Miran odadan çıkınca salona indi.Annesi ile konuşması gerekiyordu.Artık Avjin'e gerektiği gibi davranılması lazımdı.Salona girince keyifle kahve içen annesini görünce kaşlarını çattı.Anlaşılan annesi için herşey yolundaydı.Rojda ana oğlunu görünce gülümsemesi büyüdü.
-Miran'ım aslan oğlum gel hele otur yanıma.
-Ne oturması ana ben sana birkaç şey söyleyip gideceğim.Oturmaya gerek yok.
Rojda ana duyduklarıyla rahatsız oldu.Oğlunun kendini afettmesi için ne yapması gerektiğini bilmiyordu.Sessizce bekledi kaderini.
-Ana bundan sonra Avjin'e nasıl davranacağınıza karar verin.Yüzüne gülüp arkasından iş çevirmeyin.
-Miran oğlum bak sen şuan beni anlayamzasın hele bir çocuğunu kucağına al. O zaman onun için yapamayacağın hiçbirşey olmadığını anlarsın.
-Ana ben asla çocuğumun canını yakacak birşey yapmam.Size defalarca söyledim.Ben Avjin'in üstüne hiçbir kadını kabul etmem diye.Siz sanıyorsunuz ki Avjin şuan hamile olmasa sizin istediginizi yaparım.Hayır! Yine yapmam.Ben karımı seviyorum.Şimdi lütfen beni daha fazla yormayın.
-Miran oğlum ben ne yaptıysam senin iyiliğin için yaptım.Ben kötü birşey yapmadım sadece olacak olanı hızlandırdım.Ben babanla konuşup ağaları toplatmasaydım zamanla hepimiz daha çok yıpranacaktık.
Kapının önündeki hareketlilikle ana ile oğul O tarafa döndü.Avjin kıpkırmızı gözlerle izliyordu ikisini.Duymuştu herşeyi işte.Aslında olması gereken buydu.İnsanları tanımalıydı.Avjin salona girdi,yavaş adımlarla yaklaştı ikiliye.
-Ne..neden?
-Kızım bak ben...
-Ben size anne dedim.Bir hatamı mı gördünüz daha evleneli ne kadar olmuştu da çocuğumun olmadığına karar verdiniz.
-Avjin bak kızım biz yanlış yaptık tamam ama Rojin hamile kalıpta senden böyle bir haber gelmeyince bizde telaş yaptık.Kızım biliyorsun sende burda haber çabuk yayılır zaten.Biz söylemesekte ağalar haberi alınca seni soracaklardı.
-Belki öyle ama onlar sorana kadar belki hamile olduğumu öğrenmiş olurduk.Böyle daha mı iyi oldu.
Miran sadece konuşmaları dinliyordu.Karısının ki haklı bir hesap sormaydı.Neredeyse çocuklarını kaybedeceklerdi.
-Ben size ana dedim, ha yine derim.Saygı da asla kusur da etmem ama benden eski sevgimi beklemeyin.Bende insanım artık benimde dayanma sınırım geçti.İftira attılar,dövdünüz hakaret ettiniz ben yinede hiçbirşey demedim.Hoş babamdan alışkınım zaten dayak yemeye.Ama bu sefer yaptığınız sadece bana değil az kalsın bebeğime de zarar veriyordu.
Rojda ana konuşmadı ne diyecekti ki, gelini haklıydı.Sustu sadece sustu.Avjin dolu gözleriyle odayı terk etti.Bu kadarı ağır gelmişti.Miran karısının peşinden odaya girdi.Avjin yatağa oturup ağlamaya başladı.
-Ço..çok ağır bu Miran ben bunları hak edecek birşey yapmadım ki.
-Şşşt biliyorum.Lütfen kendini üzme anam da hatasını biliyor bu yüzden susuyor.Lütfen ağlama Avjin ben senin gözünden düşen tek bir damla için dünyayı yakarım.Hem bak bebeğimiz de hissediyor o da üzülüyor.
Avjin ağlarken güldü.Bu adamı çok seviyordu.
