Buryong-buryo na ako rito sa condo ni Hezekiah at ayaw man lang niya akong palabasin. Halos kain at tulog na lang ang ginagawa ko rito at mababaliw na ako dahil wala akong halos ginagawa.
Minsan ay nanonood naman ako pero kadalasang ginagawa ko ay magreklamo sa kanya at magmakaawang palabasin niya ako. Ginawa ko na lahat pero hindi siya pumayag. I tried escaping but he always caught.
Madalas din kaming magkasagutan at sa tuwing napupuno siya ay marahas niya akong hahalikan at kakagatin ang mga labi ko. Nagkukulong na lang ako rito sa kwarto ko dahil baka masumbat-sumbatan ko lang siya at kung ano pa ang gawin niya sa'kin.
Bumangon na ako nang hindi ko na makayanan ang bagot na nararamdaman ko. Dalawang araw na rin akong ganito at nagsasawa na ako. I should try harder to convince him. Bibili lang naman ako ng mga gamit dahil napansin ko konti lang ang gamit ko rito. Well, para sa'kin konti lang pero marami na iyon sa iba.
Papayagan naman siguro ako ni Hezekiah dahil hindi naman ako mambubulakbol. Iyon lagi ang sinasabi niya kaya hindi niya ako pinapayagan. Baka raw magbubulakbol lang ako at kung saang-saang club at bar lang ako pupuntahan.
Like heck. Baliw ba siya? Hindi naman ako lalabas ng walang kasama. Hindi ko rin naman mayayaya si Milly dahil noong inaya ko siya noong isang araw na tatakas ulit kami ay tinanggihan niya dahil baka raw may makakita na naman sa amin at isumbong kami kay Hezekiah. Napapaisip nga ako kung bakit alalang-alala siya roon, ako naman ang malalagot kay Hezekiah at hindi siya.
I think she has another bigger reason for that.
"Kuya Hez," tawag ko nang makalabas ako ng kwarto ko. Medyo may kalakasan iyon para marinig niya.
Tumingin ako sa living room para tignan siya kung nandoon ba siya pero hindi ko siya nakita.
"Hezekiah!" tawag ko ulit nang pati sa kusina ay hindi ko siya nakita. Nilibot ko ang buong condo niya at hindi ko pa rin siya nakita. Pati sa kwarto niya ay wala siya.
Napakunot noo ako. Saan napunta ang lalaking iyon? Ilang segundo ang lumipas nang pumaskil ang malawak na ngisi sa mga labi ko. Wala si Hezekiah.
Ibig sabihin nu'n ay pwede akong lumabas. Natuwa ako sa iniisip at dinouble check ko kung wala ba talaga siya rito bago umalis.
Bumalik ako sa kwarto at pakanta-kanta pa ako nang hindi ko talaga siya mahagilap. Nagkalkal ako ng mga damit sa closet na susuotin.
Nang makapili nang isusuot ay kinuha ko ang tuwalya ko at dumiretso na sa banyo. Medyo binilisan ko ang pagligo para hindi ako maabutan ni Hezekiah.
I wore the dress I chose earlier. It was a fit and backless dress. The color suits my skin color. Dahil itim ito ay litaw na litaw ang maputi kong balat. I just put my hair in a high ponytail para hindi matabunan ang likod ko. Para saan pa kung magdadamit ako ng ganito kapag matatabunan din lang.
Hindi na ako masyadong nag-ayos dahil baka maabutan ako ni Hezekiah. Kinuha ko lang ang sling bag ko na naglalaman ng mga importante kong gamit at nagsuot ng sandals.
Umalis na rin ako pagkatapos. Sa mall ako nagtungo dahil gusto kong magshopping. Ramdam ko ang mga titig ng bawat lalaking nadadaanan ko. Meron pa 'yung nagalit ang babaeng kasama nila dahil sa malagkit na tingin nila sa'kin.
Napabuntonghininga ako ng malalim. Ito ang mahirap dito sa Pilipinas. Ibang-iba sa bansang kinalakihan ko. Dito ay kung nakasuot ng maiksing damit ay pinagtitinginan at halata ang pagnanasa sa mga mata nila samantalang doon ay normal lang ito sa kanila at wala kang maririnig na husga mula sa kanila.
