ခြယ်အိမ်ကိုအမြန်ပြေးပြန်သွားသည် အိမ်ရောက်တော့အိမ်ရှေ့ကဒန်းပေါ်မှာထိုင်နေကြတဲ့ဖေနဲ့ဖေကိုတွေ့သည် ဒီနေ့သူတို့ရဲ့ ၂၀ နှစ်ပြည့်မဂ်လာနှစ်ပတ်လည်နေ့ဖြစ်သည် ဒါကြောင့်တနေ့လုံးကိုနှစ်ယောက်အတူတူအချိန်ကုန်ဆုံးနေကြသည် ခြယ် ဖေနဲ့မေသတိမထားမိအောင်ပုံမှန်အတိုင်းပဲဖြတ်သွားပြီးအပေါ်ထပ်ရှိအခန်းထဲသို့အမြန်ပြေးဝင်သွားသည် ထို့နောက်သူမရေချိုးခန်းထဲသို့ဝင်ကာ ဇက်နမ်းခဲ့တဲ့နေရာတွေရော ထိခဲ့တဲ့နေရာတွေပါ ရေနဲ့ဆေးချပစ်သည် ခေါင်းလဲလျှော်ပစ်လိုက်သည် သူမခေါင်းထဲအဲ့အကြောင်းတွေပြန်ပေါ်လာတိုင်းငိုမိသည်
သူမကျောင်းပြောင်းမည် ဒါအစကတည်းကလုပ်သင့်တာ
ခြယ် ပုံမှန်တိုင်း ts နဲ့ jj ဝတ်ကာ အိမ်ရှေ့မှာဒန်းစီးနေကြတဲ့ဖေနဲ့မေရှေ့သွားရပ်လိူက်သည်
"ဟယ် ဖေ့သမီးလေး မျက်နှာလဲမလန်းပါလား ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ"
"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ခြယ်ပြောစရာရှိတယ် ဖေနဲ့မေကို"
"ပြောလေ သမီးလေးရဲ့ ဒီနေ့ကမေတို့ရဲ့နှစ်ပတ်လည်ဆိုတော့သမီးပြောတာအကုန်ဖြစ်စေရမယ်"
"ခြယ် ခြယ်..."
"တယ် ငါ့သမီးကစကားတွေဘာတွေထစ်လို့ပါလား"
ခြယ်စဥ်းစားနေသည်က သူ့ကိုအကြောင်းပြချက်မေးရင်ဘယ်လိုဖြေရမလဲပဲ ခြယ် လက်နောက်ပစ်ထားပြီးလက်တွေကဂနာမငြိမ်ဖြစ်နေသည်
"သမီးပြောမယ်နော် ဖေ"
"ပြောလေ သမီးခြယ်"
"သမီး သမီး ကနေဒါမှာကျောင်းတက်ချင်တယ် ခုကျောင်းမှာမတက်ချင်တော့ဘူး"
"ဟမ် ဘာလို့လဲသမီးရဲ့"
"အဲ့တာ အဲ့တာကလေ.... ဟိုဟာ"
"အော် ဖေကြီးရယ် ဟိုမှာအလွှာလဲရှိတယ်ဆို သူနဲ့အတူတူတက်ချင်လို့နေမှာပေါ့ရှင်"
"အချစ်လေးအရမ်းတော်"
"ရှင်ကြီးနော် သမီးလေးရှေ့မှာကို"
ခြယ်မိဘတွေကြည်နူးနေတာကိုလဲသူမမစနိုင်တော့ပါ ရုံးခန်းထဲမှာသူ့ရဲ့အရှက်ကွဲပုံကိုပဲပြန်လည်မြင်ယောင်နေမိသည်
"သမီးထွက်စာတင်ပြီးပြီလား"
"ဟင့်အင်း ဖေ ခြယ်နက်ဖြန်မနက်သွားချင်တယ် ဖေပဲသွားတင်ပေး"
"သမီးတော်လေးသဘောပါဗျ"
"သားအဖတွေများအတိုင်အဖောက်ညီနေကြတာပဲ"
