Komutan: Odin dikkat et!...
Odin gözünü yavaşça açtı. Etrafına baktı. Edward, Eduardo ve Becky yanında bağlı şekilde duruyordu. Ancak onlar hala baygındı. Odin etrafına biraz daha baktı. Kilitli bir odanın içindelerdi.
Odin: Arkadaşlar uyanın! Yakalandık. Uyanın!...
Becky ve Edward gözlerini açtılar.
Odin: Arkadaşlar bizi esir aldılar buradan kurtulmalıyız.
Becky: Hiçbir şey hatırlamıyorum.
Edward: Ben de.
Eduardo da uyandı kendine gelmeye başladı.
Odin: Komutan nerede?
Becky: Muhtemelen onu da buraya getirdiler ya da öldürdüler.
Odin: Umarım yaşıyordur.
Becky: En son kafama birşeyle vurdular.
Eduardo: Benim de.
Edward: Becky ve Eduardo bayıldıktan sonra bizi koruyan asker de öldü. Ben de onun kılıcını alıp savaştım ama benim sonum da sizler gibi oldu.
Odin endişeli bir şekilde ''Kılıç ve tılsım nerede? Kağıt da komutanın zırhının cebinde kaldı.'' dedi.
Daha sonra ayak sesleri duyuldu. Gelenler ateş canavarlarıydı.
Ateş canavarı: Sessiz olun!
Odin: Komutana ne yaptınız?
Ateş canavarı: Sana ne?!!
Zindanın diğer bölmelerinden birisi ''Çocuklar ben ordunun askeri eğitmeniyim. Komutan da burada.'' .diye bağırdı. Ateş canavarı ordu eğitmeninin bölmesine girdi eğitmeni başka bir yere götürdü.
Odin: Buradan kurtulmalıyız.
Becky: Evet. Bu zindandan çıkarsak savaşarak kaçabiliriz.
Eduardo: Benim bir planım var.
Odin: Ne?