Би: чи хэдий болтол өөрийгөө ядуу мэтээр ярих болж байна гэж хэлэн нэг хөмсгөө бага зэрэг өргөвөл тэр хэсэг наашаа гайхаж харж байснаа писхийтэл инээн:чи юу яриад байгаа юм бэ? Би ядуу болохоороо л ингэж хүний адаг болон явж байгааг мэдэж байгаа биздээ? гэхэд нь би хэсэг бодсоны эцэст:харин наа чинь л гайхмаар байна. Энэ хүрэм чинь үнэхээр үнэтэй гэж байналээ. Бас чи дандаа шинэ хувцас өмсөж ядуу гэхэд хэтэрхий их гоёл чимэглэл зүүдэг шүүдээ-
Жимин:тэр бүгд миний цагийн ажил хийж олсон мөнгөөр авсан эд юмс...харин энэ хүрмийн тухайд эн хуурамч... хэн чамд ингэж хэлснийг мэдэхгүй ч энэ хуурамч
Би:хуурамч гэхээргүй юм байналээ гэхэд тэр инээх аядан:хуурамчаа...үнэтэй байсан бол би хайрлаад чамд өгөх ч үгүй байсан юм гэхэд би бага эргэлзэж байсан ч итгэхээс өөр аргагүйд хүрэн санаа алдан толгой дохив.
Бид хэсэг ярилцаж суусны эцэст тэр кафэгаас гаран салж явав. Яг үнэндээ Жимин бол үнэхээр сайн хүн ч саяны тэр зүйлд жоохон сонин бас худлаа юм шиг санагдсан.
Ажил дээрээ ирэн ..таран тартлаа Жонгүгийг хүлээсэн ч тэр ирсэнгүй. Тэр зүгээр байгаа гэдэгт найдаж байя.
3 хоног....
5 хоног....
7 хоног....тэр ирсэнгүй.
Хичээл дээр ч клубт ч ирсэнгүй. Бүр холбоо ч барьсангүй. Зүгээр байгаа биз дээ...Ноён Чөтгөрөө?
Яг үнэндээ энэ 7 хоногийн хугацаанд бусад өдрүүдээс илүү там шиг байлаа. Жонгүгтэй ойр дотно харагдсан нь надад ингэж гай удна гэж төсөөлсөнгүй.
Миний биеийн өвдөөгүй газар үгүй. Яагаад гэвэл Жонгүгтэй орооцолдсон болохоор түүний шүтэн бишрэгч гэх охидууд намайг дайсан шигээ үзэж Санугаас илүү шүдний өвчин болно.
Өнөөдөр хамгийн хэцүү хичээл орно. Миний хувьд лдаа... тэр нь биеийн тамир.
Яг үнэндээ хичээл нь зүгээр ч хүүхдүүд нь хэцүү. Бөмбөгөнд онуулж...багшийнх нь ая эвийг олохгүй л бол үхтлээ гүйлгэнэ.
Би биеийн тамирын хувцас солих өрөөнд орохоос илүү ариун цэврийн өрөөнд хувцасаа солино. Бэлтгэлийн өмд цамцаа өмсөх гэхэд цамц нь урагдсан байх нь тэр. Хэзээдээ ингээд ургадчихаваа...би яах учраа олохгүй уйлах нь холгүй нойлд сууж байтал гэнэт нойлын хаалга тогших нь тэр.
Би гайхан:хүн байна гэвэл гаднаас таньдаг хоолой:хичээл чинь эхлээд 5 мин өнгөрчихөж гэх Жимины хоолой дуулдахад би гайхан сандран:одоо яанаа...тэгэхдээ чи энд юу хийж байгаа юм?
Жимин: зүгээр чамайг нойл руу ороод гарч ирэхгүй болохоор гайхаад шалгасан юм гэхэд нь би:аан....Жиминаа чамд бэлтгэлийн цамц чинь байгаа юу? Минийх харин ургадчихжээ гэж ичих зовох ч үгүй хэлвэл Жимин:байгаа би аваад ирье хүлээж байгаарай гэж хэлэн цааш явах нь сонсогтоно.
Удалгүй Жимин ирэн:жоохон чамд томдох л байх гэж хэлвэл би хаалга завсараа жоохон зай гарган цамцыг нь аван өмсөхөд нээрээ л томдож байлаа. Тэгэхдээ зүгээрээ....
Би нойлоос гаран Жиминд баярлалаа гэж хэлэн биеийн тамрын заал руу хамаг хурдаараа гүйв. Одоо үхтэлээ гүйх нь доторхой болчих шив. Би яарсаар ороход биеийн тамрын багш наашаа хөмсөг зангидан харан:хоцорсоны шийтгэл заалыг 10 тойрог гүйж бас...хичээл тарсаны дараа ирж биеийн тамрын заал цэвэрлээрэй гэж хэлэхэд нь би толгой гудайлгасаар заалыг нь тойрон хөнгөхөн шогшино.