"အဲ့တာဆိုသမီးအဝတ်အစားတွေထည့်ထားမယ်နော်"
"ဟုတ်ပြီ သမီး လိုချင်ပြောဦးနော်"
"ဟုတ်"
ခြယ်လျင်မြန်စွာပဲအခန်းထဲပြေးဝင်သွားသည်
ကုတင်ပေါ်ပစ်လှဲကာအားရပါးရငိုချလိုက်သည်
'မုန်းတယ် အီးဟီးးဟ်ီးးး နှာဘူးကောင် ငါ့ကိုလုပ်ချင်တိုင်းလုပ်တယ် အီးးးးဟီးးး အဟင့် မုန်းတယ် မုန်းတယ် အက်ကျောင်းကိုလုံးဝအရိပ်တောင်မနင်းဘူး'
ခြယ် အဝတ်အစားတွေကိုခရီးဆောင်လက်ဆွဲအိတ်ထဲသေချာထည့်နေလေသည်
သူမလွယ်အိတ်ကိုခန့်ဖြစ်ဖြစ်ဝတ်ရည်ဖြစ်ဖြစ်ပြန်ယူလာပေးမှာသူမသေချာသည် အဝတ်အစားအများကြီးမထည့်တော့ဘဲသုံးလေးစုံလောက်သာထည့်သည် သူမကျောင်းပြီးလို့အလုပ်အကိုင်နဲ့ဖြစ်မှပြန်လာမည်
"သမီးရေ အိမ်ရှေ့မှာ သမီးသူငယ်ချင်းတွေရောက်နေတယ်"
"ဟမ်ဟုတ်ကဲ့ မေ လာပြီ"
ခြယ်မျက်ရည်တွေကိုအတင်းသုတ်ပြီးအောက်ထပ်ကိုဆင်းသွားသည်
"ဟဲ့ ခြယ် ချက်ချင်းတန်းပြန်သွားတာပဲ ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး"
"ခြယ်အဆင်ပြေရဲ့လားဟင်"
"ပြေပါတယ် ခန့်ရဲ့ လာလေအိမ်ပေါ်တက်ကြ ငါ့အခန်းထဲလိုက်ခဲ့ကြ"
"အင်း"
"အင်းပါ"
ခြယ်ဦးဆောင်ပြီးသူတို့ကိုအခန်းထဲခေါ်သွားလေသည် အခန်းထဲရောက်တော့ ခြယ်ကစတင်ပြီး
"နင်တို့နှစ်ယောက်မျက်နှာလဲမကောင်းပါလား ဘာလို့လဲ "
"နင်ကျောင်းပြောင်းမယ်ဆို မပြောင်းပါနဲ့လား ပြီးတော့နိုင်ငံခြားဘာလို့သွားမှာလဲ"
"ဝတ်ရည်ပြောတာလဲဟုတ်နေတာပဲကိုကွာ မပြောင်းပါနဲ့ ခြယ်ရယ်"
"ဟင့်အင်း ငါဆုံးဖြတ်ပြီးပြီ ငါ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကိုပြင်လို့မရဘူးဆိုတာသိတယ်မလား ထပ်ပြောနေရင်ငါဒီညနေသွားမယ် ဒါပဲ"
"reason"
"ဟင်"
"reason ပေး ခြယ် ဘာလို့ပြောင်းမှာ"
"ဟုတ်တယ် ခန့်ပြောသလိူပဲ reason ပေး"
"no reason my friends"
"ဘာလဲ ကင်းဆိုတဲ့ကောင်ကြောင့်လား"
"ငါဆက်မပြောချင်တော့ဘူး ပြန်ကြတော့ဟာ"
"အေးပါကွာ ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်နော် ညကျရင်"
"မလိုဘူး မဆက်ကြနဲ့"
"တာ့တာ ခြယ်"
"အင်း"
