Living with my Enemies (Boys VS Girls)

Chapter [70] - "Happy Hearts"

Bumaba ang nakasimangot at napakagwapong lalaki mula doon na nakasuot ng black leather pants, at naka black vneck shirt. Simple yet, can make my heart pound aggresively! Damn this heart, hindi na nasanay!

"I called you many times but you're not answering your goddamn phone." He said coldly.

Pagkatapos ko maistarstruck sa napakagwapo kong boyfriend ay bumalik na ako sa katinuan at sinimangutan siya.

"I'm busy." Sagot ko rin sa kanya at tinarayan siya.

"Busy with whom? Sa katawagan mo kanina 30 minutes ago?" He fired back.

I gritted my teeth because of anger. "It's Mency! Stop accusing me!" I said.

"I'm not accusing you." Nakangisi niyang sagot, kita mo 'to! Napaka bipolar. Kanina galit, ngayon nakangisi!

"Yes you are." Sabi ko

"I don't. I'm just asking." Nang aasar na sagot niya na mukhang aliw na aliw sa pagkakairita ko sa kanya.

"Erkey" Sabi ko at tinulak siya para makapasok na sa kotse pero sinipa niya iyon kaya nag sara.

"Saan ka pupunta?" Nakataas na kilay na tanong niya.

"I told you I'm busy! Quit bugging me! I have things to do!" Naiiritang sabi ko sa kanya.

"Saan ka pupunta?" Tanong niya ulit at hindi pinansin ang sinabi ko.

"Maybe I'll buy something that I badly needed right now. Hmm, do you think a tv will do?" Sarcastic kong sabi. "Natural bibili ng kakailanganin sa booth mamaya diba? So get lost!" Naiirita kong sabi.

Humalakhak siya sa sinabi ko at umiling iling. Ano ba yan nakakainis. Naiinis ako sa sarili ko dahil sa nangyayari ngayon sa chocolate dip, naiinis din ako kay Matthew dahil ang kulit niya kaya mas lalo lang akong naiirita sa sarili ko kasi hindi naman ganito dapat ang trato sa boyfriend ko!

"Here" He said sabay pakita sa akin ng eco bag mula sa isang grocery store. Nag salubong naman ang mga kilay ko dahil sa pagtataka. Hindi ko napansin na may dala siyang eco bag ah?

"Come on, honey. Get it. Nangangawit ako." Sabi niya ng nakangisi.

Inabot ko naman at sinilip ang nasa loob ng eco bag na binili niya. Nanlaki ang mata ko nang makita ang mga ingredients na kailangan ko ay nandoon. Binalingan ko agad siya kaya nag explain naman siya agad.

"Your kuya asked me to buy those ingredients dahil palpak daw ang luto mo." He said. May pakinabang din pala ang kapatid ko, ano?

Napanguso naman ako at sinuntok siya sa dibdib. Nag blurred ang paningin ko pero nakikita ko pa rin ang ngiting binabato niya sa akin kaya sinuntok ko ulit siya.

Sa pangalawang suntok ko ay hinigit niya ang kamay ko at niyakap ako. "Hindi mo sinabi agad." Sabi ko ng umiiyak.

I cried because of frustration, and happiness. Kanina pa kasi ako naf-frustrate dahil hindi ko ma-perfect kahit dip lang. I feel like I'm a useless leader. I instantly thought the my leadership and skilss are really sucks.

I'm also crying because of happiness my boyfriend brought. Ano na lang gagawin ko ngayon kung wala si Matthew. Huhu. Kahit maldita, marupok din 'no!

"Inaway mo kasi agad ako..." Sabi niya na bakas ang ngisi kahit hindi ko nakikita dahil sa yakapan namin. "Stop crying."

Hindi naman talaga ako iyakin pero ewan ko ba, pag nandyan si Matthew I feel like it is okay to be weak as long as it's him. Kanina pa ako naiiyak at naiinis pero kay Matthew ko lang magawang umiyak.