ASTRID KEITH JONES
6:30 A.M. na kami naka rating sa cemetery dahil hindi naman siya kalayuan, plus hindi traffic.
Tinungo na namin kaagad ang puntod ni Shin, nakasunod lamang kami kay Liliana hanggang sa huminto ito sa isang puntod at linapag nito ang tulips bouquet. Kaya linapag na rin namin ni Jade ang hawak naming tulips.
"Good morning, mi amore. Sorry ngayon lang ulit ako nakadalaw sayo." Wika nito na may ngiti sa labi at umupo, kaya tinabihan namin ito.
Shinzō Mochizuki
Born: February 14, 200*
Died: February 14,201*
Basa ko sa lapida nito. what?! Namatay siya sa mismong birthday niya rin? Sa mismong anniversary din nila, at araw pa ng mga puso. Grabe naman iyon.
"Siya nga pala, mi amore. Kasama ko ngayon si Jade, at may bago akong kaibigan si Astrid." Hindi parin nawawala sa labi nito ang ngiti.
Halata sa mukha at ngiti niya na inlove na in love siya kay Shin.
Kinukwentuhan lang namin si Shin at tumagal din kami roon ng ilang oras. Bago napagpasiyahang umuwi na, dahil babalik din kami agad sa Manila.
MA. ALEXIS PENELOPE
"Akala ko wala na kayong balak na umuwi." Sagot ko sa kaharap kong bata ngayon, si Jade.
"Bakit? Ayaw mo na kami umuwi? Pinagpalit mo na ako no? May anak ka ng iba, no?!" Pinaningkitan pa ako nito, singkit na nga eh.
"Yes, at saka sawang-sawa ako sa pagmumukha nyong tatlo eh."
"Sus, selos ka lang eh. Aminin, nagsiselos ka ano? Halika ienroll kita sa JRU" Madudang saad nito kaya tinaasan ko siya ng kilay.
Anong nagsiselos?
Anong JRU? Pinagsasabi niya?
Kanina pa ako inaasar nito na kesyo nagsiselos daw ako kay Liliana na yon at kay Astrid. Pft, pagbuhulin ko pa silang dalawa.
"Umamin ka na kase, Gorl. Halatang nagsiselos ka sa dalawa." Sabat ni Maddie. Isa pa ito, ilang araw na ako inaasar.
Sinusumpa ko siya na wala siyang maging end game sa buhay.
"Hindi nga ako nagsiselos. Ano naman pakealam ko sa dalawang yon." Inis na wika ko kase napipikon na ako kanina pa.
"Lexi, kulang nalang letter P sa damit mo." Tatawa-tawa na saad ni Jade kaya napatingin ako sa damit ko.
Ilang minuto pa bago ko nagets ang sinasabi nito. Gago talaga. Naka suot kase ako ng T-shirt na color orange. Ginawa pa akong Prisoner.
May biglang nag flash kaya napapikit ako dahil ang sakit sa mata.
"Ano pwede icaption dito, Jade?" Malokong tanong ni Maddie at pinakita nito ang nasa phone nya.
"Hmm" nagiisip din pala ang batang ito. "Caption mo nalang 'Orange' " sagot ni bata.
Ang iksi talaga mag captipn ng batang iyan, minsan color kadalasan naman emoji lang ang caption sa mga pinupost.
"Sige sige-- paano na iyong spell ng orange?" Tanong muli ni Madeleine. Jusko, orange lang di pa alam.
Nataguriang President at nasa ranggo pa siya pag dating sa academics tapos orange lang hindi pa alam? Ganiyan na ba kapag tumatanda pati spelling ng orange nakakalimotan?
"Anong orange? Iyong color ba o iyong prutas?" Tanong pabalik ni bata. Gusto ko nalang sumabog at magsabi ng masasamang mga words.
Cause of death ko yata silang dalawa. Hindi ko kinakaya ang katangahan nilang dalawa, sana kahit isang araw man lang mag tino sila.
