I woke up happily and go to work happily, masaya akong naglalakad papunta sa fire exit para umakyat papunta sa department.
Nung una kong gamit sa elevator ay nalaman ko nalang na pinaayos ito ng mom ni Toff at inaway ako ni Veroi na parang napaka laki ng ginawa kong kasalanan, napapailing nalang ako habang natatandaan ko ang nangyaring iyon.
Iyak ako ng iyak sa stock room dahil sa takot, hindi ko rin naman nasabi kay Toff dahil sa pangamba kong hindi niya ako paniwalaan.
Sino ba naman kasing maniniwala na ipinaayos ang elevator kahit maayos naman?
Walang maniniwala don. Iisipin ng mga tao ay nag sisinungaling ako. Pumasok na ako sa fire exit at nagsimulang maglakad papunta sa 3rd Floor sa Marketing Department.
Tuloy tuloy lang ang pag-akyat ko at habang umaakyat ay minsan tumitingin ako sa relos ko para malaman kung anong oras na.
Hindi pa naman ako malalate.
Malalaki ang hakbang kong umakyat at ng makarating ako sa tapat ng pintuan ay binuksan ko yon. Nakita ko ang pagtingin ng ibang tao sa akin, nagulat siguro, wala pang nakakakita sa aking lumalabas dito sa fire exit.
Ang iba sa kanila ay may awang tumitingin sa akin at may iba namang parang natutuwang makita ang pagod kong mukha.
Pity. I don't want to see those emotions, wala naman silang magagawa sa sitwasyon ko ngayon.
Tuloy tuloy lang ang lakad ko at umupo ako agad dahil sa pagod.
Pero nagulat ako ng malakas akong kumalampag dahil nasira ang upuan ko, alam kong sinadya nila to dahil mahinang pagtawa ang narinig ko.
Kumikirot ang likod ko dahil sa sama ng pagkabagsak ko. Mahina kong hinihimas himas ang parte ng likod ko na makirot at masakit.
Dahan dahan nalang akong tumayo at naglakad papunta sa stock room dahil alam kong mayroon pang upuan doon, medyo madumi pero ayos ng pagtyagaan.
Dali dali akong pumunta ng stock room at nakita ko ang maalikabok na upuan doon, pinagpag at nilinis ko ang upuan bago ito hatakin papalabas.
Naghanda rin ako ng basurahan para sa piraso ng silya na nasira. Hanggang ngayon ay masakit pa rin ang likuran ko pero nakakagalaw pa rin naman ako ng maayos.
Pagbalik ko sa pwesto ko ay hindi maganda ang tumambad sa akin. Piles of dirt are there, sobrang dumi ng table ko ang daming papel at basura, ang iba'y nangangamoy pa.
Meron din sa ilalim ng table at nagpasalamat nalang ako dahil hindi naisipang lagyan ang bag ko.
Nilinis ko muna ang upuan na nasira at nilagay ang piraso nito sa basurahan na kinuha. Nilagay ko naman ang bagong upuan, nilinis ko rin ang mga dumi at tinapon ito sa basurahan.
Alam ko kung sino ang may pakana nito, si Veroi, walang nagbago at ganoon pa rin ang mga ginagawa niya. Sa totoo lang ay naghahanap na nga ang katawan ko ng bagong pasakit.
Nilinis ko ang table ko, sa ilalim man o sa ibabaw, bawat sulok ay nilinis ko ang table. Pagkatapos kong malinis ay hindi pa ako nakakaupo ng tumunog ang telepono kaya naman sinagot ko ito.
"Hello? Aishen Ramos, speaking?" Mahina kong sagot.
"Miss Ramos, come to my office." Simple pero maotoridad na sabi ng head namin.
Bago pa ako sumagot ay pinatay na agad ang tawag.
Dali-dali naman akong pumunta sa office ng head namin, katulad ng ibang tao rito ay may galit din siya sa akin at hindi ko alam kung bakit.
Well, alam kong dahil nga sa ako ang girlfriend ng anak ng may-ari, pero pakiramdam ko ay may mas malalim pang dahilan doon.
Nakarating na ako sa office ng head pero nakatingin lang ako sa pintuan nito, kinakabahan ako dahil baka mamaya ay pagalitan ako.
I exhale before opening the door slowly and nervously, nakita kong masuyong nakatingin sa binabasang papel si Mrs. Del Monte.
Kumatok ako ng tatlong beses para makuha ang atensyon nito at napalunok naman ako ng makita kong masuyo niya akong tinitignan.
"Pumasok kana! Ano pang hinihintay mo? Pasko?" Nagmamadali naman akong pinasok ang buong katawan at sinara ang pinto.
Naglakad ako malapit sa table niya at nagulat ako ng may bigla siyang inabot sa akin.
