Şarkı: Birthday piano theme (out of tune)
○●○
Seokjin ve Jeongguk
Jeongguk: Biliyor musun hyung
Kitap okuduğum zaman ya da bir diziye başladığım zaman ağlıyorum
O kadar çok yük biniyormuş gibi hissediyorum ki içime
Oturup günlerce ağlıyorum
Atıyorum ki bir dizi izlediğim zaman
Her bölümde ağlıyorum
Romantik komedi izliyorum bazen
Ağlanmaz böyle şeylerde değil mi hyung?
Ben çok ağlıyorum
Bir keresinde romantik komedi olan bir diziyi izlemiştim
Her bir bölüm geçtikçe ruhuma bir acı biniyor gibiydi
Ağlamama rağmen geçmiyor bu acı
Neden böyle oluyor bilmiyorum
Ama çok yoruldum
Seokjin Çevrimiçi
Seokjin yazıyor...
Jeongguk Yazıyor...
Seokjin: O yüzden mi hiç dizi izlemiyorsun gguk?
Jeongguk: Evet
Zaten bitiremiyorum hyung
İzlediğim hiçbir şeyi bitiremiyorum
Hiçbir işimi halledemiyorum
Hep bir eksiklik var
Dizileri izledikten sonra kendi hayatıma her döndüğümde kahroluyor gibiyim
Ama sorun bu değil
Belki de asla böyle bir hayatım olmayacağını bildiğimden
Belki de yarımlığımdan dolayıdır
Kendimi asla tam olarak anlatamıyorum
Seokjin: Keşke sen anlatmadan anlayabilsem seni
Jeongguk: Beni anlattıklarımla anlama hyung
Özür dilerim
Neden bunları yazıyorum ki
Aslında yazabilecek kimsem yok hyung
Senin dışında kimsem yok
Seokjin: Böyle söyleme
Jeongguk: Gerçeğin farkındayım hyung
Bugün internetten bir kitap okuyordum
Yarısına bile gelemeden ağlamaya başladım
İçim kederlendi
Oysa komik bir kitaptı biliyor musun?
İnsanların gülmek için okuduğu şeylerde ben ağlayıp duruyorum
Her işim ters sanki
Seokjin: Yanımda oku bundan sonra
Beraber izleyelim dizileri
Jeongguk: İstemiyorum hyung
Beni böyle iyileştirebileceğini mi sanıyorsun?
Benimle beraber olarak
Ne yapabilirsin ki?
İçimi görmüyorsun ve ben de senin içini görmüyorum
Seokjin: Kendini yalnız bırakarak ilerleyemezsin Jeongguk
Jeongguk: İlerlemek gibi bir amacım yok
Biliyorsun hyung
Günü birlik yaşıyorum ben
Ölüm her bir yanımda
Tenime öyle bir kazımış ki kendini silemiyorum izlerini
Ölen yok oysa
Ama kafamın içinden bir an olsun gitmiyor
Yanlış anlama ölmeyi istemiyorum
Sadece ölüm gerçeği
Çok korkuyorum hyung
Kendim için değil
Senin için korkuyorum|
Seokjin: Kendin için korkman gerekmez mi Jeongguk?
Jeongguk: Ben ölseydim
Ne olurdu hyung?
Geriye kalan kitaplar için mi korkmalıyım?
Okuyamadıklarım için mi?
Dinleyemediğim şarkılar için?
Gezemediğim yerler için mi?
Alamadığım nefesler için mi?
Felsefede cevaplardan çok sorular önemlidir hyung
Seokjin: Eğer bunlar için korkmuyorsan ne için korkuyorsun Jeongguk?
Jeongguk: Ben
Sevdiklerimin ölmesinden korkuyorum
Annem ölmeden önce
Hep dua ederdim
Ondan önce benim canımı alsın diye
İnsan korktuğu şeyi yaşarmış
Gerçi biliyorsun
Ben zaten yaşayacaktım
İnsanlar ölür
İnsanlar doğar
Herkes benim bu soğukluğumu verdiğim kayıplara sayıyor
Ben hep böyleydim hyung
Ben hâlâ aynı kişiyim
Ölüm sadece ruhumun soğukluğunu daha bir hissedilesi kıldı
Seokjin: Soğuk değilsin gguk
Jeongguk: Beni teselli etme hyung
Teselli edilecek bir yanım yok
Seokjin: Seni teselli etmiyorum
Biliyor musun
Seni öyle çok seviyorum ki
Tanrı şahidim olsun her geçen gün seni sıkıca sarıp ruhuma katmak istiyorum
Jeongguk Çevrimiçi
Seokjin: Bütün dünyayı ellerine vermeyi istiyorum
Benim gözümden kendini görmüyorsun sen
Ölüm ruhuna dokunsa ne fayda
Benim ruhum sana çok aşık|
Seni seven bir ruhun izi
Bütün acını silemez mi?