Hirap nilang pag samahin dahil pati ako natatanga na rin. Napapatanong na rin ako sa sarili ko kung dapat ko pa bang ipagpatuloy itong buhay ko.
"Iyong color" sagot nito kaya inispell na ni Jade ang orange kuno. "Ayan, okay na" nakangising saad nito.
Hinayaan ko nalang ang dalawang tanga na kasama ko. Pumikit muna ako, pero pag pikit ko mukha agad ni Astrid ang bumungad saakin kasama ang Liliana na iyon kaya napadilat ako.
Pati ba naman sa pag pikit sila parin nakikita ko, pisti namang buhay ito, oh.
Mga papansin talaga.
"'Di magbabago ang isip ko, sinta
Ikaw pa rin ang pipiliin
Kahit na araw-araw nang nasasaktan
Ikaw pa rin ang hahanapin" Napatingin ako sa kumanta. Si Madelaine kumakanta habang nakatingin saakin ng nakakaloko.
Tapos si Keizel may hawak na gitara, bakit hindi ko napansin na may dala pala siyang ganiyan? Ganoon na ba ako ka walang pake at di ko iyon napansin?
"Bakit ganito?
'Di ko naman 'to ginusto
Pero sige lang
Ikaw pa rin" Dagdag pa nito kaya napairap nalang ako.
"Maria Alexis "Nagsiselos kay Liliana" Penelope" gatong ni Jade habang tumatawa.
"Sinta
'Di mo ba alam?
Halos 'di na makatulog kakaisip
Ikaw ang dahilan
Ikaw ang pahinga
Ang tanging ninanais
Kahit 'di ka naman sa 'kin papunta" Pigilan niyo ako baka masakal ko ngayon ang Maddie na ito.
"Sinong may hawak ng puso mong bulag
Baka kasi ako ang papalarin
O nag-iisip pa rin ng paraan (paraan)
Para bigyan mo lang ng pansin" Pagkanta ni Jade kaya agad kong hinablot ang notebook na hawak ko kanina, at binato sakaniya.
Pero nakailag ito dahilan para matawa silang dalawa.
Minsan ko na nga siya marinig kumanta, sa pang aasar pa saakin. Sarap lang iumpog.
"Ma. Alexis "selosa" Pene--" nag takbuhan ang dalawa dahil inambahan ko sila na ibabato ang aking bag.
Nakakapikon talaga silang dalawa. Sarap nilang pag untugin. Sakit nila sa ulo.
Hindi naman ako nagsise- weh? Di ba nagsiselos iyong halos patayin mo na sila sa isip mo? Sabat ng isip ko kaya napapikit ako dahil sa inis.
Hindi nga ako nagsiselos, naiinis lang ako dahil ilang araw na silang magkasama.
Nakalimutan niya na naman kasi ako dahil may bago na naman siyang kinakasama. Sinong hindi magtatampo roon di ba?
Matapos ang mainit na pagsasalo nami- namula ako dahil sa naalala ko.
Erase erase erase
Bakit ba sumagi sa isip ko ang pang yayaring iyon? Nakakahiya, muntik na may mangyari saamin dahil nagpadala ako sa tukso! Never again
Mali ang ginagawa namin. Lalo't may boyfriend na ito.
Tama nga pala, dapat itigil na namin ang mga bagay na iyon dahil may boyfriend na siya.
Kahit hindi naman ako boto sa lalaking iyon ay dapat bigyang respeto ko parin ang pagsasama nila, hindi tama ang ginagawa namin.
Agad akong linukob ng konsensiya.
Siya ba, nakukonsensiya ba siya? May boyfriend na ito tapos gugulohin ako?
Ayaw kong magkasala pa, kaya sisiguraduhin kong hinding-hindi na iyon mangyayaring muli.
Alam kong mabait na tao si Bryce kahit na naiinis ako sakaniya noon. Pero hindi sapat na dahilan iyon para pag taksilan namin siya.
Sana maisip ni Astrid na mali ang nagawa namin, sana lang ay hindi na maulit iyon.