"သမီး သမီးသူငယ်ချင်းဘာဖြစ်တာ"
"စိတ်ရှုပ်လို့ထင်ပါတယ် သမီးတို့ကိုပြန်ခိုင်းတာပါ"
"အော် ဒီကလေးမဘာဖြစ်သလဲမသိဘူး"
ခန့်နဲ့ဝတ်ရည်တယောက်ကိုတယောက်ကြည့်ပြီးမျက်ခုံးတွန့်မိကြသည်
"ကဲကဲ သမီးတို့ပြန်မယ်ဆိုလဲပြန်ကြတော့နော် ဂရုစိုက်ပြန်ကြ"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်တီ"
"သွားလိုက်ပါဦးမယ်နော် အန်တီ"
"သွားသွား ကလေးတို့ လမ်းဘေးကကပ်လျှောက်ကြ"
"ဟုတ်"
"ဟုတ်ကဲ့"
ဒေါ်သူသူခင် သမီးဖြစ်သူအခန်းရှေ့သွားကြည့်တော့တံခါးလော့ချထားသည် သူမလဲဘာမှမပြောတော့ပဲထွက်လာလိုက်သည်
အခန်းထဲတွင်တော့ ခြယ်ကငိုနေတာဖြစ်သည် 'မုန်းစရာအကောင်' ဇက်ကိုလဲအကြိမ်ကြိမ် ကျိန်ဆဲနေသည်
ခနကြာတော့သူမငိုရတာမောပြီးအိပ်ပျော်သွားသည် မနက်ဖြန်ကနေဒါကိုသူမထွက်ခွာတော့မည်ဖြစ်သည်
waka waka
ျခယ္အိမ္ကိုအျမန္ေျပးျပန္သြားသည္ အိမ္ေရာက္ေတာ့အိမ္ေရွ႕ကဒန္းေပၚမွာထိုင္ေနၾကတဲ့ေဖနဲ႕ေဖကိုေတြ႕သည္ ဒီေန႕သူတို႔ရဲ႕ ၂၀ ႏွစ္ျပည့္မဂ္လာႏွစ္ပတ္လည္ေန႕ျဖစ္သည္ ဒါေၾကာင့္တေန႕လုံးကိုႏွစ္ေယာက္အတူတူအခ်ိန္ကုန္ဆုံးေနၾကသည္ ျခယ္ ေဖနဲ႕ေမသတိမထားမိေအာင္ပုံမွန္အတိုင္းပဲျဖတ္သြားၿပီးအေပၚထပ္ရွိအခန္းထဲသို႔အျမန္ေျပးဝင္သြားသည္ ထို႔ေနာက္သူမေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ဝင္ကာ ဇက္နမ္းခဲ့တဲ့ေနရာေတြေရာ ထိခဲ့တဲ့ေနရာေတြပါ ေရနဲ႕ေဆးခ်ပစ္သည္ ေခါင္းလဲေလွ်ာ္ပစ္လိုက္သည္ သူမေခါင္းထဲအဲ့အေၾကာင္းေတြျပန္ေပၚလာတိုင္းငိုမိသည္
သူမေက်ာင္းေျပာင္းမည္ ဒါအစကတည္းကလုပ္သင့္တာ
ျခယ္ ပုံမွန္တိုင္း ts နဲ႕ jj ဝတ္ကာ အိမ္ေရွ႕မွာဒန္းစီးေနၾကတဲ့ေဖနဲ႕ေမေရွ႕သြားရပ္လိူက္သည္
"ဟယ္ ေဖ့သမီးေလး မ်က္ႏွာလဲမလန္းပါလား ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ"
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ျခယ္ေျပာစရာရွိတယ္ ေဖနဲ႕ေမကို"
"ေျပာေလ သမီးေလးရဲ႕ ဒီေန႕ကေမတို႔ရဲ႕ႏွစ္ပတ္လည္ဆိုေတာ့သမီးေျပာတာအကုန္ျဖစ္ေစရမယ္"
"ျခယ္ ျခယ္..."
