Güneşi Söndürmem Gerek

Erkek Lisesi

Sabah yine Oyanın kurduğu alarm ile kalktım.İlacımı içtim ve kahvaltı için aşağıya indim, Oyada arkamdan geliyordu aklım hâlâ dün gördüğüm çocuktaydı Oya yanıma geldi "tamam peki bana söyleyebilirsin dün akşam ki rüyadan beri böylesin seni böyle görmeye dayanamıyorum" bu kadar düşünceli olması yüreğimi okşamıştı "nasıl görünüyorum Oya?" Gerçektende nasıl gözüktüğümü merak etmiştim,tabi Oyanın cevabı gecikmedi "yani öyle düşüncelisin ki aynı yürüyen ceset gibisin Gece sen benim tanıdığım en canlı insandın..." ağzını açtı ama devam edemedi sonra durdu ve bana doğru döndü bende durmak zorunda kaldım, Oya derin bir nefes aldı ve sözüne devam etti "...tamam ee seni üzmek istemiyorum ama acaba aldığın ilaçlar ya da gördüğün rüyalar ile bir ilgisi olabilir mi?" haklıydı olabirdi ama her zaman okurdum talimatları ilacın yan etkisi yoktu yani vardı ama halüsinasyon falan vardı , fakat küçük yazılı yerleri okumuyordum olabilirdi ama bana bu düşünceli halleri yapan etkenler bunlar değildi dün akşam gördüğüm kişi yüzündendi, sessiz kaldım ve yürümeye devam ettim...
   Kahvaltı bittikten sonra odama çıktım camın ardındaki erkek lisesine takıldı gözüm ,dün akşam gördüğüm kişi iki binanın arasındaydı yani Kız Yurdu ve Erkek Lisesi
    İzmir Erkek Lisesi Açılalı tam 7 yıl oluyor tam penceremin önünde Meriçin odasının camı vardı yani her cama baktığımda Meriçi görmek zorundaydım tamam yakışıklı çocuk falan ama yani anladınız işte tipim değil.
      İçerden bir ses geldi net Defnenin sesiydi "Nehir gelsene lan buraya öyle kaçmak falan yok yani hee" evet Defnenin sesiydi kankasi Nehire sesleniyordu evet, Nehir ve Defnenin arkadaşlığını bilmeyen yoktu nerdeyse tüm yurt bilirdi.
        Oyanın nerede olduğunu merak etmiştim kahvaltıdan beri  konuşmuyorduk onu aramak için dışarı çıktım Oyayı dışarıdaki bir bankta buldum oturuyordu dizlerini yüzüne doğru çekmiş ağlıyordu telaş içinde yanına gittim "Oya ne oldu?" Oya hıçkıra hıçkıra ağlıyordu kafasını bana çevirdi "b-be-beni evlatlık almak için birisi gelmiş" diyip hıçkırığı bastı çok şaşırmıştım "iyide biz reddettik yani alamazlar bizi " Bu doğruydu biz annemizi bekliyorduk hem Oya gitmezdi...gidemezdi " Gece Elif Hanım çok ısrar etti aileyle beni tanıştırdı ve ben o anlık dalgınlığımla..." ne soyleyeceğini biliyordum " Evet dedin...Oya sen beni bırakamazsın,bırakmazdın..." bi anda uçurumdan düşmüş gibi bir acıyla burkuldum fakat bu acı fiziksel değil ruhsaldı ağlamak istiyordum gözlerim dolmuştu ama hayır kendime dedim şimdi olmaz! Şimdi olmaz! Şimdi olmaz! Oya hemen lafa atladı "Gece bırakmadım seni zaten dedim onlara ben tek gelemem diye seninde gelmeni teklif ettim ve kabul ettiler..." Şimdi şaşırmanın ötesine geçmiş kızmış,sinirlenmiştim ben annemi bekliyordum yapamazdım , gidemezdim bunu anneme yapamazdım...
    Bisey söylemeliydim yoksa kabullenmiş gibi olacaktı " O-Oya sen biliyorsun ben-" derken sözümü kesti "biliyorum Gece annemizi bekliyoruz bir kez deniyelim eğer bizim eksiğimizi kapatamazlarsa-" bu sefer ben onun sözünü kestim " ne Oya şikayet mi ederiz,annemizin yerini doldurabileceklerinimi sanıyorsun!"bağırmıştım e Oyada bağıracak tı sonuçta etkiye tepki "bana bağırma biliyorum evet kimse annemizin yerini dolduramaz ama denemeliyiz..." sustum sadece sustum "Gece 17 yıldır burdayiz denemeliyiz zorundayız. "  demin evet dediği için ağlıyordu.Bu sefer ben susmadım "Oya demin bunun için ağlıyordun ne fikrini değiştirdi " sustu hiçbir şey demedi bu saçmalıktı.
     Kalktım yürüdüm hatta koştum demek daha doğru sabah baktığım Erkek Lisesi ve Kız yurdunu nerdeyse dip dibe getiren sokak işte sokağa geldim ağlıyordum annemin beni almaya gelmeyeceği gerçeğini kabul edemiyordum,neden? Neden yani ben ne yaptım ne yapmış olabilirim Kafam allak bullak olmuştu ağlayacaktım dayanamıyorum kısa bir kestireyim dedim...
       Defneyi karşımda gördüğümde bir an irkildim Defne zaten uyandığınmı gördüğü an söze daldı "Gece, herkes seni arıyor " ne beni merak mı etmişlerdi şaşırdım doğrusu " neden ki" diye sormadan edemedim Defne hazır cevap bir kızdı " kızım sen salak mısın? Yurtta bir kız kayboluyor ve kimse merak etmiyecek mi,sen kafanı falan mı çarptın?" Dediğim gibi hazır cevaptı,aslında haklıydı kalkmaya çalışırken bakışlarımı yukarı Erkek Lisesinin camına kaydırdım dün akşam gördüğüm çocuk yine bana bakıyordu...