"Miss, is this yours?"
Habang namimili ng sandals na bibilhin ay may kung sinong nagtanong sa likuran ko. Hinarap ko ito at tumaas ang kilay ko ng makita ito. Binaba ko ang tingin sa hawak niyang card.
Nanlaki lamang ang mga mata ko nang makitang card ko iyon. Agad ko itong kinuha mula sa kanya. "Oh fucking shit, how could I be so careless?"
Gosh. Paano na lang kapag nawala 'to? Nahulog ko nga ito kanina dahil hawak ko ito habang namimili ng mga bibilhin.
I heard him chuckle that made me look at his face once again. He's taller than me but not as much as Hezekiah. He's also attractive physically. He got the face, the body and charming smile. Ayos na but not my type.
"I fucking thank you," I said and I meant it. Titig na titig siya sa'kin habang hindi mawala-wala ang malawak niyang ngiti.
"No big deal. I'm Enzo by the way," he introduced and even handed me his hand. Tinignan ko lang ito bago ito tinanggap.
Hindi naman siguro masamang makipagkilala at makipagkaibigan, 'no? Wala naman sigurong magagalit.
"I'm Ishii but you can call me Caprice." I shook his hand.
His eyebrows raised as if he was confused. "Ishii? How's that closer to Caprice?"
"My first name." Nginitian ko siya bago binawi ang kamay sa kanya.
He cursed and I heard an accent from that. Hindi na ako magtataka dahil mukha siyang half.
"How stupid of me," bulong niya na rinig ko naman. "Anyways, can I get your number?"
"How stupid of you to even ask for her number?" Nanlaki ang mga mata ko nang marinig ang malamig at blangkong boses ni Hezekiah. Mabilis akong lumingon at nakita ang madilim niyang pigura na isang salita lang ay bubuga siya ng apoy.
Nablangko ang isip ko sa nakikita. He's fucking mad. I took a step backwards when he grabbed my waist and pulled my body to his.
"Now, if you excuse," he said to Enzo before dragging me with him. Hindi ako makapagsalita at hindi ako makapalag mula sa mahigpit niyang kapit sa'kin.
"Hezekiah, you're going already?" a woman approached us and asked. Hindi ko siya pinansin dahil sa hila sa'kin ni Hezekiah.
"Yes, Shana. I'll let Lyte to accompany you, I'm sorry," Hezekiah answered her with calmed and soft voice.
"Okay."
Hindi ko na nakita ang babae nang tuluyan na nga akong hilahin ni Hezekiah. Ilang beses na akong natapilok dahil sa hila niya sa'kin at hindi man lang niya binagalan ang lakad niya.
"H-Hezekiah, ang sakit na ng paa ko," reklamo ko nang pasakit nang pasakit ang paa ko. Hindi ko magawang mainis at magalit sa kanya dahil mas galit siya sa'kin ngayon.
Kahit hindi ko aminin ay natatakot ako sa kanya. Sa ganitong anyo pa lang niya ay kayang-kaya niya akong saktan. Baka kapag ginalit ko pa siya ay masuntok na niya ako.
Hindi siya tumigil at patuloy lang akong hinila sa baywang papuntang parking lot. Tiniis ko ang sakit ng paa kong ilang beses nang natapilok dahil sa kanya. My sandals was fucking four inches. Medyo mataas at masakit kapag natapilok.
"Can you slow down? Nasasaktan ako, Hezekiah." Halos magmakaawa ako dahil hindi talaga siya nakikinig. Gaano ba siya kagalit at wala siyang pakialam kahit nasasaktan ako?
He's not gentle at all. Hindi talaga siya ang lalaking type ko! Kahit isang katangian lang ng lalaking gusto ko ay wala sa kanya. Ang sama niya. Unti-unting namuo ang inis sa loob ko.
When I was ready to yell at him, marahas niya akong binalibag sa isang kotse rito sa parking lot. I guess this is his.
