haar omhoog. Ze trekt een pijnlijk gezicht.
'Gaat het' vraag ik en kijk haar bezorgd aan. Ze knikt. Ik begin te lopen en merk dat ze steeds lachzamer gaat lopen. Ik stop en ga tegenover haar staan.
'Miles zeg me alsjeblieft wat er aan de hand is' vraag ik en pak haar vast bij haar schouders en kijk haar recht in haar diep oceaan blauwe ogen. Ze krijgt tranen in haar ogen ik sla mijn armen om haar heen, ik ga met mijn ene hand over haar rug en met de andere door haar haar.
'Sst zeg het in onze kamer maar oke' vraag ik en til haar kin op. Ze knikt en glimlacht naar me. Ze geeft me een knuffel.
'Heb je pijn' vraag ik en kijk haar aan. Ze knikt en bijt op haar lip.
'Zal ik je tillen?' Vraag ik en kijk haar aan.
'Als je wilt' zegt ze twijfelend. Ik knik.
'Tuurlijk wil ik dat' zeg ik en til haar op in bruidstijl. Ze legt haar hoofd op mijn borst neer.
'Jayden' zegt ze.
'Ja' zeg ik tegen haar en kijk haar even kort aan.
'Waarom overkomt mij dit allemaal' fluisterd ze tegen me en sluit haar ogen. Ik slik mijn brok in mijn keel weg.
'Ik heb geen idee, maar ik zal je altijd beschermen' fluister ik en geef haar een kus op haar kruin. Ze opent haar ogen en kijkt voor zich uit. Ik glimlach en samen met haar in mijn armen lopen we naar het internaat.
Bij onze kamer aangekomen zet ik haar weer neer en doe de deur dicht. Ze strompelt naar het aanrecht toe en vult een glas met drinken en loop naar een stoel en gaat zitten. Ik loop naar haar toe en ga op de tafel zitten en kijk haar aan.
'Wat is er?' Vraag ik zacht en aai over haar wang. Ze kijkt me aan en zucht. Ze legt haar hoofd op mijn knie.
'Melanie' zegt ze en ik zie dat ze steeds moeier word
'Miles wat is er met Melanie?' Vraag ik en ga met mijn hand door haar haar. Ze kijkt op en legt haar ellebogen op mijn knieën neer.
'Ze heeft me in de kleedkamer geslapen' zegt ze en sluit haar ogen. Ik ben geschokt. Ik ga voorzichtig van de tafel af en ga tegenover haar zitten op een stoel.
'Waar heeft ze je geslagen en hoe?' Vraag ik bezorgd. Ze opent haar ogen en glimlacht zwak.
'Op mijn kaak en mijn buik. Haar vriendinnen gingen voor de deur staan en toen ik me om draaiden sloeg ze' zegt ze en tranen komen in haar ogen. Ik hurk voor haar neer en leg mijn hand op haar wang.
'Waarom sloeg ze je' fluister ik.
'Omdat we nog hebben en het nog niet uit is' zegt ze en legt haar hoofd tegen de mijne aan.
'Het spijt me dat ik het niet door had. Het spijt me ik had belooft dat er nooit meer wat met je zou gebeuren' zeg ik zacht. Ze schud haar hoofd en pakt mijn gezicht met haar tedere handen vast.
'Het is niet jou schuld ik had het moeten zeggen' zegt ze zacht en geeft me een zoen. Ik glimlach zwak.
'Heb je veel pijn' vraag ik haar en ga weer normaal zitten net als Miley. Ze knikt en frunnikt aan mijn touwtjes van mijn trui.
'Waar' zeg ik en leg mijn handen op haar knieën neer.
'Mijn buik heel veel' zegt ze zacht en trekt aan beide touwtjes dat mijn kraag strakker komt te zitten. Ze lacht.
'Miles wat is er met je aan de hand. Het lijkt net of je dronken bent' zeg ik grinnikend.
'Ik ben er klaar mee dat
Iedereen het beter weet over mij en mijn lichaam' zegt ze en kijkt me aan.
'Miles zo ben jij niet, dat weet jij ook. Er is van alles gebeurt, maar ik ga je helpen' zeg ik en pak haar handen. Ze knikt en bijt op haar lip om de tranen in te houden. Ik open mijn armen en vrijwel meteen zit ze op mijn schoot met mijn armen om haar heen.
'Mijn buik doet pijn Jayden' zegt ze snikkend. Ik leg mijn hand op haar buik en wrijf erover.
'Mag ik kijken naar je buik' vraag ik voorzichtig. Ze antwoord niet.
'Ik doe niks alleen een stukje je shirt omhoog dat ik kan kijken wat er aan de hand is' zeg ik snel. Ze knikt.
'Ik til je op, oke?' zeg ik. Ze knikt ik sta op en til haar op. Ik leg haar op bed neer. En ga naast haar zitten.
'Je weet het zeker. Je moet het niet tegen je wil doen' zeg ik nog voor de zekerheid. Ze knikt.
'Het mag ik vertrouw jou' zegt ze zacht. Ik knik en pak de onderkant van haar shirt vast. Ik doe hem omhoog tot net wat onder haar BH. Ik schrik als ik haar buik zie.
'Miles heb jij je buik al gezien na de gymles?' Vraag ik voorzichtig. Ze schud mijn hoofd.
'Wil je weten wat er aan de hand is' vraag ik. Ze knikt.
'Het spijt me dat ik er niet was Miles dit vergeef ik me nooit' zegt hij en als ik naar hem kijk zie ik dat hij tranen in zijn ogen heeft. En een eenzame traan rolt over mijn wang
'Jayden het is niet jouw schuld echt waar, maar wil je mij alsjeblieft vertellen wat er aan de hand is ik word namelijk een beetje bang' zegt ze fluisterend. En kijkt me aan.
'Miles' zegt hij en kijkt me zuchtend aan.
'Je buik is-'
Heey mensies sorry dat het weer lang duurde maar ik wil graag lange hoofdstukken schrijven. En mijn oma is gister overleden dus ik heb het daar nu ook een beetje druk mee, maar ik zal mijn best doen om elke dag een stukje te schrijven en dat er zo snel mogelijk weer een hoofdstukje komt.
Als jullie ideeën hebben kunnen jullie het zeggen want ik schrijf ook voor jullie😊.
Wat denken jullie dat er aan de hand is?