“Olmayan bir sevgiliyi beklemek, utandırmaktır aşkı…”
Genç kadın son model arabasına binerken kızıl saçları rüzgarın verdiği sessiz bir ahenkle uçuşup duruyordu.
Çiftlik evine gidiyordu Marianna.
Sevdiği adamın peşini hiçbir zaman bırakmamıştı ve bırakmayacaktı da.
“Kress..”
Adını fısıldarken genç adamın aşık olduğu tebessümü geldi gözlerinin önüne..
Farkında olmadan oda bir tebessüm sunarken aydınlık güneşe,aklına düşünceler üşüşmeye başladı.
Jake’in zevkle söylediği sözler kalbine fazla ağır gelmişti.
Hem de çok fazla
Yine de o aşkın peşini hiç bırakmamıştı ve bırakmayacaktı da.
Bunlar yerine başında ki belayı düşünmeye başladı.
“Lanet olasıca.!.” dye fısıldadı havaya sertçe.
Marianna kazayla da olsa hamile kalmıştı.!Zevk almak için yaptığı şeyler ona hep kötü geri dönerdi zaten.
Şimdiyse hayatının aşkı Kress’in yanına giderken bu garip ironiye gülümsedi.
“Ona deliler gibi aşığım ama peşinden koşarken başka birinden hamileyim…” Sonra yanağından bir damla yaş süzülürken tebessümünü genişletti ..”Güleriz ağlanacak halimize” diye fısıldadı elinde olmadan.
1 Hafta sonraya randevusu vardı.
Bu bebeği tabii ki de aldıracaktı ama..Kendini suçluyordu yine. Kress’i o enkazın altından çıkarırken kendini suçlamıyordu ama Kress ona öyle bir nefretle bakmıştı ki sonra..
Marianna kendini 2. Kez suçlu hissediyordu.Hem de bu kez kimden özür dileyeceğini bile bilmeden. Ama umrunda bile değildi.
Onun tek istediği Kress’ti ve onu da alacaktı.
*********
“Şöyle durun” dedi beden ölçülerini alan orta yaşlı kadın.
Janessa kadının söylediğini yaparken hafifçe doğruldu. “Daha var mı?”
“Az kaldı…Ama sormalıyım, istediğiniz belirli modeller var mı?”
Janessa düşündü. “Şey, sanırım dikilecek şeyler özel olarak elden geçecek.. Ama bazıları daha rahat,düz renkler olursa sevinirim…Özgür giyinmeyi severim..” dedi Janessa sorarcasına kadına bakarken.
Şu aralar her şeyden çekiniyordu…
Bu çiftlik evine daha az önce gelmişlerdi.Ama neymiş,hemen beden ölçüleri alınacakmış Janessa’nın.
Yine de Janessa her şeye evet diyordu.
Bebeği hala ondayken karşısında hiç bir engel yokmuş gibi geliyordu.
“İstediğiniz gibi modeller yaparız..” dedi kadın gülümseyerek. Yavaşça doğrulurken elinde ki defteri kapattı. “Benim işim bitti,iyi günler hanımefendi”
“Teşekkürler..” diye mırıldandı Janessa.
Kadın odadan çıkınca başında ki askılara dikkat ederek odadaki yatağın bir köşesine oturdu.
Başını kaldırıp boş boş duvara bakmaya başladı sonra.
Yakında evleniyordu.
Bir bebeği oluyordu ve en azından babaı ona sahip çıkmak istemişti.
Yine de Janessa Kress’i hatırlayınca tekrar gerilmişti.
“Kress..”
Her ne kadar bu bebeğe sahip çıkacağını söylese de,ona gerçek bir baba gibi davranabilecek miydi Kress?..
Janessa için önemli olan buydu zaten..
Ve bunun için de elinden geleni yapardı.
*******
Kress stilist kadının dışarı çıkmasıyla merdivenleri çıkmaya başlamıştı.
Yeni gelmelerine rağmen alınan beden ölçüleri muhtemelen Janessa nın patlamak istediği bir mazeret olurdu.
Bir kadın birine çatmak istiyorsa gözünün üstünde kaşın olması bile bir mazeret olabilirdi Kress’e göre.