Napaungol ako sa sakit ng likod ko dahil sa pagkakabalibag niya. Masamang tingin ang pinukol ko sa kanya but I guess I can't equal his eyes right now. It was full rage and his face darkened more when my eyes softened.
Napapikit ako nang marahas niyang tinukod ang dalawang kamay niya sa magkabilang gilid ko. Napapikit ako at hinayaan ang katawang sumandal sa kotse niya.
"What.The.Fuck.Caprice," binigkas niya ang mga salitang iyon ng may diin. I can feel danger from him that I shoul avoid.
"Bakit ba. Gusto ko lang namang lumabas dahil nakakabagot sa condo mo," angal ko. Ayaw kong magmukhang talo sa harap niya.
Kahit alam kong hindi ko kaya ay pinantayan ko pa rin ang tingin niya. I don't care if his eyes were intimidating. Kaya kong hayahin iyon at i-apply sa kanya.
Pinasadahan niya ako ng tingin mula sa ulo hanggang paa. Nang bumalik ang mga mata niya sa'kin ay umigting ang panga niya. Kita ko ang mga ugat sa leeg niyang naglalabasan na sa pagpipigil.
"Lumabas kang hindi nagpapaalam tapos makikita lang kitang ganito?" Bakas ang pagpipigil sa boses niya.
"Anong ganito? Maayos naman ako, ah. Bagay din sa'kin ang suot ko. Ayaw mo naman nito?"
"Bagay? Nag-iisip ka ba, Caprice? Ang daming lalaki riyan at ganyan pa ang damit mo!" sigaw niya nang mapuno na sa'kin.
"Ano naman! It's not like they'll rape me on the spot!" sigaw ko pabalik nang nagiging irasyonal na ang rason niya. Ayaw niya ako nagdadamit ng revealing dahil maraming lalaki? Anong konek nu'n?
Sisigaw na sana ulit ako nang marahas niyang tanggalin ang tali ng buhok ko. "Pwede mo namang hindi na itali ang buhok mo para takpan ang putang inang likod mo!"
"Bakit pa ako nagdamit ng ganito kung tatakpan ko rin lang—" Hindi ko natapos ang sasabihin nang atakihin niya ang leeg ko. He licked, nibbled and sucked on my neck.
Napapikit ako habang marahang tinutulak ang dibdib niya. Paniguradong magmamarka ang paghalik niya sa leeg ko. Ilang minuto siyang tumagal kakahalik at sipsip sa leeg ko. Nang matapos sa kabila ay lumipat naman sa kabilang parte.
He pulled some of my hair behind on my nape tilting my head for his access. Nakagat ko ang ibabang labi dahil sa ginagawa niya. Pinaparamdam talaga niyang galit siya sa klase ng kanyang paghalik.
Ang isang kamay niya ay naramdaman ko sa likod ko. Ramdam na ramdam ko ang init nu'n dahil wala namang telang tumatakip sa likod ko. Kita rin ang kurba ng pwet ko dahil hanggang sa taas nu'n ang hindi natatakpan ng tela. Wala rin akong bra dahil nipple pads lang ang ginamit ko.
Humigpit ang hawak ko sa damit niya bandang dibdib niya nang tumaas ang isang palad niya at dumaplis ang hintuturo niya sa gilid ng dibdib ko. Hindi naman kalakihan ang akin pero tantsa ko ay sakto lamang iyon sa palad niya.
Bahagya siyang tumigil sa paghalik sa leeg ko at mahinang nagmura. I felt so hot. Damn. He made me like this again. Buti na lang at walang taong dumadaan sa banda namin. Kahit meron man ay sa tingin ko walang balak si Hezekiah tumigil.
"Fuck. You don't have bra?" bulong niya sa tenga ko.
"Halata kapag nagsuot ako," sagot ko.
Bahagya siyang lumayo sa'kin at pinakatitigan ako ng madilim. Unti-unting bumaba ang tingin niya sa bandang leeg ko at napansin kong mukha siyang kontento sa nakikita.
"Tell me if you want to wear something revealing. Mamarkahan kita." Seryoso ang mukha niya habang sinasabi iyon.