-İyi ki varsın Miran,iyi ki kocamsın.
Miran duyduklarıyla şaşırdı.
-Ne dedin sen?Bir daha söyle.
-Kocamsın dedim.
-Avjin beni bazen gerçekten şaşırtıyorsun.Senin hormonların devreye girdi yine anlaşılan.Ben şirkete gidiyorum.Çünkü sen böyleyken benim hormonlarımda rahat durmuyor.
Deyip ayağa kalktı.Avjin alınmıştı.Şimdi bir de alınganlık çıktı diye düşündü ama elinde olan birşey değildi.Dudaklarını büzdü.Miran bunu görünce kaşlarını çattı.Hızla gelip karısının dudaklarına yapıştı.
-Bilerek yapıyorsan elimden çekeceğin var Avjin şu dudaklarını düzelt yoksa ben düzeltmesini bilirim.
-Ama birşey yapmadım ki.
Deyip yine büzdü dudaklarını.Miran'ın dudaklarından bir hırıltı çıktı.Kesinlikle inadına yapıyordu.
-Oyununa gelemeyeceğim Avjin.Ben çıkıyorum.Ama bu yaptıklarını akşam ödeteceğim.
Deyip çıktı odadan.Avjim utançla dudaklarını dişledi.Ellerini karnında birleştirip okşadı.
-Anneye ne yapıyorsun böyle bebeğim.
Dedi.Şimdi de kendi kendine konuşuyordu.Bu durumdan kurtulmak için odadan çıktı.Merdivenleri yavaş yavaş inip mutfağa girdi.Karnı çok açtı.Hemen dolabı açıp kahvaltılıkları çıkardı.Masaya koyup ekmek aldı.Oturup yemeye başladı.5 dakika içinde tüm kaseleri tertemiz etmişti.Anlaşılan hamilelik döneminde çok kilo alacaktı. 'Acaba Miran beni kilo alınca da beğenir mi?' ,'Ya başka kadınlara bakarsa?' gibi bor sürü soru sorup çeşitli senaryolar kurdu kafasında.Bu düşüncelerle gözleri doldu.Yok kesinlikle kafayı yemişti.Bu böyle olmayacaktı.Kendisine uğraşacak birşeyler bulmalıydı.Yukarıya çıkıp salona girdi.Düzenli olan salonu tekrar düzeltti.'Bu evde hiç iş yok mu?' diye düşünmeden edemedi.Kendi odasına girdi.Etrafına baktı.En iyisi dolabını düzeltmekti.Saatlerce dolabıyla uğraştı.Sonra yatağının çarşaflarını değiştirdi.Kesinlikle işe yarıyordu.Ama çok yorulmuştu.Bu yorgunluğu duşa girerek atmaya karar verdi.Birazdan akşam yemeğini hazırlamaya başlardı mutfaktakiler.Banyayo girip üzerini çıkardı genç kadın.Suyu açıp altına girdi.Tüm yorgunluğunun suyla akıp gittiğini hissediyordu.Şampuanı alıp saçına sürdü,güzelce köpürttükten sonra kapıdan ses gelince donup kaldı.
-Ki... Kim o?
- ...
-Miran sen misin?
Sorularına cevap alamayınca suyun altına girdi.Gözlerini açamıyordu şampuandan dolayı.Ama suyun altına girmesiyle beline güçlü kolların dolanması bir oldu.İçi güven ve huzurla doldu.Bu kokuyu nerede olsa tanırdı.
-Neden ses vermiyorsun Miran,korkudan ölecektim.
-Şşşt ölüm lafını etme bir daha.Ayrıca sabah söylemiştim beni tahrik etmenin cezasını şimdi çekeceksin.