Mga report to nila Veroi, I mean ng team namin kaya nakakagulat na binigay niya ito sa akin.
"Ayusin mo ng maayos, tignan mo kung anong mali sa ginawang report ng team niyo at kung magdadagdag ka ay magdagdag ka." Masungit niyang sabi.
Agad ko naman itong kinuha at magalang na nagpaalam sa kanya.
Hindi ko alam pero ang saya ng pakiramdam ko ng makalabas ako sa opisina ni Mrs. Del Monte.
Ni minsan ay hindi ako sinasali ni Veroi sa meeting nila at lagi lang nila akong pinaglilinis o inuutusan, yon na daw ang ambag ko sa grupo namin.
Pagkabalik ko sa aking pwesto ay agad kong binasa at ini-analyze kung anong mali sa mga nailagay nila Veroi.
Kumunot ang noo ko ng mapansing napaka daming mali na nailagay ng team ko sa report, ito ang pinaka mahalagang report sa lahat kaya nakakapagtakang parang bara bara lang nila itong binuo.
Seryoso ko itong inayos at nagulat nga ako ng maubos ang papel ko kaya kinailangan ko pang pumunta sa printing room ng department namin para kumuha ng mga papel, bumalik din ulit ako sa print room para i-print ang natapos kong report.
Napabuntong hininga ako sa pagod ng makabalik ako sa pwesto ko, natapos ko ng ayusin ang report at kailangan naman itong ipunta sa marketing manager kaya kailangan kong pumunta sa team ni Year dahil nandoon ang pwesto ng marketing manager.
Inayos ko munang mabuti dahil baka mamaya ay mali pala ang pagkakasunod sunod, tinignan ko din ang grammar at punctuations kung tama dahil baka maiba ang meaning at magkamali na naman ang report pati na rin ang iba pang mga kailangang information.
Tumayo ako para ihanda ang report at pumunta sa team nila Year, ramdam ko ang talim ng tingin ni Veroi sa akin at alam kong dahil iyon sa mga papel na hawak ko.
Sigurado akong nakita niya kanina na hawak ko ang report namin o kaya naman ay may nagsabi sa kanya dahil kanina pa may palakad lakad sa likuran ko.
Hinayaan ko nalang, mas gusto ko ng tahimik na buhay at ayokong makipagaway, iyon ang bagay na hindi tinuro sa akin ng mga nag ampon sa akin ang makipagaway.
Nakarating ako sa team nila Year at kita ko ang pagiging busy nila, palakad na sana ako para pumunta sa office ng isa pang marketing manager pero nakita ako ni Year at may ngiti siyang lumapit sa akin.
"Oh, Aishen nandito ka pala? May kailangan ka ba?" Nakangiti niyang sabi at hindi napapansin ang hawak kong mga papeles.
Marahan kong inabot sa kanya ang mga papeles. "Eto na yung report papers, pa-finalize naman sa manager niyo tapos ipapasa na kay Mrs. Del Monte." Mahina kong saad sa kanya at marahan niya ring kinuha ang mga papeles.
Masaya siyang nakangiti sa akin pagkatapos kunin ang mga papeles. "Malapit ng mag lunch break, pagkatapos kung ibigay to sabay naman tayo kumain." Sabi ni Year sa akin.
Halata kong nahihiya siya but I break her shyness by smilling sincerely to her. "Okay lang sa akin. Hintayin nalang kita sa pwesto ko." I said to her at mabilis naman siyang napatango bago nag paalam sa akin.
Pabalik ako sa pwesto ko at kinuha ko sa bag ko ang pagkain ko, nakalimutan ko na nga ang oras dahil hindi na ako tumingin sa relos ko sa sobrang focus ko sa pagtratrabaho.
Ang ulam na niluto ko ay adobong baboy dahil iyon ang paborito ko.
Nakita ko ang pagdating ni Year at natuwa ako ng makitang may dala din siyang baunan. Lumapit siya sa akin at masaya akong hinatak.
Habang naglalakad kami ay napaka daldal niya. Kahit hindi ko siya tinatanong ay nagsasalita siya.
"Alam mo, gustong gusto talaga kitang makasundo dahil sa lahat ng nagtratrabaho dito ay ikaw lang ang parang may pinag-aralan." Mahina niyang sabi habang hawak ang braso ko na parang ayaw na niya akong bitawan.
Naglalakad pa rin kami papuntang cafeteria at patuloy lang din ang pag sasalita niya.
"Nung una kitang nakita naawa ako sayo dahil nakita kitang pinahihirapan ka. Nagtanong pa nga ako sa sarili ko kung tanga ka ba o manhid?" Napatingin ako sa sinabi niya at nag nguso naman siya.