Natawa ako ng sarkastiko. Seryoso ba siya? Edi mas gugustuhin kong magsuot ng desente kung gano'n. Nakakainis. Alam kong paraan niya ito para hindi ako mapagsuot ng mga ganito.
I gritted my teeth in anger. He thinks he can control in this way? Magrerebelde ako sa kanya at papahirapan ko siya. Madali lang naman sa'kin 'yon dahil alam ko kung anong mga rason kung bakit siya nagagalit.
"You're crazy."
"I mean it, Caprice. Gawin mo ulit at bubuntisin kita."
Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Hinagilap ko sa mukha niya kung nagbibiro ba siya o hindi pero seryosong-seryoso ang mukha niya. Walang halong biro.
"Y-You can't do that!"
"Believe me, I fucking can."
Hindi ako nakasagot doon. Nagtitigan lamang kami at tinitimbang ang bawat isa. He's fucking serious. Hindi niya pwedeng gawin iyon dahil ilang taon lang ako at hindi papayag si Dad. Tama. "Sa tingin mo hahayaan ni Dad na mabuntis ako ganito kaaga?"
He smirked and I felt defeated. Sa ngisi pa lang niyang iyon ay mararamdaman talaga ng kung sinong kalaban niya ang pagkatalo. Fuck him. Sana pala hindi na ako bumalik sa puder niya. Kina Milly na lang sana ako.
"You think Tito can do something else when you're already pregnant?... With my child." Lumawak ang ngisi niya at para akong nanghina sa narinig. Bubuntisin niya ako kung susuwayin ko siya sa gusto niya.
Edi magsusumbong ako. Sasabihin kong rape iyon. "T-Then... I will tell everyone you raped me."
Nilapit niya ang mukha niyang hanggang ngayon ay malawak pa rin ang pagkakangisi. I tried making distance between our faces that I forgot his hand was holding onto my hair at my back. "Sigurado ka bang hindi mo magugustuhan ang mangyayari?"
Natahimik ako at nag-isip ng ibabatong salita sa kanya. Hindi dapat siya manalo sa argumentong ito.
"M-Maybe yes, but that's all. It will only become sex without any meaning. Sex is normal so as abortion—"
Lalong nagdilim ang mukha niya na nagpatikom ng bibig ko. Wala na ang ngisi sa mga labi niya at kakaiba na ngayon ang emosyon sa mga mata niya. Kung kanina ay takot ako, ngayon ay halos manginig ako sa takot. I can't stand his expression unlike earlier.
"Don't.Ever.Attempt.Doing.That."
Hindi ko alam na ganito ang magiging reaksyon niya sa sinabi ko. Hindi naman ako seryoso sa sinabi ko. I'm not an evil woman who could kill her own flesh and blood. Hindi ko kayang gawin iyon pero parang seryoso siya sa sinabi ko.
"I-I was just kidding," bawi ko nang hindi ko na makayanan ang pinapakita niyang ekspresyon.
Nakabalik kami ng condo niyang walang imikan. Hindi siya nagsasalita at hindi man lang siya tumitingin sa akin. Sobra talaga siyang nagalit sa isang salitang binanggit ko. Kung alam ko lang na ito ang mangyayari ay sana hindi ko na binanggit iyon.
Yes, I hate him so much but I admit I don't want this feeling. I feel like saying sorry to him.
Kahit galit siya kanina ay hindi pa rin niya nakalimutan ang damit ko kaya binalot niya ako gamit ang jacket niya. Pabalik-balik ang lakad ko sa sariling kwarto. Hindi ako mapakaling gano'n ang asta niya.
Maybe I should say sorry? That word is not okay and will never okay. Kailan man ay hindi rin iyon pumasok sa isip ko. Ngayon lang iyon pumasok sa'kin dahil sa wala na akong maisip na ibang salitang pambato sa kanya. I sometimes think irrational and immature but I know my mistakes. I know when to say sorry.
Lumabas ako ng kwarto nang hindi na talaga ako mapakali. I should say sorry. Kahit anong magiging outcome nu'n ay hindi na importante sa'kin. He accepts it or not, the important thing was the part that I admit my mistake and apologizing to him.