-Ama ben birşey yapmadım ki
Deyip dudaklarını büzdü yine farkında olmadan Miran hiç vakit kaybetmeden yapıştı karısının dolgun dudaklarına.Sonrası genç çift için zevk dolu dakikalardı.İkili duştan sonra çıkıp üzerlerini giyindi.Kahkalarla çıktılar odadan daha dogrusu Miran kahkaha atarken Avjin surat asıyordu.Çünkü kocası sürekli onunla uğraşıyordu.Birlikte aşağıya indiler.Herkes masaya oturmuş onları bekliyordu.Hemen geçip oturdular.Masada buz gibi bor sessizlik vardı.Avjin ve Miran kırgın,Rojda ana ve Adal ağa mahcup bir sessizliğe büründü.Bu sessizliğe Miran son verdi.
-Baba yarın ağaları toplayıp Devran hakkında verdiğim kararı açıklayacağım.
-Tamam oğul ben şimdi haber ederim.İnşaallah hakkımızda hayırlısı olsun.
- Amin baba amin.
Herkes yemeğini yedikten sonra Avjin yorgun olduğunu söyleyip izin istedi.Miran be Adal ağa ise çalışma odasında işlerle ilgili konuştular.Vakit ilerleyince Herkes odasına çekildi.Miran odaya girdiğinde Avjin'i uyanık görünce şaşırdı.
-Sen neden uyumadın?
-Sen olmayınca uyuyamıyorum.
-Hımmm öyle mi?
-Evet öyle :)
-Tamam üzerimi değiştirip hemen geliyorum.
Deyip dolaba ilerledi genç adam üzerini değiştirip yatağa girdi.Sabah ki banyo olayı aklına gelince gülümsedi. Karısına biraz takılabilirdi.
- Sabah banyoda harikaydın.
-Yaaaa Miran!
Deyip kafasını yorganın altına sokan karısına büyük bir kahkaha patlattı.
-Hayırdır Avjin hormonların bu sefer faaliyette değildi galiba.
-Miran susar mısın?
-Tamam tamam çık şuradan boğulacaksın şimdi.
Avjin kafasını yorganın altından çıkarıp kıpkırmızı suratıyla kocasına baktı.
-Miran birşey soracağım.
-Sor bakalım :)
- Sen kız çocuk mu erkek çocuk mu istiyorsun?
Miran bu soruya güldü.
-Avjin ben sadece senden bir çocuk istiyorum.Cinsiyeti önemli değil senden olması ve sağlıklı olması yeterli.
Genç kadın bu cevapla mest oldu.
- Seni seviyorum Miran AZIZOĞLU.
- Seni seviyorum Avjin AZİZOĞLU.
Bunlar uyumadan önce söyledikleri son sözler oldu.Karı koca sabaha kadar huzurlu bir uykunun kollarına bıraktı kendini.
Avjin sabah uyanınca yatakta gerindi.Gözlerini yavaşça açıp yanına döndü.Kendisini izleyen kocasına kocaman bir gülümseme hediye etti.
- Günaydın,ne zaman Uyandın sen?
-Günaydın,yarım saat falan oldu.Hadi kalk bakalım kahvaltımızı yapalım.Bugün ağalar gelecek.
-Miran,ne karar verdin?
-Sen takma bunları kafana,hadi hazırlanda inelim.
Genç kadın yerinden yavaşça kalktı. Banyoya gidip işlerini hallettikten sonra üzerini değiştirdi. Tabi bu arada rahat durmayan kocası ile de uğraştı.Özellikle üzerini değiştirirken çok zor dakikalar atlattı.
Sonunda odadan çıkıp aşağıya indiler. Rojda ana ile Adal ağa masada idi. Günaydın deyip genç çiftte yerini aldı masada. Sessizlik içinde geçen kahvaltıdan sonra Miran ve Adal ağa terasa çıktı.Yavaş yavaş ağalar da gelmeye başlayınca Avjin salona girdi. Ortalıkta dolaşması uygun olmazdı.Aradan geçen yarım saatten sonra sesler yükselmeye başlamıştı.
Avjin korkuyla hop oturup hop kalktı.Olay büyür de Miran'a birşey olur diye korkudan ölüp ölüp dirildi.En son duyduğu sesle dua etmeye başladı genç kadın.Devran'ın sesi konağı inletiyordu.
-Bunu yanına bırakmam Miran haberin olsun.Bu yaptığının hesabını sana soracağım.[