"Eh, hindi mo ko masisisi kasi wala ka man lang ginagawa. Sinusunod mo sila, kaya hindi ako naniniwalang natanggap ka lang kasi girlfriend ka ng anak ng may-ari." Sabi niya.
"Hayaan mo nalang. Hindi mo ko maiintindihan, alam mo kasi ni minsan hindi ko naisip makipag away at hindi naman nila tinatapakan ang dignidad ko." Sabi ko at nakanguso naman siyang tumango sa akin pero napalitan naman yon ng ngiti.
"Tama ako ng kinaibigan, kumain nalang tayo basta pangako ko sayong tutulungan kita hangga't kaya ko." Sabi niya sakin at parang may humaplos sa puso ko sa sinabi niya.
Gusto kong tumili sa saya dahil sa sinabi niya but I remain my calm expression, mabait siya sa akin at sana ay magpatuloy ang kabaitan niya.
Nakarating naman kami sa cafeteria at nagsimula nang maghanap ng upuan.
"Dito nalang tayo, ahm ... Aishen?" Patanong niyang sabi sa akin.
Nakangiti naman akong umupo. "Lala, yan nalang itawag mo sakin." Mahina at nakangiti kong sabi.
Nagtaka naman siyang tumingin. "Lala? Bakit iyon eh Aishen ang pangalan mo, hindi ba?"
Natutuwa ako sa kanya, para siyang bata.
"Lana Aishen ang pangalan ko, nanggaling ang Lala sa Lana." Pagpapaliwanag ko sa kanya.
Tumango naman siya at sinabing umpisahan ko ng kumain dahil kaunti nalang ang oras na natitira sa break, antagal kasi naming naglakad at nag uusap pa kami habang naglalakad kaya napaka bagal namin.
Nagsimula na akong kumain, hindi ko mapigilang ngumiti dahil first time kong may kasamang kumain dito, para nga akong maiiyak dahil sa tuwa.
I am really happy that someone is eating with me, para akong nabunutan ng tinik sa dibdib dahil kay Year akala ko ay katulad din siya ng iba.
Natapos akong kumain dahi hindi naman ganoon karami ang pagkain na nilagay ko.
"Tapos ka na ba?" Sabi ko sa kanya at tumingin naman siya sa akin.
Tumango siya at masayang sumagot. "5 minutes nalang at matatapos na ang lunch break, alis na tayo."
Tumayo na ako at ganoon din siya, mabilis kaming naglakad papunta sa team niya at ng naroon na siya ay masaya siyang nagpaalam sa akin, ganon din ang ginawa ko.
Habang naglalakad ako ay nakasalubong ko ang mataray na si Veroi, hawak hawak ko pa rin ang baunan ko dahil malayo pa kami sa team namin.
"Hoy, linisin mo yung stock room ng Art Department, madaming ginagawa si manong janitor kaya ikaw na ang gumawa ng trabaho na iyon ng may maitulong ka naman." Sabi niya at sinangga ako ng umalis na siya.
Napabuntong hininga nalang ako, wala naman na akong magagawa at mas mabuting sundin ko iyon.
Bumalik muna ako sa pwesto ko at inilagay ang baunan ko pabalik sa bag ko at nagsimula nang maglakad papunta sa fire exit para gumamit ng hagdan.
Pagpasok ko sa fire exit ay naglakad na agad ako paakyat para pumunta sa Art Department, hinihingal na ako dahil sa 5th floor pa ang Department na iyon at napaka haba pa ng mga hagdan.
Nag exhale muna ako bago buksan ang pintuan at lumabas, diretso agad ako sa stock room para mabilis ang paglilinis ko.
Pumasok ako sa stock room ng mahanap ko at kinuha ang walis tambo at dustpan na narito.
Nakita ko ang napakadaming agiw sa kisame kaya iyon ang inuna ko bago ko linisin ang mga luma at bagong papel.
Winalis ko ang sahig at pinag pupulot ang mga kalat. Pagkatapos, ini-arrange ko na ang mga luma at bagong mews paper.
Habang nag a-arrange ay makita ko ang isang napaka gandang babae sa front cover ng isang magazine. Kilalang model ang babae at nakita ko na ang dahilan kung bakit.
The woman has an Aphrodite like beauty, her sexy and slim body can make a man loose themselves. Her lips is so kissable, halatang maraming lalaki ang nahumaling sa kanya.
I also remember her, she liked Toff when we were just a college student. Hindi ko alam pero nakaramdam ako ng insecurity dahil sa kanya.
She's more beautiful than me and more sexy.
Nakasaad sa balita ang pagbalik niya, walang date pero malapit na daw itong bumalik.
I feel scared knowing that she will come back here in the country. I don't know but, it makes me feel scared.
*****