"တယ္ ငါ့သမီးကစကားေတြဘာေတြထစ္လို႔ပါလား"
ျခယ္စဥ္းစားေနသည္က သူ႕ကိုအေၾကာင္းျပခ်က္ေမးရင္ဘယ္လိုေျဖရမလဲပဲ ျခယ္ လက္ေနာက္ပစ္ထားၿပီးလက္ေတြကဂနာမၿငိမ္ျဖစ္ေနသည္
"သမီးေျပာမယ္ေနာ္ ေဖ"
"ေျပာေလ သမီးျခယ္"
"သမီး သမီး ကေနဒါမွာေက်ာင္းတက္ခ်င္တယ္ ခုေက်ာင္းမွာမတက္ခ်င္ေတာ့ဘူး"
"ဟမ္ ဘာလို႔လဲသမီးရဲ႕"
"အဲ့တာ အဲ့တာကေလ.... ဟိုဟာ"
"ေအာ္ ေဖႀကီးရယ္ ဟိုမွာအလႊာလဲရွိတယ္ဆို သူနဲ႕အတူတူတက္ခ်င္လို႔ေနမွာေပါ့ရွင္"
"အခ်စ္ေလးအရမ္းေတာ္"
"ရွင္ႀကီးေနာ္ သမီးေလးေရွ႕မွာကို"
ျခယ္မိဘေတြၾကည္ႏူးေနတာကိုလဲသူမမစနိုင္ေတာ့ပါ ႐ုံးခန္းထဲမွာသူ႕ရဲ႕အရွက္ကြဲပုံကိုပဲျပန္လည္ျမင္ေယာင္ေနမိသည္
"သမီးထြက္စာတင္ၿပီးၿပီလား"
"ဟင့္အင္း ေဖ ျခယ္နက္ျဖန္မနက္သြားခ်င္တယ္ ေဖပဲသြားတင္ေပး"
"သမီးေတာ္ေလးသေဘာပါဗ်"
"သားအဖေတြမ်ားအတိုင္အေဖာက္ညီေနၾကတာပဲ"
"အဲ့တာဆိုသမီးအဝတ္အစားေတြထည့္ထားမယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ၿပီ သမီး လိုခ်င္ေျပာဦးေနာ္"
"ဟုတ္"
ျခယ္လ်င္ျမန္စြာပဲအခန္းထဲေျပးဝင္သြားသည္
ကုတင္ေပၚပစ္လွဲကာအားရပါးရငိုခ်လိဳက္သည္
'မုန္းတယ္ အီးဟီးးဟ်ီးးး ႏွာဘူးေကာင္ ငါ့ကိုလုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္တယ္ အီးးးးဟီးးး အဟင့္ မုန္းတယ္ မုန္းတယ္ အက္ေက်ာင္းကိုလုံးဝအရိပ္ေတာင္မနင္းဘူး'
ျခယ္ အဝတ္အစားေတြကိုခရီးေဆာင္လက္ဆြဲအိတ္ထဲေသခ်ာထည့္ေနေလသည္
သူမလြယ္အိတ္ကိုခန့္ျဖစ္ျဖစ္ဝတ္ရည္ျဖစ္ျဖစ္ျပန္ယူလာေပးမွာသူမေသခ်ာသည္ အဝတ္အစားအမ်ားႀကီးမထည့္ေတာ့ဘဲသုံးေလးစုံေလာက္သာထည့္သည္ သူမေက်ာင္းၿပီးလို႔အလုပ္အကိုင္နဲ႕ျဖစ္မွျပန္လာမည္
"သမီးေရ အိမ္ေရွ႕မွာ သမီးသူငယ္ခ်င္းေတြေရာက္ေနတယ္"
"ဟမ္ဟုတ္ကဲ့ ေမ လာၿပီ"
ျခယ္မ်က္ရည္ေတြကိုအတင္းသုတ္ၿပီးေအာက္ထပ္ကိုဆင္းသြားသည္
"ဟဲ့ ျခယ္ ခ်က္ခ်င္းတန္းျပန္သြားတာပဲ ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး"
"ျခယ္အဆင္ေျပရဲ႕လားဟင္"
"ေျပပါတယ္ ခန့္ရဲ႕ လာေလအိမ္ေပၚတက္ၾက ငါ့အခန္းထဲလိုက္ခဲ့ၾက"