Bunları kafasından atmaya çalışırken Janessa’nın olduğu odanın kapısında duraksadı.
Kapı açıktı.
Kress kapıyı biraz daha aralarken Janessa’yı gördü.
Başında ki sargı dışında saçları özgürce açıktı. Yarısı sarı olan saçlarının gerçek rengi muhtemelen kahverengiydi.Ve bu iki rengin kadında birleşmesi onu daha hoş gösteriyordu.
Janessa gözlerini kırpmadan karşısındaki duvarı izliyordu.
‘Kim bilir neler düşünüyor…’
Kress yavaşça ona yaklaştı.
Janessa onun ayak seslerini duyunca başını yavaşça o tarafa çevirdi.
Kress güldü. Kendini ne kadar zorlarsa zorlasın bu zoraki bir gülüştü.
“İyi misin?.” Diye sordu Janessa ona sabit bir şekilde bakarken.
Janessa’ da tıpkı Kress gibi gülümsemişti. “İyiyim..” diye fısıldadı.
“Kalkabileceksen aşağı inelim de sargılarını değiştirelim Janessa..” dedi Kress ona sormaktan çok isteyerek.
Janessa kaşlarını çattı.” Sen mi değşitirecksin?” derken buldu kendini Janessa.
Kress güldü. İşte bu gerçek bir gülüştü.
“Beğenemedin mi?” dedi hafif bir alayla kıza doğru yaklaşırken.
Janessa kaşlarını çattı. “Hayır, sadece bu konuda eğitimli değilsen bil ki, kalıcı bir hasarım olsun istemiyorum.”
Kress tekrar güldü. “Büyük bir hasar bırakmam,birkaç iz-“
“Bak ben ciddiyim,geçekten bir hasar falan istemiyorum..” dedi Janessa onun bu sözleriyle hafiften tırsarken.
Kress onu fazla korkutmaması gerektiğini düşündü.
Bu yüzden gülümsemesi tebessüme dönüşürken kısaca açıkladı.
“Bu konularda deneyimim var,korkma..”
Janessa onu şpheyle süzüyordu. “Nasıl bir deneyim?. “ Kress konuşmadan önce ekledi.
“Eğer bir hemşireyle falan yattıysan kalsın,ben kendi sargılarımı yaparım..” dedi tek parmağını yukarı kaldırırken.
Kress onun karşısında ki duvara dayandı. Artık gülmüyordu,ciddiydi bakışları ama bir o kadar da umursamaz.
“Korkma,bir ara ordudaydım…Orda öğrenmek istemesen de öğrenmek zorunda kalırsın.” Dedi ve Janessa’nın konuşmasına izin vermeden doğruldu.
“Hadi aşağı in,bende sargıları hazırlayayım..” diyip odadan çıktı.
Janessa ise sadece arkasından bakmakla yetindi.
O tamamen gidince kendi kendine fısıldadı Janessa fısıldadı. “Ordudaymış..”
*****.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*..*..*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*
“Janessa gel hadi!”
Janessa aşağı inerken bağırdı.
“Neden bağırıyorsun,iniyorum işte.”
Kress kaşlarını kaldırıp başını yan çevirdi. “Tanrım..kadınlar..” diye fısıldadı sessizce.
“Gel,otur hadi..” dedi kadının yanına gidip ,bir kolunu tutar ve sırtına eliyle destek verirken.
Kadının titrediğini ve gerildiğini elinin altından hissedebiliyordu.
“İyi misin?” dedi onu şömine yanında ki koltuğa yaklaştırırken.
“Üşüyorum..”
“Tamam,birazdan şömineyi yakarım. Ama önce şu sargı işin halledelim” dedi onu yavaşça oturturken.
“Tamam..”
Koltuğun karşısında ki masada malzemeler duruyordu.
Kress hepsini hazırlamıştı zaten. Kadının sargılarına uzattı elini.
Janessa nefesini tutmuştu. “Acır mı?” diye fısıldadı eline olmadan.
“Biraz..” dedi Kress. Yalan söyleyecek değildi.
Sargılarını yavaşça alırken kadına baktı. Hiçbir şey hissetmiyor gibiydi. Canı acısa bir tepki verirdi en azından.