Naabutan ko siya sa kusina na nakaupo sa high chair habang kaharap ang laptop niya. Hindi ko alam kung paano ko siya lalapitan pero bahala na.
Dire-diretso ako nang lakad. He surely sensed ny presence but he didn't pay attention to me. He didn't even give a glance. He must be beyond mad.
"Hezekiah," tawag ko sa kanya pero hindi siya sumagot. Patuloy lang siya sa pagtipa sa laptop niya.
"Hezekiah," tawag kong muli. I sounded desperate for his attention.
Tumigil siya sa pagtipa at sa wakas ay hinarap ako. He raised his eyebrows at me. He looks intimidating but I don't care anymore. Ang kailangan ko lang ngayon ay humingi ng tawad sa kanya.
"I'm sorry," I said bowing my head. Hindi ko ugali ang ganito pero hindi ko lang nakayanan ang klase ng tingin niya. Para niya akong tinutusok gamit ang mga mata niya. "I know it's not necessary to mention that word and use it as a joke or even use it for threat. I'm sorry, I didn't mean that."
"You're not sincere," he said after seconds passed. Napaangat ako ng tingin. Anong hindi sincere? I lowered my pride to apologize to him but I will only hear that words from him?
Wala bang sinseridad sa akin? I'm sure I sounded sincere earlier.
"You think I could do that?" I asked instead.
"Yes," walang pag-aalinlang sagot niya. Nakaramdam ako ng sakit sa sagot niya. Well, I'm used to it. Akala ng lahat kaya kong gawin ang ganiyan, ganito, dahil sa pag-uugali ko. Dahil lang spoiled ako at maarte sa lahat.
Kasalanan ko naman kung bakit gano'n ang naging tingin sa'kin ng mga tao pero ang pumatay ako ng tao? Kailanman ay hindi ko iyon magagawa lalo na sa dugo at laman ko. Hindi ko man alam at ramdam ang pagmamahal ng isang ina, kaya ko iyong ibigay sa magiging anak ko kaya anong pinagsasabi niyang kaya kong gawin ang bagay na iyon?
Nanggalaiti ako sa sinabi niya. Hindi ako nagsisi sa pagsasabi ng pasensya sa kanya pero hindi naman tamang husgahan niya ako gayong hindi naman niya ako kilala. Ang kapal ng mukha niya.
Inirapan ko siya at tinalikuran. It's no sense arguing with him. Baka kung ano-ano lang na naman ang lumabas sa bunganga ko.
"Is it true you will do that if I got you pregnant?" Dahil sa tanong niya ay hindi natuloy ang hakbang ko paalis.
Humarap ako sa kanya at nakasalubong lang ang walang emosyon niyang mga mata. I can't read him.
"Bakit ko naman hahayaang galawin mo ako?" irap ko.
"What if..." he stated.
"Hezekiah, there's contraceptive. It's not possible you could get me pregnant," angal ko. Ayaw kong isipin ang what if na iyan. Kapag sinagot ko iyan ay parang inamin ko ring may mangyayari sa amin. Though we kissed, made out, we did oral sex but he's the only one who did all the work.
"I'm asking you the 'what if' thing."
"No," walang pagdadalawang isip kong sagot. Kahit sino man ang makabuntis sa akin, hindi ko iyon gagawin. Even if I got pregnant from rape or something, I won't do that.
He looked satisfied from my answer.
"Are you serious when you answered me yes earlier?" Tumaas ang kilay niya. He's probably confused. "Noong tinanong kita kung kaya ko bang gawin iyon."
"Yes," he answered yes once again.
"Why?"
"You're still young and you still have long years to have your own time. Baka isipin mong sira na ang buhay mo sa oras na binuntis nga kita ng maaga and you will come up to that idea." Naiintindihan ko naman ang punto niya. Kung siguro ako ang nasa posisyon niya ag gano'n ang iisipin ko sa sarili ko.
Wait, wait, wait. Bakit ito ang pinag-uusapan namin? "Wait, you're not planning to impregnate me for real, right?"
"That's not a plan, Caprice. That's our future."
...