Sarı Komutan #Watty2019

26-Özel Bölüm:Part 1

*Yavuz, senin yüzünden intihar etti!*

Uyku halindeyken ne kadar da masumuz değil mi? Her şeyden uzak! Acılardan uzak, gerçeklerden uzak... Bilmem ne zamandır Yavuz'u izliyordum. Eve gelir gelmez uyumuştu. Ellerimi uzatarak dağınık sarı saçlarını şefkatle okşadım. Her acı çekişine şahit olduğumda onu bırakmamak aksine dahada sıkı sarılmak istiyorum.

3 haftalık hamile olduğumu hala söyleyemedim. Bir elimle Yavuz'un saçlarını okşarken diğer elimle karnımı okşadım. Ondan bir parça taşıyordum.

Gözümden süzülen bir damla yaşı elimin tersiyle sildim. Yorganın altına girerek bu gecelik kendime izin verdim. Yapmamalıydım! Artık ondan uzak kalmak istemiyorum. Gerçekten Yavuz'dan boşanacağımı düşündüm ama nafile yapamadım. Bırakamadım onu. Sıcak gülüşünü, masmavi bakan gözlerini bırakamadım

...

Sabah gözlerimi açtığımda karşımda bir çift mavi göz gördüm. İstemsiz bir şekilde gülümsedim ama o gülmedi. Zaten gülmesini de beklemiyordum ondan.

"Günaydın" dedim gülümseyerek. Düz bir sesle "günaydın" diye yanıt verdi. Dirseğimi yatağa yaslayarak doğruldum. Yavuz hiç tepki vermiyor sadece yüzüme bakıyordu.

"Yavuz" dedim sessizliği bozmak için.

"Dava'yı neden açmadın?" ağzım açıkta kaldı. Böyle bir soru beklemiyordum. Cevap vermeyince Yavuz sözlerine devam etti.

"Burada ne işin var, Bahar?" ne diyecektim şimdi? Yavuz ben hamileyim! Senden boşanmak istemiyorum çünkü seni deliler gibi seviyorum mu demeliyim?

"Ben...sadece senin yanında olmak istiyorum" dedim doğru olan bir gerçeği ifade ederek.

Yavuz yataktan kalkarak dolabı açtı. İçinden bir tişört çıkararak üzerine geçirdi. Eşofmanını çıkarıp pantolon giydikten sonra komidin'in üzerindeki telefonunu cebine attı. Yüzüme hiç bakmadan konuştu.

"Akşam alırım seni" dedikten sonra odadan çıktı. Bense ardında kafam karmakarışık bir şekilde kaldım.

Akşam alırım? Telefonumu alıp saate baktım. 12.45 akşama daha çok var. Off! Sarı komutan bunu sık sık yapıyordu. Sürekli kafam karışık bir şekilde bırakıyordu beni.

Yataktan kalkarak dolabın kapağını açtım. İçinden siyah taşları olan beyaz bluzumu çıkarıp üzerime geçirdim. Siyah kot pantolon giydikten sonra saçımı açıp dalgalandırdım. Hafif göz makyajı yaptıktan sonra çantamı aldım.

Yol kenarında taksi beklemeye başladım. Yaklaşık 5 dakika sonra taksi yanıma yaklaştı. Nazlı'nın ev adresini verdikten sonra telefonumu çıkarıp mesaj attım.

'Umarım evdesindir çünkü şuan sana geliyorum :)' çok geçmeden yanıt geldi.

'Bekliyorum :)' telefonu tekrar çantama attım. Uzun süre yolu izledim. Sokakta top oynayan çocuklar, el ele dolaşan sevgililer insanın içini mutlulukla dolduruyor resmen.

...

"Bahar!" Nazlı üzerime atlayarak sıkıca sarıldı.

"Nazlı boğulacağım şimdi" deyip yalandan öksürdüm. Nazlı sonunda benden ayrıldığında birlikte salona geçtik. İkili koltuğa oturdum. Nazlı da yanıma oturdu.

"Eee anlat bakalım"

"Neyi?" dedim anlamayarak

"Yavuz abi'yi" deyip sinsice güldü. Gözlerimi devirerek yanıt verdim. Nazlı da dahil olmak üzere Avukatımdan başka kimse hamile olduğumu bilmiyordu. Nazlı'ya söylersem eğer o da biricik sevgilisi Ateş'e söyler ve o da yemez içmez Yavuz'a yetiştirir.