Kress işini hızlandırıp sargıyı kadının başından tamamen çıkardı.
Başına süreceği ilacı alırken başını da incelemeye başlamıştı.
Kadının başında operasyon yapılan yer bantlıydı. Ama kenarlarında da yaralar vardı.
O bandı çıkarmamanın iyi olacağını düşünüp ilacı mümkün olduğunca çok sürdü.
Janessa dişlerini sıkıyordu.
“Bu yakıyor” diye fısıldadı dişlerinin arasından.
Kadının kendini sıktığı belli oluyordu.
Kress ilacı sürerken hafifçe üflemeye başlamıştı şimdi.
Janessa onun üflemesiyle şok olmuştu. Bedeni kasılırken bu üflemeyi erotik algılıyordu belki de,ama vücudu baştan aşağı ürperdi.
Bu üfleme fiziksel olarak işe yaramıştı ama Kress biraz daha üflerse Janessa’nın ruh sağlığı tehlikeye girebilirdi.
O yüzden hafifçe öksürdü. “Şu sargıları sar artık,yanması geçti.” Dedi.
Ruhuna yapılan bu saldırı Janessa’yı içten dışa etkilemişti.
Ve Janessa’nın etkiye tepki anlayışı da olaylara sinirle karşılık vermekti.
Kress biraz daha üfledikten sonra sargıyı başına güzelce sarmıştı.
Sargının dışında kalan ilacı görünce çok sürdüğünü anlamıştı. Bir pamuk alıp yavaşça ilacı silmeye başladı Kress.
Janessa artı dayanamayacağını anlamıştı.
Önce üfleme şimdi de tüy gibi hafif ve yumuşak dokunuşlar.
Janessa başını geri çekti. “Bir bardak su verir misin?” dedi aceleyle.
Kress kaşlarını çattı. “Canını mı yaktım?” dedi şüpheyle.
‘Lanet olsun,yaksaydın daha iyiydi.’
“Midem bulandı.” Dedi en basit ve gerçekçi yalanı öne sürerken.
Kress anlamış gibiydi.
Hamileliğine yormuş olmalıydı. “Tamam,sen dinlen.” Deyip biraz geride olan mutfağa gitti.
Janessa rahat bir nefes aldı. ‘Neler oluyor bana..’ diye fısıldadı içinden.
Neler oluyor..
Kapıya vurma sesini duyunca arkasına dönüp Kress’e döndü.
Ama Kress yoktu. ‘Muhtemelen telefondadır..’diye düşündü Janessa.
Kapıyı açmayacaktı aslında ama kapı ısrarla çalıyordu.
Janessa dayanamayıp yavaşça yerinden kalktı ve kapıya yaklaştı.
Kapıyı derin bir nefes alıp açarken karşısında ne bulması gerektiğini bilmiyordu.Ama böyle bir afet beklemediği gayet açıktı.
Kızıl,uzun saçlı,yeşil parlak gözlü, beyaz bebek tenli,mini ama bol,tetlı elbisesiyle çocuk güzelliğinde ki kadın dolgun hatlarıyla çocuk olmadığını kanıtlar gibiydi.
Ve bakışlarıyla.
“Buyrun?” dedi Janessa sesini bulduğuna sevinirken.
Kadın güldü.
“Ben Kress’e bakmıştım. “
“Burda.” Dedikten sonra başını arkasına çevirdi. “Kress?!”
“Geliyorum!” diye bağırdı Kress.
Janessa önüne döndü. “Sanırım telefonda..” diyip hafifçe gülümsedi.
Kadın tek kaşını çatıp başını sallamakla yetindi.”İçeri girebilir miyim?”
“Ah,evet..tabii..” dedi Janessa kızı davet etmediği için hafifçe utanırken.Kız içeri girince kapıyı kapatıp kızın yanına yaklaştı.
Tam o anda Kress içeri girmişti.“Janessa-“
Başını kaldırırken kızı görmesiyle susmuştu.Kaşları çatılırken konuşmuyordu.Yine de kız onu görmesiyle gülümsedi ve koşarak Kress’in kollarına atladı.
“Aşkııııııımmm”