1 арай гэж тойрж байтал ахин үүдээр манай ангийн Зинни гэх миний шинэ үзэн ядагч орж ирэхэд багш өмнөх шигээ муухай аашилгүй:дахиж битгий хоцроорой. Тэнд байгаа хүүхдүүдтэй нэгдэж болноо гэх нь тэр. Ийм л хогийн нийгэмд амьдраад байгаа юмдаа. Одоо тавьлан минь л энэ юмдаа.
5 дах тойрогтоо арай гэж явж байтал гэнэт хэн нэгний хөлөн дээр тээглэн доош эрчээрээ уначихав. Дээш харвал Зинни болон Минжи 2 байх ба уучлалт гуйх биш харин өөдөөс хэдэрлэнэ.
Би арай гэж босон буцан гүйх бэлтгэл хийж байтал гэнэт сагсны бөмбөг толгой дээр тасхийтэл буув. Миний толгой эргэн газар унавал Санугийн зэвүүн хоолой:гүйхгүй юу хийгээд байгаа юм бэ? Тойргоо нэмүүлмээр байна уу? гэхэд нь арай гэж босон гүйнэ.
Толгой эргэн хөл энэ тэнд гишгэлэн амьсгаа ч авахад хэцүү байсаар арай гэж сүүлийн тойрог дээрээ ирэхэд ахин бөмбөгний хурдтай ирэх мэдрэгдэн толгойгоо хамгаалвал ямар ч өвдөлт мэдэрсэнгүй. Би нүдээ нээн харвал Жимин миний оронд цохиулсан байв. Би гайхан:Жимин чи энд юу хийж байгаа юм? гэхэд Жимин наашаа эргэж харан:май энэ эм бас ус уугаарай гэж хэлэн явах гэхэд нь гарнаас нь татан зогсоон:чи зүгээр үү?
Жимин:зүгээр ээ гэж хэлэн хурдтайгаар гараад явчихав. Харин тэд хүүхэд оночихоод юу ч биш юм шиг инээмсэглэн тоглоно. Хараал идсэн....баячууд.
Арай гэж тэр цаг дуусан хичээл ч өндөрлөн би яг одоо биеийн тамирын зааланд цэвэрлэхээр үлдэнэ. Тэгэхээсээ өмнө Жимины өгсөн толгой болон өвчин намдаах эм уун хэсэг сууж байтал хэн нэгний хүйтэн гар миний хацранд хүрэх мэдрэгдэхэд цочин нүдээ нээвэл Жимин инээмсэглэн зогсоно.
Би:чи энд?
Жимин:чамд туслахаар ирлээ гэж хэлэн ханцуйгаа шумлахад би сандран:хэрэггүй ээ чи өнөөдөр надад хэтэрхий их тусаллаа одоо болно бас чиний цамцыг маргааш угаагаад аваад ирье. Бас толгой чинь зүгээр үү? гэж хэлэн толгойг нь барьвал Жимин миний гар дээр өөрийнхөө гарыг давхарлаж барин дараагаар нь нүдээ анин:жоохон өвдөөд байна ингээд жоохон байчихая гэхэд нь надад эвгүй санагдан:эм байгаа...өвдөөд байвал эм уух хэрэгтэй гэж хэлэн гараа авах гэсэн ч буцаан тавин:ингээд жоохон байчихая...болно биздээ? гэхэд нь болохгүй гэж хэлж чадсангүй.
Хэсэг хугацаа өнгөрсөний дараа улам эвгүй санагдан гараа аван:одоо явдаа би цэвэрлэгээ хийх хэрэгтэй гэхэд тэр:цуг хийцгээе гэж хэлэхэд нь би:хэрэггүй гэж хэлэхдээ хойшилж явж байгаад санаандгүй шалны модон дээр бүдрээд унах гэж байхад тэр гарнаас татаж аван намайг аварсан ч эвгүй байрлалд шилжив.
Тэр миний бэлхүүсээр гараа оруулан өөртөө ойртуулсан байх ба бидний нүүр хэдхэн сантиметрийн зайнд байх үед би энэ үед гацчих шиг болох ч ямар ч зүрхний түг түг хийх чимээ улаах хацар бус зүгээр л сандрал болон гайхшрал л авчирна.
Энэ үеийг гэнэт хаалга чанга хаагдах чимээ дуулдахад цочин түүнээс холдлоо.
Хаалга руу харвал хүн байсан шинж байсангүй. Салхинд хаагдсан бололтой.
Би хоолойгоо засан: чи явдаа би цэвэрлэчихье гэхэд тэр зөрүүдлэсээр байсан ч утас нь дуугарч явахаар болов.
Тэр явахад одоо л санаа амрав. Яагаад түүнтэй хамт байх ийм эвгүй санагдаад байна. Уг нь ингэдэггүй юмсан. Би зожигроод байгаа юм байхдаа...ёстой нэг.
Цэвэрлэгээгээ хийж дуусан нуруугаа барьсаар сургуулиас гарвал хэн нэгний хүйтэн танил хоолой ард дуулдав.
'Надгүйгээр их хөгжилтэй байсан бололтой....Мин Нари...'
Түг түг түг
💛💜💛