"အင္း"
"အင္းပါ"
ျခယ္ဦးေဆာင္ၿပီးသူတို႔ကိုအခန္းထဲေခၚသြားေလသည္ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ျခယ္ကစတင္ၿပီး
"နင္တို႔ႏွစ္ေယာက္မ်က္ႏွာလဲမေကာင္းပါလား ဘာလို႔လဲ "
"နင္ေက်ာင္းေျပာင္းမယ္ဆို မေျပာင္းပါနဲ႕လား ၿပီးေတာ့နိုင္ငံျခားဘာလို႔သြားမွာလဲ"
"ဝတ္ရည္ေျပာတာလဲဟုတ္ေနတာပဲကိုကြာ မေျပာင္းပါနဲ႕ ျခယ္ရယ္"
"ဟင့္အင္း ငါဆုံးျဖတ္ၿပီးၿပီ ငါ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကိုျပင္လို႔မရဘူးဆိုတာသိတယ္မလား ထပ္ေျပာေနရင္ငါဒီညေနသြားမယ္ ဒါပဲ"
"reason"
"ဟင္"
"reason ေပး ျခယ္ ဘာလို႔ေျပာင္းမွာ"
"ဟုတ္တယ္ ခန့္ေျပာသလိူပဲ reason ေပး"
"no reason my friends"
"ဘာလဲ ကင္းဆိုတဲ့ေကာင္ေၾကာင့္လား"
"ငါဆက္မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး ျပန္ၾကေတာ့ဟာ"
"ေအးပါကြာ ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္ေနာ္ ညက်ရင္"
"မလိုဘူး မဆက္ၾကနဲ႕"
"တာ့တာ ျခယ္"
"အင္း"
"သမီး သမီးသူငယ္ခ်င္းဘာျဖစ္တာ"
"စိတ္ရႈပ္လို႔ထင္ပါတယ္ သမီးတို႔ကိုျပန္ခိုင္းတာပါ"
"ေအာ္ ဒီကေလးမဘာျဖစ္သလဲမသိဘူး"
ခန့္နဲ႕ဝတ္ရည္တေယာက္ကိုတေယာက္ၾကည့္ၿပီးမ်က္ခုံးတြန့္မိၾကသည္
"ကဲကဲ သမီးတို႔ျပန္မယ္ဆိုလဲျပန္ၾကေတာ့ေနာ္ ဂ႐ုစိုက္ျပန္ၾက"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ အန္တီ"
"သြားလိုက္ပါဦးမယ္ေနာ္ အန္တီ"
"သြားသြား ကေလးတို႔ လမ္းေဘးကကပ္ေလွ်ာက္ၾက"
"ဟုတ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
ေဒၚသူသူခင္ သမီးျဖစ္သူအခန္းေရွ႕သြားၾကည့္ေတာ့တံခါးေလာ့ခ်ထားသည္ သူမလဲဘာမွမေျပာေတာ့ပဲထြက္လာလိုက္သည္
အခန္းထဲတြင္ေတာ့ ျခယ္ကငိုေနတာျဖစ္သည္ 'မုန္းစရာအေကာင္' ဇက္ကိုလဲအႀကိမ္ႀကိမ္ က်ိန္ဆဲေနသည္
ခနၾကာေတာ့သူမငိုရတာေမာၿပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္ မနက္ျဖန္ကေနဒါကိုသူမထြက္ခြာေတာ့မည္ျဖစ္သည္
waka waka