Sana olan aşkım|
Gözünü kör edemez mi?|
Jeongguk: Beni bu kadar çok seviyor oluşuna hayret ediyorum
Sanki tanrı uzaktan bana başka bir hayatın kalıntıları olduğunu gösteriyor|
Seokjin: Seni öyle çok seviyorum ki
Öyle çok aşığım ki sana|
Sevgili jeongguk
Her anında yanında olmak istiyorum
Jeongguk: Bana bu kadar çok bağlanma demek istiyorum sana|
Ama sensizlikten korkuyorum|
Yanımdasın zaten
Seokjin: Değilim
Jeongguk: Farkında değilsin sadece
Seokjin: Yanında olsaydım böyle hissetmene engel olurdum
Jeongguk: Olamazdın hyung
Çünkü sen değilsin bunları hissetiren
Yara izleri bâkidir
Acısı geçse bile izi kalır
Seokjin: Yara izlerinden öperdim
Jeongguk: Acıları romantize etmek işe yaramaz
Yeni bir sayfa açamaz insan
Çünkü arka sayfaya geçmiştir mürekkep
İnsan sayfa çevirmekten de ussanmışsa vay haline
Seokjin: Bu kadar küsme hayata
Jeongguk: Ben küskün değilim hayata
Sadece yaşamasını öğrenemedim gitti
Küçükken bir yerlerde hep umut saklı sanardım
Her gün o umudun yeşerip beni bulacağına inanırdım
Her acının üstüne bit toz tanesi gibi dokunup sileceğine inandım
Çocukken inançlıydım şu anın aksine
Sonra hiçbir şey düzelmedi
Ruhumda bir tembellik vardı sanırım
Çocukken de kimse sevmezdi beni biliyor musun?
Hep tek başına bir çocuktum
Şunun da bilincindeyim
Tek kalmasaydım kitap okumazdım bu kadar
Seokjin: Seni dua ederken görüyorum bazen
İnançsız bir çocuk dua etmez Jeongguk
Jeongguk: Ah benim zavallı hyung'um
Umarım hayatın boyunca beni asla anlamana gerek kalmaz
Ben inandığım için dua etmiyorum
Elbette inanıyorum ama bir saç teli kadar zayıf bir inancım var
Arkadaşlarımdan çok azar yemiştim lisedeyken
Beni dinlemek istemezlerdi
Aslında zaten hiçbir zaman dinlemediler
Onlara göre benim sorgulamam sadece inançsızlıktı
Zavallı annem bile beni dinlemezdi
Çünkü dediğine göre ben adamı dinden soğuturmuşum
Benim kimsem yok hyung
Kimsem yoktu
İnsan konuşma ihtiyacı güdüyor bazen
Dua ediyorum o yüzden
Tanrıyla aramdaki bağ bu kadar yüzeysel ve acınası
Ben ona muhtacım, bir o kadar da düşmanım
O ise var ve beni duyuyor
Taslak bu
Bir de araya korku girince
İnsan iyi şeyler için yalvarıyor
Seokjin: Hâlâ bu kadar yalnız mı hissediyorsun kendini?
Jeongguk: Yalnız değilim artık
Tanrı bana seni verdi
Herhalde o da bıktı benden ne dersin?
Sen bıkma ama
Çünkü çok seviyorum seni
Seokjin: Sana bugün içirmemeliydik
Jeongguk: Her zaman gevezeydim ben
Ruhu güzel seokjin
Seokjin: Gevezelikten değil
Korku|
Ruha bir kere girince asla çıkmıyor|
Hadi bırak telefonu
Atayım yoongi'yi, namjoon'un yanına
Gel yanıma
Hem saçlarını severek uyutacaktım senin daha
Jeongguk: Kavga etmezler mi beraber?
Seokjin: Etmezler güzel jungoo
Hadi kalk
Gel yanıma
Özledim hem seni
Yüzüne hasret kaldım
Jeongguk Çevrimdışı
Seokjin: Güzel bebeğim benim
○●○
Birthday piano theme (out of tune)